Ο τελευταίος βαρκάρης του Άρδα

Στο Θεραπειό, αν έχεις λίγο χρόνο στη διάθεσή σου πολλές και όμορφες ιστορίες για το χωριό και τους κατοίκους. Μόνιμο παράπονό τους ότι ενώ είναι δίπλα στο φράγμα του Άρδα και «πνίγονται στο νερό» δεν αρδεύονται τα χωράφια του. Αν, βέβαια, γνωρίζεις κάποια στοιχεία αυτής της ιστορίας, τότε όλοι συμφωνούν και επιβεβαιώνουν την πληροφορία πως τα αφεντικά εκείνης της εποχής· δεν επιθυμούσαν την πραγματοποίηση του αναδασμού και στέρησαν από την τοπική κοινωνία και οικονομία ένα από τα σημαντικότερα έργα υποδομής. Εκείνη την εποχή τελειώνει και η δραστηριότητα του τελευταίου βαρκάρη του κυρ Κώστα Τζιλιτούδη. 

Με τη μεγάλη βάρκα του μπορούσε να διεκπεραιώνει από τη μια στην άλλη όχθη ανθρώπους, ζώα και προϊόντα. Χρειαζόταν ο βαρκάρης να διαθέτει μεγάλη δύναμη και προπαντός επιδεξιότητα για ν’ ανταποκρίνεται στις δύσκολες απαιτήσεις και συνθήκες της δουλειάς του, η οποία λόγω της σημασίας της τον καθιστούσε κεντρικό πρόσωπο της μικρής κοινωνίας καθώς δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα για να περάσει κανείς τον Άρδα. Πριν γίνουν τα έργα και τα φράγματα, σε Ελλάδα και Βουλγαρία, ο Άρδας ήταν ένα δύσκολο ποτάμι και με πολύ νερό. Μόνο σε περίοδο παγωνιάς μπορούσαν να τον περάσουν άνθρωποι και ζώα. Όλο τον υπόλοιπο χρόνο ο βαρκάρης ήταν ο βασικός άνθρωπός τους για την επικοινωνία και τη συνεργασία τους με τον υπόλοιπο νομό και κατά κύριο λόγο με τον Κυπρίνο. Τα πράγματα εξομαλύνθηκαν με την κατασκευή του δρόμου του φράγματος που διευκόλυνε τη μετάβαση των κατοίκων προς τον Κυπρίνο και τα άλλα κέντρα του Έβρου, προς Ορεστιάδα και Διδυμότειχο. Αυτό το σημαντικό έργο υποδομής άλλαξε τα κοινωνικά, οικονομικά και παραγωγικά δεδομένα της περιοχής. 

Η κατασκευή του φράγματος όπως και το δίκτυο εγγειοβελτιωτικών έργων στην περιοχή έφεραν δεκάδες «ξένους» επιστήμονες και εργαζόμενους που προκάλεσαν έντονη κινητικότητα σε όλη την κοινωνία του Τριγώνου και βασικά στα παραποτάμια χωριά. Απασχολήθηκαν εκατοντάδες εργαζόμενοι που για πρώτη φορά απέκτησαν μια σταθερή μηνιαία πηγή εισοδήματος, η οποία τους άνοιξε άλλους ορίζοντες ζωής με ένα άλλο τρόπο και σχέδιο ατομικής και οικογενειακής ευημερίας και προοπτικής. «Θύμα» αυτής της εξέλιξης η βάρκα του κυρ-Κώστα Τζιλιτούδη που σταμάτησε να μεταφέρει τους καθημερινούς επιβάτες του και τα συνήθη εμπορεύματα και τον προσέλαβε η κατασκευάστρια εταιρεία για να μεταφέρει το γεωτρύπανο που έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για τις δειγματοληψίες ως προς την κατάσταση του υπεδάφους και προκειμένου να προχωρήσει η μελέτη κι αμέσως μετά η υλοποίηση αυτού του σημαντικού έργου για την περιοχή. 

«Ήταν πολλά τα λεφτά για την εποχή», μας αφηγήθηκε ο κυρ-Κώστας που μας συνδέει με μια περίοδο τόσο μακρινή και κοντινή και με συνθήκες και καταστάσεις που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μας έχουν σημαδέψει όλους.