Αμέσως μετά την τελετή για τους
Πεσόντες Εβρίτες καταδρομείς στην Κύπρο ακολούθησε ξενάγηση στο Στρατιωτικό
Μουσείο, που όσοι και όσες δεν το έχετε επισκεφτεί κάποια στιγμή θα πρέπει να
το κάνετε, η οποία όσο ήταν υπό την ευθύνη του εντεταλμένου ξεναγού-στρατιώτη
εξελισσόταν κανονικά και κυρίως…χωρίς παρατράγουδα! Και τι εννοώ! Κάποια στιγμή
κι όταν η ομάδα των επισκεπτών είχε εισέλθει στην αίθουσα του δευτέρου ορόφου,
η οποία έχει παραχωρηθεί στα νέα εκθέματα, έργα του καταξιωμένου Διμοτιανού
ζωγράφου Δημήτρη Ναλμπάντη, εμπνευσμένα από την ελληνική σημαία και θα
αποτελούν μέρος της μόνιμης συλλογής του, ο οικοδεσπότης διοικητής της 16ης
Μ/Κ ΜΠ υποστράτηγος Άγγελος Ιλαρίδης από υπερβάλλοντα εικαστικό ζήλο πήρε πάνω
του την ξενάγηση των επισκεπτών και σε μια αποστροφή του λόγου του έκανε
αναφορά στο δημιουργό των ζωγραφικών πινάκων Δημήτρη Ναλμπάντη χαρακτηρίζοντας
τον «ως το σημαντικότερο Έλληνα ζωγράφο»! σε ένα χώρο ιστορικής μνήμης και
αλήθειας ή ακόμη και της επίσημης εκδοχής της ιστορικής αλήθειας, και πάλι
κινείσαι με κανόνες, γιατί αυτό απαιτεί και επιβάλλει η δομή μνήμης και η
ανάγκη διατήρησης της αξιοπιστίας της! Μια έκθεση για το εθνικό σύμβολο ακόμη
κι από παιδιά νηπιαγωγείου είναι μια πολύ σημαντική υπόθεση κι ακόμη
σημαντικότερη, όταν αυτή έχει γίνει από ένα ντόπιο και καταξιωμένο καλλιτέχνη εθνικής
εμβέλειας όπως ο Δημήτρης Ναλμπάντης. Αυτούς τους τίτλους υπάρχουν πολύ
αρμοδιότεροι για να τους αποδώσουν και το δείχνουν ποικιλοτρόπως! Ο Δημήτρης
Ναλμπάντης δεν χρειάζεται αυτού του τύπου τις υπερβολές για την ένταξη και
αξιολόγηση του στο ελληνικό εικαστικό τοπίο! Ούτε ο τόπος μας δεν χρειάζεται
ένα στρεβλό τρόπο προβολής του πέρα από την πραγματική δύναμη κι αλήθεια των
μνημείων και των συμβόλων του. Πολλές φορές είναι προτιμότερο κάποιοι ή κάποιες
να μην μιλάνε, γιατί δεν σημαίνει ότι επειδή οι ίδιοι ή ίδιες δεν γνωρίζουν,
αυτό ισχύει και για τους ακροατές τους! Επανερχόμενος στον «υπερβολικό
αυθορμητισμό» του στρατηγού, θα ήμουν κι εγώ με τη σειρά μου υπερβολικός, αν
αγνοούσα μια κεντρική αξιολόγηση, δηλαδή αν η «εικαστική αξιολόγηση» είναι του Πολεμικού
Μουσείου της Αθήνας, στο οποίο υπάγεται το Στρατιωτικό Μουσείο Διδυμοτείχου,
τότε θα προβούμε σε αλλεπάλληλα δημοσιεύματα θεραπείας και αποκατάστασης. Στο
Διδυμότειχο και τη Θράκη βοά η ιστορία και όσο λιγότερο θόρυβο κάνουμε όλοι μας
τόσο πιο εύηχα και ευδιάκριτα θα γίνονται τα μηνύματα και τα διδάγματα της!
Γ.Θρακιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου