Και φέτος οι γυναίκες της Μεγάλης Δοξιπάρας Ορεστιάδας τήρησαν την παράδοση στολίζοντας τον Επιτάφιο στην εκκλησία του χωριού, στον Άγιο Αθανάσιο. Το κουβούκλιο του Επιτάφιου, το Δεσποτικό και ο Σταυρός ήταν μια δωρεά της Κοινότητας Μεγάλης Δοξιπάρας πριν 27 χρόνια.
...................................................................................................................................................................
"Η Μεγάλη Παρασκευή"-γράφει στο μνημειώδες βιβλίου του "Λαϊκή πίστη και λατρεία στη Θράκη" ο Κώστας Θρακιώτης-"είναι μέρα απόλυτης αργίας και νηστείας. Τα κορίτσια τρέχουν στις εκκλησίες να στολίσουν τον Επιτάφιο με βιόλες, νάρκισσους, τριαντάφυλλα και μενεξέδες. Ο κόσμος θα χαιρετήσει πρώτα τον Εσταυρωμένο κι ύστερα θα περάσουν τρεις φορές κάτω από τον Επιτάφιο "για μην τους πονάει το κεφάλι τους" ή "για να τους πιάσει η χάρη του". Οι γυναίκες φοράνε σκούρα φορέματα για πένθος, πολλές μάλιστα κουβαλούν στην εκκλησία και τα στρώματα τους μετά το μεσημέρι "για να φυλάξουν το λείψανο του Χριστού", κι εκεί θ΄αρχίσουν το γνωστό μας μοιρολόγι: "Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα". Αργά, προς το ξημέρωμα του Μεγάλου Σαββάτου και πριν αρχίσει η ακολουθία, θα μαζέψουνε τα στρώματα τους και θα γυρίσουν στο σπίτι ευτυχισμένες γιατί έπραξαν το μεγάλο τους θρησκευτικό χρέος. Έτοιμες πια να δεχτούν το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης.
"Η πομπή της περιφοράς του Επιτάφιου είναι μοναδική σε επιβλητικότητα και μεγαλοπρέπεια. Οι καμπάνες χτυπάνε λυπητερά. Τα χρυσά άμφια των αρχιερέων, τα εξαπτέρυγα, οι παπάδες, οι ψαλτάδες, ο Σταυρός, το κουβούκλιο. Ο κόσμος ακολουθεί μ΄αναμμένες λαμπάδες και η λιτανεία ατέλειωτα να φιδοσέρνεται στους δρόμους σαν ολόφωτο χρυσό ποτάμι. Και να είναι οι δρόμοι λαμπροστόλιστοι μαζί με τα σπίτια και τα μπαλκόνια, κι από τις πόρτες να φαίνονται καλαίσθητα στολισμένα τα τραπέζια, τα σαμντάνια, κεριά αναμμένα και θυμιάματα. Και οι σπιτικοί, όσοι δεν μπόρεσαν να πάνε ή ν΄ακολουθήσουν τον Επιτάφιο, να περιμένουν ευλαβικά το πέρασμα του... Συγκίνηση κι αληθινή μυσταγωγία. Από τις ωραιότερες κι επιβλητικότερες στιγμές της Χριστιανικής αυτής τελετουργίας.
"Σ΄όλη τη Θράκη τα κεριά και τα λουλούδια του Επιτάφιου, χριστολούλουδα και σταυρολούλουδα όπως τα έλεγαν, τ΄απόθεταν στο εικονοστάσι και τα θεωρούσαν θαυματουργά. Το ίδιο ήταν κοινή για όλους τους Θρακιώτες η συνήθεια να βγάζουν σε "ικάντο"(δημοπρασία) το Σταυρό, που τον κρατούσε περήφανα κατά την περιφορά του Επιτάφιου αυτός που πλειοδοτούσε.
"Τέλος, δε μαγείρευαν, ούτε άναβαν φωτιά, δεν έτρωγαν, παρά νερόβραστα φαγιά, χωρίς λάδι και ξύδι. Και το σπουδαιότερο δεν κάρφωναν, δεν ανακάτωναν χώμα, μήτε κοιμούνταν καταγής".
Σταύρος Γ.Παπαθανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου