Η ανταλλαγή των πληθυσμών που υπογράφηκε μετά την τραγωδία της Μικρασιατικο-Ποντιακο-Θρακικής καταστροφής του 1923 δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία. Όσοι την εμπνεύστηκαν, πίστευαν πως έτσι δημιουργούσαν συνθήκες "εθνικής και φυλετικής καθαρότητας" στο νεοσύστατο τουρκικό κράτος υπό τη μορφή της Τουρκικής Δημοκρατίας, έτσι όπως τη διακήρυξε ο ιδρυτής της Κεμάλ Ατατούρκ.Ακόμη και ο ίδιος δεν πίστευε ότι ήταν αρκετό για να λυθεί ο "πολυεθνικός, πολυφυλετικός, πολυπολιτισμικός και πολυθρησκευτικός γόρδιος δεσμός της Μικράς Ασίας".Άλλωστε ο ίδιος ήταν που μιλούσε για "Τουρκο-Κουρδική ενότητα", θεσμική έκφραση της οποίας θα ήταν η σύγχρονη Τουρκική Δημοκρατία. Το τουρκικό κράτος δημιουργεί με σωρεία νομοθετημάτων και πολιτικών ένα ασφυκτικό περιβάλλον για τις μειονότητες με πρώτο θύμα την ελληνική ομογένεια. Αποκορύφωμα των κρατικών και παρακρατικών πρωτοβουλιών είναι τα "Σεπτεμβριανά" του 1955 με την υλοποίηση ενός πρωτοφανούς και βάρβαρου πογκρόμ. Όλα αυτά οδηγούν στη δραματική μείωση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Δεν είναι όμως αρκετά για να απαλλάξουν τη σύγχρονη Τουρκία από όσα τη στοιχειώνουν, από τις υπαρξιακές εμμονές και φοβίες της. Οι Κούρδοι ως ιστορικό έθνος της περιοχής με συμπαγείς πληθυσμούς και κυρίαρχη παρουσία στην Ανατολία επανέρχονται στο ιστορικό προσκήνιο και είναι βέβαιο ότι μετά τους Παλαιστίνιους θα είναι μια καθοριστική και ανερχόμενη δύναμη στην περιοχή. Έτσι, μπορεί κανείς να κατανοήσει και να ερμηνεύσει τις εξελίξεις και τις πρωτοβουλίες της τουρκικής ηγεσίας, που υπό τον Ερντογάν επείγεται να εξασφαλίσει ένα σχέδιο, ένα μοντέλο συνύπαρξης Τούρκων και Κούρδων που θα είναι καθοριστικής σημασίας για την υπόσταση και τη μετεξέλιξη του τουρκικού κράτους. Πάντα η ιστορία στην περιοχή ήταν καταλύτης εξελίξεων και σίγουρα οι πιο αδικημένοι ήταν οι Κούρδοι που έμειναν χωρίς πατρίδα. Είναι πέρα από σίγουρο ότι αυτά που τώρα θα κατακτήσουν θα είναι πολύ περισσότερα από τα αυτονόητα δικαιώματα της γλώσσας και της τοπικής αυτοδιοίκησης, τα οποία στην πράξη τα έχουν κατοχυρώσει. Οι ρυθμοί των γεννήσεων τους αναδεικνύουν ως ένα ανερχόμενο και ακμαίο έθνος, που θέλει να διεκδικήσει τη δική του θέση στην ιστορία, την περιοχή, τη γεωγραφία και το έδαφος.
Ας γυρίσουμε πίσω το χρόνο και να πάμε στη Λοζάνη της Ελβετίας όπου υπογραφόταν η πρώτη σύμβαση για την ανταλλαγή των πληθυσμών που έμελλε να δημιουργήσει νέα δεδομένα σε Ελλάδα και Τουρκία.
Ο ιστορικός και συγγραφέας Περικλής Ροδάκης στο βιβλίο του " Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ-20ος ΑΙΩΝΑΣ", που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΓΟΡΔΙΟΣ, γράφει:
"Η ανταλλαγή των πληθυσμών που αποφασίστηκε την επομένη της καταστροφής ήταν η πιο βάναυση και απάνθρωπη από την ίδια την καταστροφή. Οι περισσότεροι από τους Έλληνες της Μικράς Ασίας εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και τα υπάρχοντά τους και τρέχουν προς τη θάλασσα για να σωθούν. Αυτοί είναι το κύριο σώμα του ανταλλσσόμενου πληθυσμού. Οι περισσότεροι φτάνουν στην Ελλάδα σχεδόν γυμνοί, χωρίς κανένα εφόδιο. Έρχονται μάλιστα σε μια Ελλάδα που είναι οικονομικά διαλυμένη και στην οποία μόνη διέξοδος θεωρείται η μετανάστευση. Από τα 2.660.316 Έλληνες που διαβιούσαν στη Μικρά Ασία θα φτάσουν στην Ελλάδα κάτι λιγότερο από 1.150.000, που είχαν εξοντωθεί στη διάρκεια του πολέμου στους τόπους εξορίας ή κατά τη διάρκεια της φυγής τους. Απ' αυτούς οι 500.000 θα μεταναστεύσουν".
Ο ίδιος ο συγγραφέας στο βιβλίο του "Ο ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΟΤΗΤΩΝ-Η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ", που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΡΗΣΟΣ το 1990, πριν 23 χρόνια, επισημαίνει για τη σύμβαση ανταλλαγής των πληθυσμών τα εξής:
<<Η σύμβαση για την ανταλλαγή των πληθυσμών υπογράφηκε στις 30.1.1923 και όριζε ότι από την 1.5.1923 θα άρχιζε η υποχρωτική ανταλλαγή των Τούρκων πολιτών του ελληνικού ορθόδοξου δόγματος που ήσαν εγκατεστημένοι στο τουρκικό έδαφος. Επιστροφή τους στην πατρίδα θα επιτρεπόταν μόνο με ειδική άδεια της κυβέρνησης της σχετικής χώρας. Στην ανταλλαγή δεν περιλαμβάνονται: α) οι Έλληνες κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης. Και ως κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης θεωρούνται όσοι ήσαν εγκατεστημένοι εκεί από τις 30.10.1918 στην περιφέρεια της νομαρχίας της Κωνσταντινούπολης. Στην ανταλλαγή περιλαμβάνονται και όσοι είχαν εγκαταλείψει τα μέρη τους από τις 18.10.1912 και μετά. Ιδρυόταν ειδική επιτροπή που θα επέβλεπε στην ανταλλαγή των πληθυσμών και θα διακανόνιζε την εκκαθάριση της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους.
>>Με βάση αυτή τη σύμβαση θα ξεριζωθούν οριστικά από τα εδάφη της Μικράς Ασίας οι Έλληνες. Εγκατέλειψαν την πατρίδα, τα μέρη που έζησαν για χιλιάδες χρόνια οι πρόγονοί τους. Οι ¨Ελληνες ήσαν η μεγαλύτερη εθνότητα της Μικράς Ασίας. Σφάχτηκαν ή πέθαναν από τις κακουχίες περί το 1.000.000 έως 1.150.000 άνθρωποι στη διάρκεια του Α' Παγκόσμιου Πολέμου και ως το 1922. Οι υπόλοιποι πετάχτηκαν σε μια μικρή και κατεστραμμένη χώρα, ενώ ένα μεγάλο μέρος από εκείνους που γλίτωναν από το μαχαίρι που διέταξε ο Κεμάλ Ατατούρκ έφυγαν μετανάστες σε άλλες χώρες. Έτσι ο Κεμάλ δημιούργησε πατρίδα για τους Τούρκους, έτσι που να μπορέσουν να γίνουν έθνος. Η πολεμική ομάδα που αρχικά ήθελαν να λέγονται Οθωμανοί ή Οσμανλήδες και που δεν είχαν και πολλές σχέσεις με αυτόν τον Οσμάν που είχε βρεθεί στη Μικρά Ασία τον 13ο αιώνα με 3.000 άτομα (άντρες, γυναίκες και παιδιά), αφού η αρχική ομάδα πλαισιώνεται διαρκώς με νέα στοιχεία από τις εθνότητες της Μικρής Ασίας που εξισλαμίζονται θα γίνει έθνος. Αυτοί που και ως το 1918 έλεγαν ότι είναι κυρίαρχοι λαών και εθνών έγιναν έθνος με δική τους πατρίδα.
>>Οι Τούρκοι έσφαξαν τους Αρμένιους και τους Έλληνες και τους ξερίζωσαν με τη βία από τη Μικρά Ασία. Και υπολόγιζαν ότι θα αφομοίωναν τις άλλες εθνότητες, αλλά και τους Έλληνες και τους Αρμένιους, που για να σωθούν και να μείνουν στον τόπο τους εξισλαμίστηκαν "με τη βία και την πειθώ", όπως έλεγαν οι ίδιοι.Δυστυχώς για τον Κεμάλ και τους οπαδούς του που σχεδίασαν όλη τούτη την τρομακτική σφαγή και καταστροφή δεν μπόρεσαν να πετύχουν τον εκτουρκισμό. Οι λαοί της Μικράς Ασίας χιλιάδες τώρα χρόνια κρατάνε τις ιδιαιτερότητές τους και τις εθνικές παραδόσεις τους.
>>Οι Κούρδοι, για τους οποίους η Συνθήκη των Σεβρών πρόβλεπε αυτονομία, θα εξεγερθούν αμέσως μετά τον ξεριζωμό των Ελλήνων. Ο Κεμάλ κατάπνιξε τις πρώτες εξεγέρσεις των Κούρδων το 1925-1927, 1928-1932 και 1935-1937. Το εθνικό Κουρδικό πρόβλημα πήρε νέα ένταση μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Και σήμερα η πάλη των Κούρδων για απαλλαγή τους από την τουρκική κυριαρχία συγκλονίζει υην Τουρκία.
>>Με τους Κούρδους συντονίστηκαν και πολλές άλλες εθνότητες της Μικράς Ασίας που δεν έχουν κανένα κοινό με τους Τούρκους>>.
>>Οι Κούρδοι, για τους οποίους η Συνθήκη των Σεβρών πρόβλεπε αυτονομία, θα εξεγερθούν αμέσως μετά τον ξεριζωμό των Ελλήνων. Ο Κεμάλ κατάπνιξε τις πρώτες εξεγέρσεις των Κούρδων το 1925-1927, 1928-1932 και 1935-1937. Το εθνικό Κουρδικό πρόβλημα πήρε νέα ένταση μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Και σήμερα η πάλη των Κούρδων για απαλλαγή τους από την τουρκική κυριαρχία συγκλονίζει υην Τουρκία.
>>Με τους Κούρδους συντονίστηκαν και πολλές άλλες εθνότητες της Μικράς Ασίας που δεν έχουν κανένα κοινό με τους Τούρκους>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου