Εγώ ο Μάτερνος, "...επί αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου, όταν βρέθηκα στη λαμπρή και περιώνυμη Πλωτινόπολη(πόλη-μητέρα του Διδυμοτείχου)"-Της Φωτεινής Γραμμενίδου

Εγώ ο Μάτερνος. Μεγάλωσα κ έζησα στη Λυδία της Μ. Ασίας μεταξύ 2ου κ 3ου αι. Είχα καλή ζωή ως τότε, όπως μαρτυρά η επιτύμβια στήλη μου, έτυχα πνευματικής καλλιέργειας. Ήμουν νέος ακόμη, επί αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου, όταν βρέθηκα στην λαμπρή και

περιώνυμη Πλωτινόπολη (πόλη-μητέρα του Διδυμοτείχου). Την είχε ιδρύσει ο ξακουστός Ρωμαίος αυτοκράτορας, ο Τραϊανός, ο οποίος αγαπούσε ιδιαίτερα τις μονομαχίες. Μάλιστα, ο Δίων Κάσιος έλεγε ότι, επί των ημερών του, μια μονομαχία είχε κρατήσει 117 μέρες κ έλαβαν μέρος 8.800 μονομάχοι. Ένας από αυτούς ήμουν κ εγώ. Κάποιος, που η μαύρη μοίρα του τον έριξε στην κατηγορία των μονομάχων, όπως τόσοι άλλοι της αυτοκρατορίας -να, ο συντοπίτης μου ο Ζμυρνής ήταν κ αυτός μονομάχος κ ηττήθηκε εδώ στην Πλωτινοπολη από κάποιον Υάκινθο. Ήμουν ένας gladiator δυνατός κ ρωμαλέος, σαν λιοντάρι άγριο που πάλευε με νύχια κ με δόντια να επιβιώσει κ δεν μου παράβγαινε κανένας• όχι πώς δεν είδα τον θάνατο με τα μάτια μου. Όλο μου το σώμα υπέφερε. Γέμιζα μελανιές, γδαρσίματα, σπάσανε τα πλευρά μου κ άνοιξε 2-3 φορές το κεφάλι μου. Ήμουν, όμως, νέος στην ηλικία, γερό σκαρί κ με κοφτερό μυαλό -για αυτό ακατανίκητος. Ακόμη κ αν οι θεατές, που ήταν διψασμένοι μόνο για βία κ αίμα, δεν νοιάζονταν για την τύχη μου, ούτε δηλαδή κ για κανέναν άλλον μονομάχο, παραταύτα με θαύμαζαν κ με επευφημούσαν για τις νίκες μου. Όταν έκανα τον γύρω του θριάμβου στο στάδιο, μερικές φορές με πλούσια δώρα στα χέρια μου, ο κόσμος σηκώνονταν όρθιος, με ζητωκραύγαζε δυνατά κ με πάθος. Ήμουν ένας υπεραθλητής των ρωμαϊκών χρόνων, ένας πρωταγωνιστής των δημοφιλών muneragladiatoria, όπου προβάλλονταν ο ηρωισμός κ παρουσιάζοντανπαραδείγματα στρατιωτικής ικανότητας κ δύναμης πάνω στις οποίες στηρίζονταν η κυριαρχία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Είχα ακούσει ότι κάποιοι μονομάχοι μετά χρόνια νικών απελευθερώνονταν.Λαχταρούσα κ εγώ την ελευθερία μου κ ονειρευόμουν τις νύχτες, που έπεφτα κατάκοπος κ πονεμένος, το πολυπόθητο rudis (το σπαθί που θα σήμανε την ανεξαρτησία μου). Μάχη με τη μάχη, σώμα με σώμα, περίμενα να έρθει εκείνη η στιγμή. Και ήρθε. Η γιορτή ήταν μεγάλη. Μετά τη νικητήρια παρθική εκστρατεία, την Πλωτινοπολη τίμησε ο ίδιος ο αυτοκράτορας. Όλοι οι αξιωματούχοι της πολιτικής κ του ιερατείου, οι δίαρχοι κ οι senatores, είχαν λάβει τη θέση τους.Εκείνο το απόγευμα, το πλήθος είχε μαζευτεί από νωρίς στο αμφιθέατρο της Πλωτινόπολης κ αδημονούσε γεμάτο έξαψη για τον μεγάλο αγώνα.Ο αντίπαλος μου, ο Πασίνεικος, νιοφερμένος στην Πλωτινοπολη, με φήμη όμως που είχε απλωθεί πριν φτάσει ο ίδιος, γεροδεμένος κ στιβαρός σαν ταύρος, ύψωσε ταυτόχρονα με μένα τη φωνή του: -Ave Caesar, morituritesalutant! Κοιταχτήκαμε με μάτια που πετούσαν φωτιές. Ήμουν πανέτοιμος κ αποφασισμένος, χωρίς καθόλου δισταγμό, για άλλη μια νίκη -ήδη στην Πλωτινοπολη μέσα σε λίγες μέρες δοξάστηκα με τρία κλαδιά φοινικιάς. Γνώριζα ότι η εκπαίδευσή μου ως μονομάχος υπήρξε άριστη κ η εξάρτησή μου, με τη manica, το προστήθιο, το δερμάτινο περίζωμα, τα ocrea κ τις περικνημίδες στα πόδια μου, στο κεφάλι το κράνος, στα χέρια σφιχτά το δόρυ κ την ημικυκλική ασπίδα μου, ήταν από τις πιο βαριές κ τις καλύτερες. Η μάχη ήταν σκληρή κ αδυσώπητη. Ο Πασίνεικος, άξιος αντίπαλος, ατρόμητος κ σκληρός σαν βράχος, έπεσε γενναία από το δόρυ μου. Εγώ, ο Μάτερνος, ένας μελλοθάνατος ήμουν που ποθούσε τις χαρές της ζωής. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα κατέβαινα στον Άδη μαζί με εκείνον που νίκησα. Πέθανα όπως έζησα, ακροβατώντας στην κόψη ζωής κ θανάτου, δοξασμένος νικητής• κατακτητής της αιώνιας ελευθερίας. Επισκέπτη, εσύ που τώρα θωρείς στο #Βυζαντινό_Μουσείο_Διδυμοτείχου τη μαρμάρινη με την τοξωτή απόληξη (μάρτυρας θριάμβου) μονομαχική επιτύμβια πλάκα μου, που κείτονταν για 18 αιώνες στην Αγία Πέτρα, στο ελληνιστικό κ ρωμαϊκό νεκροταφείο, στα όρια της Πλωτινόπολης, θυμήσου: "Μάτερνος κείμαι, νέος Ηρακλής, ο μούσαιςιν άριστος και εν λούδοιςινάλοιπτος, τον Πασίνεικονκτείνας και αυτός συνκατέβην" Η ιστορία του Μάτερνου είναι αληθινή, εμπεριέχει, εντούτοις,μυθιστορηματικά στοιχεία. Κείμενο: Φωτεινή Γραμμενίδου Φωτογραφία: SakisKioutsioukis Βιβλιογραφία/Διαδικτυογραφία: Γουριδης, Ντόβα, Τσόκα κ.ά. #Διδυμότειχο#έβρος#θράκη#didymoteicho#evros#thraki