ΛΙΘΟΒΟΛΙΣΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ρ. Μ. Μακόλ

Λιθοβολισμός μέχρι θανάτου

Τζέντα, Φεβρουάριος 1958

Η ατέλειωτη πομπή των ολοκαίνουριων γιγάντιων αμερικανικών αυτοκινήτων κινιόταν αργά κατά μήκος του σκονισμένου δρόμου.

Οι κοντινές βιτρίνες των μαγαζιών ήταν φορτωμένες μ’ εντυπωσιακά αγαθά –ψυγεία και κλιματιστικά από την Αμερική, κάμερες από τη Γερμανία, ηλεκτρικές συσκευές από την Ιταλία.

Λίγο πιο πέρα από τη γωνία, σοβατζήδες εργάζονταν σκληρά, βάζοντας τις τελευταίες πινελιές σ’ ένα δωδεκαόροφο μοντέρνο κτίριο γραφείων, ένα από τα πολλά που χτίζονται εσπευσμένα σ’ όλο το πολύβουο λιμάνι στην Τζέντα.

Αλλά το μεγάλο και βουβό πλήθος δεν είχε μάτια για τίποτα απ’ αυτά. Ένας πρίγκιπας, ανιψιός του βασιλιά, καθόταν βλοσυρός σε μια καρέκλα. Μπροστά του ήταν απλωμένο ένα χαλί. Δύο αστυνομικοί, ντυμένοι στα χακί, οδηγούσαν προς το μέρος του έναν άντρα που τον είχαν κατεβάσει από ένα φορτηγό. Κόντευε τα τριάντα και ήταν απόλυτα ήρεμος.

Τα χέρια του ήταν δεμένα πίσω του και βάδιζε με δυσκολία, εξαιτίας των αλυσίδων που ήταν δεμένες στους αστραγάλους του.

Φτάνοντας στην άκρη του χαλιού γονάτισε και οι αστυνομικοί του είπαν να κοιτάξει τον πρίγκιπα κατά πρόσωπο.

Δίπλα του ένας αξιωματούχος ξεδίπλωσε ένα χαρτί κι άρχισε να διαβάζει δυνατά τα αδικήματα του άντρα και την ποινή που είχε επιβάλει το δικαστήριο. Απόλυτη ησυχία επικρατούσε τώρα στο πλήθος.

Ξαφνικά η γραμμή των αστυνομικών άνοιξε κι εμφανίστηκε ο δήμιος με το σπαθί στο χέρι. Πλησίασε το θύμα από πίσω και ακροπατώντας. Μόλις η ανάγνωση της ποινής τελείωσε, ο δήμιος έσκυψε κι άγγιξε με το δάχτυλο το γονατισμένο άντρα στην πλάτη.

Το άγγιγμα ξάφνιασε τον άντρα και ενστικτωδώς σήκωσε το κεφάλι του. Την ίδια στιγμή, μ’ ένα γρήγορο κι επιδέξιο χτύπημα, ο δήμιος τον αποκεφάλισε.

Ένας αργόσυρτος αναστεναγμός ακούστηκε από τη μεριά του πλήθους.

Τώρα οδήγησαν μπροστά μια γυναίκα. αυτή και ο  άντρας είχαν δολοφονήσει τον πρώην σύζυγό της. Ήταν κι αυτή κοντά στα τριάντα και λεπτή.

Η περιγραφή και του δικού της εγκλήματος διαβάστηκε όσο ήταν γονατιστή και μετά ο δήμιος πλησίασε μ’ ένα ξύλινο ραβδί και της έδωσε εκατό χτυπήματα στους ώμους με όλη του τη δύναμη.

Μόλις ο ραβδισμός τελείωσε, η γυναίκα σωριάστηκε στο πλάι.

Αμέσως μετά ένα φορτηγό γεμάτο πέτρες και κοτρόνες άδειασε το φορτίο του σχηματίζοντας ένα λοφίσκο. Μ’ ένα νεύμα του πρίγκιπα, το πλήθος όρμησε στις πέτρες κι άρχισε να λιθοβολεί τη γυναίκα έως θανάτου.

Ήταν δύσκολο να καταλάβει κανείς πως αντιμετώπιζε αυτή την τελευταία και φρικτή δοκιμασία της, μια και το πρόσωπό της ήταν καλυμμένο σύμφωνα με τα μουσουλμανικά έθιμα και το στόμα της φιμωμένο για να πνίγονται οι κραυγές της.

Αν αυτή η σκηνή είχε διαδραματιστεί στην καρδιά της ερήμου θα ήταν αρκετά φρικτή, αλλά το γεγονός ότι διαδραματιζόταν στην Τζέντα, στην καρδιά της σύγχρονης επιχειρηματικής συνοικίας της, της προσέδιδε μακάβρια ποιότητα.

Ο ήλιος έλαμπε σ’ έναν καταγάλανο ουρανό. Μια γνωστή διαφήμιση αμερικανικού αναψυκτικού παρουσίαζε ανάλαφρες κολακείες. «Ελάτε στη Μέση Ανατολή», προέτρεπε η διαφήμιση μιας αεροπορικής εταιρίας σε μια διπλανή βιτρίνα. «Απολαύστε την ειδυλλιακή της ατμόσφαιρα, το χρώμα της, τις γραφικές παραδόσεις της…»

Το πλήθος δεν ήταν πια σιωπηλό. Οι άντρες ούρλιαζαν καθώς εκτόξευαν τις πέτρες τους, με τα πρόσωπά τους μεταμορφωμένα σε σαδιστικές μάσκες.

Η εκτέλεση του άντρα; Ας μην ξεχνάμε ότι πρόσφατα, το 936, οι Γάλλοι πραγματοποίησαν την τελευταία δημόσια εκτέλεσή τους. Και ο αποκεφαλισμός πραγματοποιόταν τουλάχιστον ανθρωπιστικά και γρήγορα.

Αλλά ο τρόπος με τον οποίο οδηγήθηκε στο θάνατο η γυναίκα, είναι κάτι που δε θα ξεχάσουν οι λιγοστοί, έντρομοι Ευρωπαίοι που έτυχε να βρίσκονται μέσα στο πλήθος.

Χρειάστηκε κάτι περισσότερο από μια ώρα μέχρι ν’ ανακοινώσει το θάνατό της ο γιατρός, ο οποίος διέκοπτε κάθε τόσο το λιθοβολισμό για να εξετάσει το σφυγμό του θύματος.

Αυτή η διπλή εκτέλεση πραγματοποιήθηκε μόλις προχτές.