Μια λα­ϊ­κή τε­λε­τουρ­γία στο Πή­λιο απο­τε­λεί πνευ­μα­τι­κό «προ­ϊ­όν» επί­πο­νης προ­σπά­θει­ας λα­ο­γρά­φων της πα­νε­πι­στη­μι­α­κής κοι­νό­τη­τας και ερευ­νη­τών λα­ο­γρα­φί­ας, αν­θρω­πο­λο­γί­ας και μου­σι­κής

Ο συλ­λο­γι­κός τό­μος Οι Μά­η­δες της Μα­κρι­νί­τσας. Μια λα­ϊ­κή τε­λε­τουρ­γία στο Πή­λιο απο­τε­λεί πνευ­μα­τι­κό «προ­ϊ­όν» επί­πο­νης προ­σπά­θει­ας λα­ο­γρά­φων της πα­νε­πι­στη­μι­α­κής κοι­νό­τη­τας και ερευ­νη­τών λα­ο­γρα­φί­ας, αν­θρω­πο­λο­γί­ας

και μου­σι­κής, μέ­σα από μια σει­ρά εξει­δι­κευ­μέ­νων με­λε­τών που σχε­τί­ζο­νται με δι­ά­φο­ρες πτυ­χές ενός σπά­νιου επι­τε­λε­στι­κού δρώ­με­νου στο Πή­λιο, που έχει τις ρί­ζες του στους μύ­θους τους σχε­τι­κούς με τον Άδω­νη και τον Δι­ό­νυ­σο, τις ανοι­ξι­ά­τι­κες, δι­α­βα­τή­ρι­ες και ευγο­νι­κές τε­λε­τουρ­γί­ες έως την καλ­λι­έρ­γεια των δη­μη­τρι­α­κών στη λα­ϊ­κή θρη­σκευ­τι­κή πί­στη και την εθι­μι­κή πρα­κτι­κή.

Επι­στρέ­φο­ντας στον βα­σι­κό καμ­βά και πυ­ρή­να της τέ­λε­σης του εθί­μου των Μά­η­δων της Μα­κρι­νί­τσας, θα πρέ­πει να ανα­φέ­ρου­με ότι το δρώ­με­νο στη­ρί­ζε­ται στο μο­τί­βο του θνή­σκο­ντος και ανι­στά­με­νου ήρωα ή θεού. Εξάλ­λου, το σχή­μα ζωή - θά­να­τος - ανά­στα­ση είναι κοι­νός τό­πος όχι μό­νο της ελ­λη­νι­κής μυ­θο­λο­γί­ας-θρη­σκεί­ας αλ­λά και πολ­λών άλ­λων θρη­σκει­ών. Επι­πρό­σθε­τα στη χρι­στι­α­νι­κή θρη­σκεία, όπως και σε άλ­λους, προ­χρι­στι­α­νι­κούς πο­λι­τι­σμούς, συν­δέ­ε­ται με τον κύ­κλο της σπο­ράς των δη­μη­τρι­α­κών, τον σπό­ρο που πέ­φτει στη γη, πε­θαί­νει το φθι­νό­πω­ρο, για να ανα­στη­θεί και, στη συ­νέ­χεια, να βλα­στή­σει την άνοι­ξη.

Η πα­ρού­σα έκ­δο­ση απο­τε­λεί­ται από οκτώ κε­φά­λαια τα οποία εστι­ά­ζουν σε δι­ά­φο­ρες πτυ­χές του εθί­μου. Έτσι, πε­ρι­γρά­φο­νται τα δρώ­με­να και οι λα­ϊ­κές γο­νι­μι­κές τε­λε­τουρ­γί­ες της άνοι­ξης, στις οποί­ες εντάσ­σο­νται και οι Μά­η­δες της Μα­κρι­νί­τσας, η ιστο­ρία, το εν­νοι­ο­λο­γι­κό πλαί­σιο, η προ­έ­λευ­ση και η πε­ρι­γρα­φή του εν λό­γω μα­γι­κο-θρη­σκευ­τι­κού δρώ­με­νου, τα εν­δύ­μα­τα των Μά­η­δων και ειδι­κό­τε­ρα των ζε­ϊ­μπέ­κων, το θέ­μα της πα­ρεν­δυ­σί­ας, της με­ταμ­φί­ε­σης και της πα­ρα­πλά­νη­σης που ανα­λαμ­βά­νουν να πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν μό­νο άν­δρες, οι οποίοι και συμ­με­τέ­χουν στο δρώ­με­νο των Μά­η­δων της Μα­κρι­νί­τσας. Επι­πλέ­ον, πε­ρι­έ­χο­νται η με­λέ­τη και ανά­λυ­ση των χο­ρών από κα­τα­γρα­φές που έγι­ναν από την τέ­λε­ση του εθί­μου, οι μου­σι­κές φόρ­μες των σκο­πών στο συ­γκε­κρι­μέ­νο εθι­μι­κό δρώ­με­νο, οι κα­τα­γρα­φές για τους μου­σι­κούς που έπαι­ζαν τους ζουρ­νά­δες και τα ντα­ού­λια και, τέ­λος, η συ­νει­σφο­ρά της κοι­νό­τη­τας στην τέ­λε­ση των Μά­η­δων της Μα­κρι­νί­τσας.

---

Ο Νί­κος Τσού­κας ήταν Κοι­νο­τάρ­χης Μα­κρι­νί­τσας την πε­ρί­ο­δο 1990 – 2002. Έχει θη­τεύ­σει ως Πρό­ε­δρος, κα­θώς και σε άλ­λες θέ­σεις του Δ.Σ. του Προ­ο­δευ­τι­κού Συλ­λό­γου της Μα­κρι­νί­τσας, ως Κοι­νο­τάρ­χης Μα­κρι­νί­τσας, μέ­λος του θι­ά­σου και ερευ­νη­τής της το­πι­κής ιστο­ρί­ας.

Ο Γι­άν­νης Πρα­ντσί­δης είναι τ. Επί­κου­ρος κα­θη­γη­τής του Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Αρι­στο­τε­λείου Πα­νε­πι­στη­μίου Θεσ­σα­λο­νί­κης.

Ο Βαγ­γέ­λης Μπα­ντε­λάς είναι Αν­θρω­πο­λό­γος και Εκ­παι­δευ­τι­κός Μου­σι­κής.

Η Νά­ντια Μα­χά – Μπι­ζού­μη είναι Επί­κου­ρη Κα­θη­γή­τρια Λα­ο­γρα­φί­ας (Λα­ϊ­κή τέ­χνη) του Τμή­μα­τος Ιστο­ρί­ας Εθνο­λο­γί­ας Δη­μο­κρί­τειου Πα­νε­πι­στή­μιου Θρά­κης,

Ο Κω­στής Δρυ­γι­α­νά­κης είναι συν­θέ­της.