Σταύρος Γκαϊντατζής,ένας από τους καλύτερους γκαϊντατζήδες που ήρθε από το Ουρούμκιοϊ(σημερινό Εφρέμ της Βουλγαρίας) για να εγκατασταθεί στο Ορμένιο το 1925, πριν 100 χρόνια!

 Ο περίτεχνος ταφικός σταυρός στο μνήμα του Σταύρου Γκαϊντατζή στο παλιό νεκροταφείο Ορμενίου εκεί που είναι θαμμένοι οι πρώτοι οικιστές του βορειότερου οικισμού της χώρας μετά το φευγιό τους από τις πατρογονικές εστίες τους από Ουρούμκιοϊ της Ανατολικής Ρωμυλίας(σημερινό Εφρέμ της Βουλγαρίας), υπογραμμίζει το κοινωνικό και οικονομικό στάτους του! ΄Αυτός ο σταυρός ήταν έργο τεχνίτη-λιθοξόου κι αυτή τη δαπάνη θα μπορούσε να την επωμιστεί μια οικογένεια που είχε την οικονομική ευχέρεια για τον πληρώσει! Παρατηρώντας και άλλους σταυρούς ειδικά στο παλιό πέτρινο νεκροταφείο στα Πετρωτά παρατηρούμε ότι υπάρχει πληθώρα ταφικών σταυρών που ήταν ιδιαίτερα φτωχοί με φθηνότερα υλικά που δεν άντεξαν στη δοκιμασία και τη φθορά του χρόνου! Ο Σταύρος Γκαϊνταζτής ήταν ένας καλά οργανωμένος μυλωνάς για την εποχή του κι όπως μου διηγήθηκε ο εγγονός του, ο αγαπητός φίλος  και ο πρώτος φωτορεπόρτερ του Τριγώνου Πάνος Δολαψής,  ο οποίος είχε αποζημιωθεί αδρά σύμφωνα με τα ισχύοντα για τις περιουσίες των ανταλλάξιμων πληθυσμών! Ήταν όμως κι ένας από τους καλύτερους γκαϊντατζήδες του Ορμενίου και της περιοχής κι αποτελεί μέρος της μουσικής ιστορίας του Ορμενίου και του Τριγώνου! Φέτος που συμπληρώνονται τα 100 χρόνια(1925-2025) από την ίδρυση της Κοινότητας Ορμενίου και οι παραδοσιακοί οργανοπαίκτες διεκδικούν το δικό τους μερίδιο στη συλλογική μνήμη και μουσική παράδοση του τόπου τους!