Στον Προβατώνα Σουφλίου με τον Στέφανο Μιλτσακάκη, ένα δραστήριο μέλος της εβρίτικης παροικίας της Καβάλας

Με τον Στέφανο Μιλτσακάκη επικοινωνήσαμε πρώτη φορά, πριν οχτώ χρόνια, μετά από μια εξαιρετική εκδήλωση στο Επιμελητήριο Ροδόπης με θέμα «Η διαπεριφερειακότητα του τοπικού στον πολιτισμό» με τον Εβρίτη ηθοποιό Ρένο Χαραλαμπίδη να μας εξιστορεί από το βήμα της εκδήλωσης( στην οποία είχαν μιλήσει οι Διαμαντής Τριαντάφυλλος,, Δημοσθένης Σωτηρούδης, Ματθαίος Κουτσουμανής, Γιώργος Μηνόπουλος, Γεωργία Νικολάου, Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη, Χρήστος Χατζηπέμου, κ.ά.) τον τρόπο γνωριμίας του με τον πρώτο συνονόματο και συνεπίθετο ξάδερφο του στο Λος Άντζελες, τον υπεραθλητή και παγκόσμιο πρωταθλητή στο παγκράτιο και ηθοποιό σε ταινίες δράσης στη βιομηχανία θεάματος του Χόλυγουντ, κοντά στον Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, Στέφανο Μιλτσακάκη, με καταγωγή από τον Προβατώνα Σουφλίου. Τότε ακριβώς και με τη διαμεσολάβηση του δικηγόρου της Κομοτηνής και επί σειρά ετών προέδρου του Συλλόγου Εβριτών Ροδόπης Χρήστου Χατζηπέμου μιλήσαμε για πρώτη φορά και η κουβέντα μας αφορούσε τον μεγάλο αθλητή και ξάδερφο του και την προοπτική διοργάνωσης  μιας τιμητικής  εκδήλωσης, η οποία όμως δεν έγινε, γιατί πολύ απλά κανένας οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης δεν ενδιαφέρθηκε για την υποστήριξη της.

Είναι μια πικρία, γιατί, δυστυχώς, ακόμη και στην περίπτωση ενός προβεβλημένου ομογενή μας η τοπική εκπροσώπηση δεν επέδειξε τα σωστά αντανακλαστικά. Και σήμερα, παρά τα κάποια βήματα και μεμονωμένα παραδείγματα, ο κανόνας είναι η άγνοια ενός σημαντικού ανθρώπινου κεφαλαίου με τεράστιες δυνατότητες, που μόνο να προσφέρει πολλαπλά θα μπορούσε, το οποίο παραμένει αναξιοποίητο και ανεκμετάλλευτο, λόγω μιας ανεξήγητης και ασύγγνωστης συμπεριφοράς της συντριπτικής πλειοψηφίας των τοπικών αρχόντων.

Ευτυχώς για τον  εκλιπόντα υπάρχει ο ελληνο-αμερικανικός κύκλος των φίλων του, που από την ημέρα της κηδείας του έστειλε μηνύματα αφοσίωσης και σεβασμού σε έναν μεγάλο και ανιδιοτελή φίλο και μέντορα και έχει ήδη προχωρήσει τις ενέργειες για την κατασκευή ενός μνημείου, που θα είναι ένα εμβληματικό έργο και σύμβολο φιλίας και αναγνώρισης της προσφοράς του σε φίλους και συνανθρώπους του.

Όλα αυτά τα θυμηθήκαμε στον «καφέ της παρηγοριάς», στη «Στάση», στο καφενείο ενός ακόμη συγγενή, του Γιάννη Μιλτσακάκη, στον Προβατώνα, που ήταν μια άτυπη συνέλευση για το Μιλτσακαίϊκο, που ως σόι έχει να υπερηφανεύεται για πολλά μέλη και για τα επιτεύγματα τους!

Η κουβέντα μας κάποια στιγμή ήρθε και στα του Συλλόγου Εβριτών Καβάλας, που μετράει 36 χρόνια(1983-2019) παρουσίας και δράσης, με πρώτο διατελέσαντα πρόεδρο τον Πετρωτιώτη δικηγόρο Αθανάσιο Μπαμπαλίδη(1983-1990), όπου διατέλεσε και ο ίδιος πρόεδρος του.

Ο Στέφανος Μιλτσακάκης είναι και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Καπνού και Κοινωνικών Κινημάτων, που υπό την προεδρία του Γιάννη Βύζικα έχει συμβάλλει καταλυτικά στην ανάδειξη της εποποιίας του καπνού στην Καβάλα.