Μια φωτογραφία και χίλιες λέξεις για τη σημασία του νοσοκομείου Διδυμοτείχου για τους κατοίκους του Βόρειου Έβρου

Ναι και στην περίπτωση της φωτογραφίας, που σας παρουσιάζω, ισχύει η φράση ότι «μια φωτογραφία(εικόνα) αξίζει με χίλιες λέξεις»! Δεν ξέρω να σας πω αν την είπε ο Κινέζος φιλόσοφος Κομφούκιος ή ο Αμερικανός εκδότης Άρθουρ Μπρισμπέιν, αλλά λογικά θα πρέπει να ανήκει στον δεύτερο, που ως εκδότης αντιλαμβανόταν τη δύναμη της εικόνας, την απήχηση και επιρροή της στην κοινή γνώμη! Όποιος κι αν τελικά την είπε, σήμερα που ζούμε στην εποχή της εικόνας ή καλύτερα στον Κατακλυσμό της εικόνας, έχει λιγότερη σημασία να βρούμε ποιος την είπε κι από τότε τη χρησιμοποιούμε όλοι για να αποδώσουμε τη διαχρονική αλήθεια και τη δύναμη της εικόνας, που μαζί με το γεγονός και τη στιγμή μας αποτυπώνει μικρές ψηφίδες και φωτογραφικά ιστορικά και κοινωνικά ντοκουμέντα.

Ορθή ήταν η αντίδραση των εργαζόμενων του νοσοκομείου Διδυμοτείχου, που από την πρώτη στιγμή της κατάργησης της διοικητικής αυτοτέλειας του, διείδαν τις αρνητικές συνέπειες που έφερνε στη λειτουργία του, αφού η υποβάθμιση του θα είχε άμεση επίπτωση στην ποιότητα των παρεχόμενων προς τους πολίτες υπηρεσιών υγείας κι ακόμη ορθότερη η κινητοποίηση όλων των φορέων για να επανέλθει το νοσηλευτικό ίδρυμα στο παλιό καθεστώς λειτουργίας.

Οι κάτοικοι του Βόρειου Έβρου και ειδικά οι ηλικίες που είναι φορτωμένες με εμπειρίες και βιώματα από τα δύσκολα χρόνια, από την πρώτη στιγμή έδειξαν υψηλό κοινωνικό και πολιτικό αισθητήριο και τάχθηκαν στο πλευρό των εργαζόμενων, δίνοντας μαζικό παρόν στις κινητοποιήσεις που έγιναν και μάλιστα με μεγάλη συμμετοχή και επιτυχία. Από το Ορμένιο Τριγώνου ως τους Νέους Ψαθάδες Διδυμοτείχου κι απ΄το Νέο Χειμώνιο ως τους Μεταξάδες οι κάτοικοι συμμετείχαν και έστειλα το δικό τους ξεκάθαρο μήνυμα διαμαρτυρίας.

Πολλά είναι τα μηνύματα και οι αναγνώσεις της φωτογραφίας με τον δήμαρχο Διδυμοτείχου να βρίσκεται ανάμεσα σε δυο Τριγωνιώτες, τον Μανώλη Καρατσιβά από τα Δίκαια, που δεν πρόλαβε να ακούσει τα καλά νέα, και τον Χάρη Δεληγιάννη από τον Πεντάλοφο, έναν εκπρόσωπο της εξωτερικής μας διασποράς με πολυετή παρουσία στα Θρακικά σωματεία της Στουτγάρδης και της Γερμανίας. Η υπεράσπιση του νοσοκομείου Διδυμοτείχου ήταν και θα είναι μια κοινή υπόθεση για όλους τους κατοίκους του Βόρειου Έβρου. Η υποβάθμιση του σηματοδοτεί ένα κλίμα γενικευμένης ανασφάλειας και αρνητικής ψυχολογίας. Ξέρουν από εγκατάλειψη και μετανάστευση οι κάτοικοι στον Βόρειο Έβρο, που για να μπορεί να ελπίζει, χρείαζεται να υπάρχει ένα στοιχειώδες επίπεδο ποιότητας ζωής στην καθημερινότητα τους.

Δεν ήταν απλώς η υπεράσπιση της αυτονομίας του νοσοκομείου! Ήταν η δική τους κραυγή αγωνίας για το ίδιο το μέλλον τους και τις τύχες όλης της περιοχής!

Σταύρος Παπαθανάκης