Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ



Οι αγώνες των γυναικών για πολιτικά δικαιώματα

Δύο Θρακιώτισσες, η Αύρα Θεοδωροπούλου και η Αθηνά Γιαννιού-Γαϊτάνου, πρωτοπόρες του γυναικείου φεμινιστικού κινήματος
 
Εκατόν εφτά χρόνια συμπληρώνονται φέτος καθώς το 1906 για πρώτη φορά μια χώρα του κόσμου, η Φιλανδία, προχωρούσε στην παραχώρηση του καθολικού δικαιώματος της ψήφου στις γυναίκες, του παθητικού και ενεργητικού δικαιώματος της ψήφου («εκλέγειν», «εκλέγεσθαι»), το οποίο από τον 19ο αιώνα θεωρείται και ισχύει ως το υπέρτατο πολιτικό δικαίωμα. Πρωτοπόρες στον αγώνα αυτό είναι οι Σεν-σιμονίστριες στη Γαλλία (1830-1848) ενώ στην Αγγλία πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζει από το 1867 η «Εθνική Ένωση για τη Γυναικεία Ψήφο». Το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα στην Ελλάδα η δυναμική προσωπικότητα της Καλλιρρόης Παρέν θέτει τα θεμέλια για την εμφάνιση γυανικείων συλλόγων με έντονο και πλούσιο κοινωνικό προνοιακό έργο.
Τα πράγματα αλλάζουν δυναμικά στις αρχές του 20ού αιώνα που είναι ο αιώνας της γυναικείας απελευθέρωσης. Με την ίδρυσή της το 1902 η «Διεθνής Ένωση για τη Γυναικεία Ψήφο» («International Womens Suffrage Alliance» με πρόεδρο την  Carrie Chapman Catt), στην οποία θα προσχωρήσουν γυναικείες οργανώσεις από 22 χώρες του κόσμου. Αυτήν ακριβώς την περίοδο μια δυναμική γυναίκα η Emmeline Pankhurst  (μαζί με τις κόρες της Christabel και Sylvia) την «Κοινωνική και Πολιτική Ένωση των γυναικών» («Womens Social and Political Union»-1903) που έμελλε να διαδραματίσει πρωταρχικό ρόλο στον αγώνα για την ψήφο και να ταυτιστεί με το κίνημα των «σουφραζετών» στην Αγγλία. Οι «σουφραζέτες» υιοθετούν μια μαχητική στρατηγική και εκφράζουν το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι του γυναικείου κινήματος. Εμπνεόμενες από την πολιτική της «μη συνεργασίας» με την εξουσία, που εγκαινίασε ο Μαχάτμα Γκάντι στην Ινδία, οι Αγγλίδες σουφραζέτες δε θα διστάσουν να παρανομήσουν, αψηφώντας νόμους που οι ίδιες θεωρούσαν ότι δεν είχαν επιλέξει: να αναρτήσουν πανό έξω από το Κοινοβούλιο, να σπάσουν τζάμια, να μην πληρώσουν φόρους και έτσι να οδηγηθούν στη φυλακή, βροντοφωνάζοντας το δικαίωμά τους για πλήρη πολιτικά δικαιώματα.
Ανάλογα κινούνται τα πράγματα και στην Ελλάδα. Η διεκδίκηση της ψήφου ως καθοριστικού πολιτικού δικαιώματος γίνεται η σημαία για κοινωνική χειραφέτηση και πολιτικά δικαιώματα. Η ίδρυση του «Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας» αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη-σταθμό, ένα ορόσημο στην ιστορία του ελληνικού γυναικείου φεμινιστικού κινήματος.
Δυο Θρακιώτισσες, η Αύρα Θεοδωροπούλου (από την Αδριανούπολη) και η Αθηνά Γιαννιού-Γαϊτάνου (από το Μακροχώρι Ανατολικής Θράκης), διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο και αποτελούν διαχρονικά σύμβολα του αγώνα των γυναικών για πολιτικά δικαιώματα στην πατρίδα μας.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου