Αυτός ο προ­σα­να­το­λι­σμός ενι­σχύ­ε­ται από τα δι­α­λυ­τι­κά φαι­νό­με­να που κυ­ρι­αρ­χούν στον ευρύ­τε­ρο χώ­ρο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, τρο­φο­δο­τώ­ντας τις αυτα­πά­τες για τη συ­γκρό­τη­ση μι­ας «νεο-λα­ϊ­κο­με­τω­πι­κής», μι­ας «αρι­στε­ρής σο­σι­αλ­δη­μο­κρα­τί­ας».

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πώς να κα­τα­λά­βου­με και να εξη­γή­σου­με τα όσα συ­νέ­βη­σαν στο ΠΑ­ΣΟΚ με αφορ­μή τις πρό­σφα­τες εσω­κομ­μα­τι­κές εκλο­γές (Οκτώ­βρι­ος 2024) για την ανά­δει­ξη της νέ­ας ηγε­σί­ας του; Τα κεί­με­να που φι­λο­ξε­νού­νται στον πα­ρό­ντα τό­μο υπο­στη­ρί­ζουν ουσι­α­στι­κά τη θέ­ση ότι, με την υπο­ψη­φι­ό­τη­τα του Χά­ρη Δού­κα, μια νέα πο­λι­τι­κή δι­αί­ρε­ση, αυτή ανά­με­σα στη με­τα­μο­ντέρ­να σύγ­χυ­ση, δη­λα­δή στο χά­ος, και την τά­ξη, τη δι­α­σα­λευ­θεί­σα τά­ξη της φι­λε­λεύ­θε­ρης και δη­μο­κρα­τι­κής αντι­προ­σώ­πευ­σης, όπως την γνω­ρί­σα­με και στην Ελ­λά­δα, έστω με τις οικεί­ες με­τα­πο­λι­τευ­τι­κές ιδι­αι­τε­ρό­τη­τες ή στρε­βλώ­σεις, σε σχέ­ση με τον ευρω­πα­ϊ­κό ή δυ­τι­κό αντι­προ­σω­πευ­τι­κό κα­νό­να, έκα­νε και εδώ την εμ­φά­νι­σή της, θέ­λο­ντας να ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποι­ή­σει και να ανα­τρέ­ψει τον συ­σχε­τι­σμό των πο­λι­τι­κών και κοι­νω­νι­κών δυ­νά­με­ων. Προς την κα­τεύ­θυν­ση ενός νε­ο­κι­νη­μα­τι­κού, ορι­α­κά αντι­συ­στη­μι­κού, πο­λι­τι­κο-πο­λι­τι­σμι­κού αρι­στε­ρι­σμού, κοι­νω­νι­α­κού και αξι­α­κού, με «κοι­νω­νι­κό πρό­ση­μο» και «δι­και­ω­μα­το­κρα­τι­κού». Αυτός ο προ­σα­να­το­λι­σμός ενι­σχύ­ε­ται από τα δι­α­λυ­τι­κά φαι­νό­με­να που κυ­ρι­αρ­χούν στον ευρύ­τε­ρο χώ­ρο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, τρο­φο­δο­τώ­ντας τις αυτα­πά­τες για τη συ­γκρό­τη­ση μι­ας «νεο-λα­ϊ­κο­με­τω­πι­κής», μι­ας «αρι­στε­ρής σο­σι­αλ­δη­μο­κρα­τί­ας».

---

Ο Αν­δρέ­ας Πα­ντα­ζό­που­λος γεν­νή­θη­κε το 1960 στα Φι­λι­α­τρά Μεσ­ση­νί­ας. Φοί­τη­σε στο Τμή­μα Πο­λι­τι­κής Επι­στή­μης και Δη­μό­σι­ας Δι­οί­κη­σης του Πα­νε­πι­στη­μίου Αθη­νών και στο Πα­νε­πι­στή­μιο Paris-XNanterre και είναι δι­δά­κτωρ πο­λι­τι­κής επι­στή­μης του Αρι­στο­τε­λείου Πα­νε­πι­στη­μίου Θεσ­σα­λο­νί­κης. Ερ­γά­ζε­ται ως ανα­πλη­ρω­τής κα­θη­γη­τής πο­λι­τι­κής επι­στή­μης στο Τμή­μα Πο­λι­τι­κών Επι­στη­μών του ΑΠΘ και αρ­θρο­γρα­φεί τα­κτι­κά σε εφη­με­ρί­δες και πε­ρι­ο­δι­κά. Εξω­τε­ρι­κός συ­νερ­γά­της-ερευ­νη­τής στο «Κέ­ντρο Πο­λι­τι­κών Ερευ­νών» (Cevipof-SciencesPo-Paris, 2009-2011). Το­μείς των επι­στη­μο­νι­κών του εν­δι­α­φε­ρό­ντων είναι το ελ­λη­νι­κό πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα και οι κομ­μα­τι­κές ιδε­ο­λο­γί­ες. Έχει γρά­ψει και με­τα­φρά­σει βι­βλία και άρ­θρα για τη σο­σι­αλ­δη­μο­κρα­τία, τον εθνι­κο­λα­ϊ­κι­σμό, τον αντι­ση­μι­τι­σμό, την άκρα δε­ξιά και το ρα­τσι­σμό. Από τις Εκ­δό­σεις Επί­κε­ντρο έχουν κυ­κλο­φο­ρή­σει τα βι­βλία του, «Ο Αρι­στε­ρος Εθνι­κο­λα­ϊ­κι­σμος 2008-2013», «Ο Αρι­στε­ρος Εθνι­κο­λα­ϊ­κι­σμος - Από την αντι­πο­λί­τευ­ση στην εξου­σία» και «Εθνι­κο­λα­ϊ­κι­σμός και νε­ω­τε­ρι­κό­τη­τα στην Ελ­λά­δα»