ΒΟΡΕΑΣmagazin: ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΤΡΩΤΩΝ ΕΒΡΟΥ ΣΤΟΥΤΓΑΡΔΗΣ

Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Πετρωτών

Έβρου Στουτγάρδης και Περιχώρων

Πολύ πριν δημιουργηθεί ο «Εκπολιτιστικός Σύλλογος Πετρωτών Έβρου Στουτγάρδης και Περιχώρων» το 1981, κυρίαρχος θεσμός για τους Πετρωτιώτες ήταν ο «Καραμπαϊότκους γάμος» όπου μαζεύονταν όλοι οι συγχωριανοί τους οποίους δεν τους προσκαλούσαν μεμονωμένα γιατί θεωρούνταν δεδομένη η παρουσία όλων σύμφωνα με τα έθιμά τους. Ο «Καραμπαϊότκους γάμος» είχε αναχθεί σε μύθο μεταξύ όλων των Ελλήνων μεταναστών τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, γιατί μαζεύονταν πάντοτε πάνω από 500 προσκεκλημένοι, οι οποίοι προικοδοτούσαν τους νεόνυμφους με 40, 50 ή 60 χιλιάδες μάρκα, ένα πολύ σεβαστό ποσό που θα το ήθελε κάθε ζευγάρι στο ξεκίνημα της νέας ζωής του τότε και σήμερα.

Ο «Εκπολιτιστικός Σύλλογος Πετρωτών Έβρου Στουτγάρδης και Περιχώρων» αποτελεί έναν από τους δυναμικότερους συλλόγους της παροικίας όχι μόνο σε επίπεδο κρατιδίου αλλά και σε πανγερμανικό επίπεδο. Οι χοροί και οι εκδηλώσεις τους χαρακτηρίζονται από την πολυπληθή και ενεργό συμμετοχή μιας ακμάζουσας κοινότητας και για κάποιον που γνωρίζει την ιστορία και τη σημερινή πραγματικότητα των Πετρωτών, είναι εντυπωσιακό να βλέπει τα νέα παιδιά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη γενέτειρα των παππούδων τους να έχουν μέσα τους το ρυθμό και με καταπληκτική δεξιότητα να ανταποκρίνονται στις τεχνικές απαιτήσεις με ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας και ικανότητας των Θρακιώτικων παραδοσιακών χορών. Συνήθως οι χοροί του συλλόγου φιλοξενούνται στους χώρους και τις αίθουσες του VFLWANGEN GASTSTÄTTE που διευθύνει ο πετυχημένος στο χώρο της γαστρονομίας Πετρωτιώτης Κυριάκος Στογιαννίδης.

Βρεθήκαμε στον ετήσιο χορό τους το βράδυ του Σαββάτου, 9 Απριλίου 2005, και οι φωτογραφίες μιλάνε για τη ζωντάνια και την παρουσία εκατοντάδων νέων παιδιών που ξεπερνάνε τον αριθμό των κατοίκων των Πετρωτών. Στην κυριολεξία το χωριό στην Πατρίδα αργοσβήνει και τα «Νέα Πετρωτά» ακμάζουν στην πρωτεύουσα της Βάδης Βυρτεμβέργης. Στις υπαίθριες εγκαταστάσεις του Vereinskeim Gaststätte αναβίωσαν τα μέλη του συλλόγου το έθιμο του «σταροβασιλιά» όπως άλλωστε γίνεται κάθε χρόνο στο χωριό που μας παραπέμπει σε μια από τις πιο αρχέγονες μορφές γονιμικής λατρείας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Θνήσκοντα Θεού. Το 1996 ο σύλλογος προχώρησε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία με την έκδοση του περιοδικού «ΠΕΤΡΩΤΑ –λαογραφία, παράδοση» που δυστυχώς έμεινε στα δυο τεύχη.

ΠΕΤΡΩΤΑ – STUTTGART – BRUXELLES

Ένα πουλάκι έφυγε, χειμώνα, μέρα κρύα

ψάχνει για νάβρει ζεστασιά, προσεύχεται στα θεία.

Παίρνει από το γιοφύρι, το τόσο ξακουσμένο

έργο των προπαππούδων μας, με αίμα ποτισμένο.

Εδιάβηκε την Ληχονιά, Γιαλιά, Παλαιόκαστρο, Ξοβούνι

στην Τούμπα επάνω έκλαψε, μακριά για να μην τ’ ακούνε.

Σκέφεται μελαγχολικά μονολογεί και λέει

να πάει νάβρει τους χωριανούς, μακριά στα ξένα μέρη.

Γύρισε μέσα στο χωριό, τρανό κι ερημωμένο

χωριό που γνώριζε παλιά, πυκνοκατοικημένο.

Δεν βλέπει πουθενά παιδιά, μοιάζει βαλσαμωμένο