Η ΑΕΝΑΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ-Της Φωτεινής Γραμμενίδου-Γκουντινάκη

Η ΑΕΝΑΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ.

Η ιστορία του Διδυμοτείχου, αναμφίβολα, αποτέλεσε εδώ και πολλά χρόνια και θα συνεχίσει να αποτελεί έναυσμα για ποικίλες έρευνες και πηγή έμπνευσης πολυεπίπεδων δημιουργικών δράσεων. Ο πιο εύληπτος τρόπος να ανιχνεύσει κάποιος πτυχές της ιστορίας του, του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου και του πολιτιστικού βίου του είναι η τέχνη της περιοχής. Από τα αρτιότερα παραδείγματα της  μεταβυζαντινής περιόδου είναι οι ναοί του, που ανεγέρθηκαν το πρώτο μισό του 19^ου αιώνα. Ανοιχτά μουσεία της θρακικής ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς συνεχίζουν να συνιστούν αδιάκοπα εδώ και σχεδόν 200 χρόνια ζωντανά κέντρα της θρησκευτικής και της κοινωνικής ζωής του τόπου.

Στο εξαιρετικής τέχνης και τεχνικής ξυλόγλυπτο τέμπλο του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Αθανασίου Διδυμοτείχου, που χρονολογείται στα 1835, ξεχωρίζει, μεταξύ άλλων, η κατώτερη ζώνη του. Οι «ποδιές» του, τα παλαιοχριστιανικά θωράκια, φέρουν παραστάσεις που έχουν αποδοθεί με την τεχνική grisaille. Πρόκειται για απεικονίσεις τοπίων πραγματικών ή φανταστικών, με βουνά, ποτάμια και δέντρα, με πύργους μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής, κτίσματα αναγεννησιακών αναφορών και άλλα ανατολίτικου ύφους, κάποια από τα οποία προβάλουν ανάμεσα σε βαριά παραπετάσματα. Θεματολογία και μοτίβα άμεσα συνυφασμένα με το πνεύμα της εποχής, που αγαπούσε τη λαϊκή πολυτέλεια, απηχούν τα καλλιτεχνικά ρεύματα των μπαρόκ-ροκοκό, τα οποία, προσαρμοσμένα στην εγχώρια αισθητική αντίληψη, απαντώνται στην κοσμική τέχνη, ξυλογλυπτική και ζωγραφική, των αρχοντικών της εποχής, για παράδειγμα της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, και τα οποία σε μεγάλο βαθμό υιοθετήθηκαν στη διακόσμηση των ναών.

Σήμερα, η τέχνη αυτή αποκτά καινούργια πνοή, προσαρμοσμένη στις σύγχρονες προτιμήσεις και ανάγκες και διακοσμεί ένα…μεταξωτό μαντήλι!

Το παραπάνω είναι δημιουργία του κ. Γιώργου Σιβρή και είναι μόνο μία από τις πολλές στο πλαίσιο του μαθήματος Αρμονικές Χαράξεις του ΔΙΕΚ Διδυμοτείχου. Οι 12 σπουδαστές του εμπνεύστηκαν και σχεδίασαν μεταξωτά μαντήλια που αναπαριστούν την ιστορία και την τέχνη του Διδυμοτείχου, αλλά και γενικότερα της Θράκης, υπό την καθοδήγηση της εκπαιδεύτριας-καθηγήτριας του τμήματος Τεχνικοί Συντηρητές Έργων Τέχνης και Αρχαιοτήτων κ. Κυριακής Γκακίδου και με τη χορηγία της μεταξουργίας του κ. Γ. Τσιακίρη.

Κείμενο: Φωτεινή Γραμμενίδου-Γκουντινάκη.

Φωτό: Φωτεινή Γραμμενίδου-Γκουντινάκη, Γιώργος Σιβρής.

Πηγές:

 Γουρίδης, Α., Τα κρυμμένα πρόσωπα του Ιανού. Διδυμότειχο, μία αέναη περιπλάνηση, Διδυμότειχο: Δήμος Διδυμοτείχου, 2018.

Ζάρρα, Ι., Μεραντζας, Χ., Τσιόδουλος Σ., Από τον μεταβυζαντινό στον νεότερο ελληνικό πολιτισμό. Παραδείγματα εικαστικής παραγωγής (16ος-20ός αιώνας), Αθήνα: Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, 2015.