Ο Χαρίσης Κανταρίδης από τη Μπάρα και την Πλάτη Τριγώνου Ορεστιάδας τα πε΄τρινα χρόνια του εμφυλίου-Γράφει και σχολιάζει ο Δημήτρης Γκεντσίδης

Στα αριστερά της φωτογραφίας ο Κανταρίδης Χαρίσης εκτελέσθηκε το Μάρτη του 1948. Ο εμφύλιος πόλεμος δεν μπορούσε να λείψει και απ’ την περιοχή μας. Η γιαγιά Αθηνά Κανταρίδου μας διηγήθηκε για τις τελευταίες ώρες που ήταν με τον σύζυγό της. «…Ενώ όλα είχαν ησυχάσει και οι ΕΛΑΣΙΤΕΣ γύρισαν στα χωριά τους και ασχολιόταν με τα χωράφια τους, μια νύκτα το τσομπανόσκυλο του σπιτιού μας γαύγιζε ασταμάτητα, ξαφνικά ακούγεται ένας δυνατός κτύπος στην πόρτα και μια φωνή:

-Χαρίση – Χαρίση

-Σήκω γυναίκα άνοιξε

-Επιστράτευση έχουμε

-Τι επιστράτευση μωρέ;

-Αντάρτες μαζεύουμε για το Δημοκρατικό Στρατό

Ντύθηκε έσκυψε και φίλησε το παιδί μας που κοιμόταν και ψιθύρισε «αγόρι μου απόψε με παίρνουν …». Ήταν οι τελευταίες λέξεις που άκουσα από τον Χαρίση.

Οι περισσότεροι δεν γύρισαν πίσω. Άλλοι σκοτώθηκαν σε μάχες και άλλοι εκτελέσθηκαν. Από τους 112 εκτελεσθέντες στη Δράμα οι 22 ήταν Εβρίτες. Τα έκτακτα στρατοδικεία επέβαλαν έτσι την δημόσια τάξη για την ακεραιότητα του Κράτους!!! Τον εμφύλιο μπορεί να τον κατασκευάσανε άλλοι, όμως στη γιαγιά Αθηνά οι μνήμες διατηρούνται ζωντανές και μένει ένα γιατί … να τρώμε τις ίδιες τις σάρκες μας εμείς οι Έλληνες.

Θα τελειώσω με τα λόγια της γιαγιάς Αθηνάς : «Ποτές δεν με έστειλαν ένα χαρτί στην Κοινότητα ότι ο άνδρας μου εκτελέσθηκε. Για πολλά χρόνια έλεγα μέσα μου ίσως είναι ψέμα και όμως ήταν αλήθεια –έγινε μεγάλο κακό, χάσαμε τον άνθρωπό μας»

....................................................................................................................................................

'Είχε δημοσιευτεί στον "Βορέα"(τεύχος 50) τον Αύγουστο 2009, πριν 15 χρόνια!