Δίπλα στο ποτάμι γεννήθηκαν πολιτισμοί, ανδρώθηκαν και χάθηκαν στη σκόνη του καιρού, στη λήθη του χρόνου. Υποτάχθηκαν στην παντοδυναμία της μοίρας και η ανάμνησή τους φευγαλέο σκίρτημα, ανεπαίσθητο άγγιγμα στο υποσυνείδητο του κόσμου. Θαμμένες μαρτυρίες στα σπλάχνα της γης, πεταμένες μποτίλιες στον ωκεανό του παρελθόντος με ισχνές ενδείξεις για το μεγαλείο των ανθρώπων που τις πέταξαν χωρίς να νοιάζονται φανερά για την όποια τύχη τους.Μικρά και μεγάλα δράματα εκτυλίχθηκαν, κυοφορήθηκαν μεγάλες ελπίδες, διαψεύστηκαν μεγαλεπήβολα όνειρα. Πρωτόγομοι κυνηγοί βρήκαν καταφύγιο και τροφή, μικρές ανθρώπινες ομάδες καλλιέργησαν τους πρώτους καρπούς σε μονιμότερη βάση, πολεμικές κοινωνίες διεκδίκησαν τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των υδάτων, οργανωμένες πολυάνθρωπες αυτοκρατορίες διακίνησαν τα αγαθά τους και έστησαν τις αγορές για τη διάθεση των προϊόντων τους.'Απειρες στρατιές διάβηκαν τα νερά του κατευθυνόμενες προς την ανατολή και άλλες τόσες πήραν το δρόμο της δύσης. 'Οντας σε επίκαιρη θέση είδε ανθρώπινα ποτάμια να περνούν και να χάνονται κυνηγημένα από τον οίστρο της χίμαιρας, τη δίψα της κατάκτησης, την αναζήτηση του αγνώστου, το λάγνο κάλεσμα της ανατολής.Πριγκίπισσες του Βυζαντίου με σφίξιμο στην καρδιά οδηγούνταν σε ξένους ηγεμόνες μακριά από την ασφάλεια των οικείων. Αφιονισμένοι δυτικοί καλόγεροι πορεύονταν υπνωτισμένοι στους Αγίους Τόπους σέρνοντας ανυποψίαστους πιστούς στη Σωτηρία μέσα σ' έναν κόσμο με άπειρους κινδύνους, παγίδες και θάνατο παντού. Χασισωμένοι γενίτσαροι, καμάρι του Σουλτάνου, δέος των χριστιανών, έσπερναν τρόμο στο πέρασμά τους.
Το ποτάμι ζυμώθηκε με την ανθρώπινη τύχη. Η θέση του καθόρισε την πορεία του. Ποτέ δεν ένιωσε μοναξιά μετά την πρώτη εμφάνιση του πιο "αλλόκοτου" πλάσματος του πλανήτη. 'Εδωσε τον τόνο στην οργάνωση των κοινωνιών, διαμόρφωσε το οικονομικό, πολιτικό πλαίσιό τους, διακύβευσε την ασφάλειά τους εξαιτίας της ευεργετικής παρουσίας του. Υπήρξε αγαθοποιός δαίμονας, λατρεμένος Θεός, τόπος κατοικίας νεράιδων και νυμφών, χαριτωμένων πλασμάτων της νερένιας πολιτείας σκιών, φαντασμάτων και στοιχειών που γεννοβολούσε ακατάπαυστα η ανθρώπινη μυθοπλαστική φαντασία και ανταποκρίνονταν στις μορφές, στις όψεις και τις εκφάνσεις του ποταμού.Μύθοι, θρύλοι, παραδόσεις πλάστηκαν, κεντήθηκαν περίτεχνα από γενιές ανθρώπων εμπλουτίζοντας το μύθο που έσερνε ήδη το ποτάμι. 'Ενας σφριγηλός κόσμος που εξοστρακίστηκε σύσσωμος όταν η αχλύ του παραμυθιού διαλύθηκε απότομα από τη μέγγενη της στείρας λογικής, του εξορθολογισμού. Κακό δεν είναι από μόνο του κάτι τέτοιο. Η ποιότητα και η ποσότητα της αλλαγής είναι που δεν χωνεύεται εύκολα και γι' αυτό μείναμε μετέωροι. Το παρελθόν το θάψαμε...
Καραβάνια διασχίζοντας τα φρύδια των λόφων αντίκριζαν την κοιλάδα, φορτωμένα πραμάτειες, ταξιδευτές, προσκυνητές, εμπόρους ακολουθώντας των κυρατζήδων τη γνώριμη φωνή, την αιώνια απαράλλακτη πορεία τους στο χώρο.Κατευθύνονταν προς την Αδριανούπολη και από κει στους δρόμους των μπαχαρικών, του μεταξιού, των πλύτιμων λίθων, στις λεωφόρους των Θεών, στα βάθη της πλανεύτρας ανατολής, στη σωτηρία της ψυχής τους, στον εξαγνισμό των πολλών κριμάτων της ζωής τους. 'Ενα σύννεφο σκόνης έτρεχε το σώμα των αυτοκρατοριών προς όλες τις κατευθύνσεις μπολιάζοντας τις άκρες τους, υφαίνοντας τα κομμάτια τους, κεντώντας τα στολίδια τους, συνθέτοντας τα ετερόκλητα στοιχεία τους. 'Ομως κατακάθισε ο κουρνιαχτός και έσβησε τα χνάρια τους για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου