Ως αυτόπτης μάρτυρας της συνομιλίας του συγγραφέα Γιώργου Χατζόπουλου με την δικηγόρο και δημοτική σύμβουλο Ορεστιάδας Μαρία Γκουγκουσκίδου κατέγραψα τη στιχομυθία που είχαν μετά την ολοκλήρωση της παρουσίασης του βιβλίου του "ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ-Ο ΕΠΑΡΧΟΣ" και είναι δηλωτική της ατμόσφαιρας που έχει δημιουργηθεί γύρω από το βιβλίο, που αναδεικνύει πλευρές και τις πτυχές ενός διεφθαρμένου συστήματος στην τοπική κλίμακά του. Εύλογη και δικαιολογημένη η ανησυχία της Μαρίας Γκουγκουσκίδου να ρωτήσει τον Γιώργο Χατζόπουλο, αν τα γραφόμενά του αφορούν τον στο μεταξύ αποθανόντα πατέρα της Θεόδωρο Γκουγκουσκίδη, που είχε διατελέσει Έπαρχος Βορείου Έβρου, στο πλαίσιο του θεσμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης."Όχι Μαρία, δεν γράφω για τον πατέρα σου", ήταν η κατηγορηματική απάντηση του Γιώργου Χατζόπουλου! Καλή η κίνηση της Μαρίας Γκουγκουσκίδου να παραστεί στην παρουσίαση του μυθιστορήματος, που λόγω του περιεχομένου του, ήταν επόμενο να πυροδοτήσει σχόλια και εικασίες για πρόσωπα και γεγονότα με πολύ δυσδιάκριτα τα όρια της μυθοπλασίας και της πραγματικότητας!
Καλησπέρα Σταύρο, και ΒΟΡΕΑΣmagazin.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ κι από εδώ για την παρουσία σου, και παρουσία του ταπεινού μου γραφήματος. Πέρα από τις επιστολές τις πραγματικές, που αποτέλεσαν τον καμβά της μυθοπλασίας, στη συνέχεια απλά μένουν οι τίτλοι συμβολικά πια, για να πούμε - όπως τονίζουμε στον πρόλογο αρκετές φορές - ότι πίσω από κάθε τίτλο και κάθε υπάλληλο κρύβονται εκατοντάδες και χιλιάδες αιρετοί και υπάλληλοι. Επομένως το να ασχολείται κανείς με το έπαρχος που έχει την έννοια, όπως σου είπα και στη συζήτηση μας, της περιφερειακής "επαρχιακής" εξουσίας, θαρρώ ότι αδικεί το όλον του έργου.
Περιμένω να γράψεις για το ποιητικό μέρος, για τη δεινή θέση του Αστυνόμου διώκτη του δράστη-θύματος τελικά- όταν ήρθε σε σύγκρουση το καθήκον ο "παράνομος νόμος" με τον νόμιμο-παράνομο δράστη! Και ότι πήγε από την πλευρά του τελικά, γιατί ασπάσθηκε την Αλήθεια του.
Σε ευχαριστώ, Σταύρο... (Μυθιστόρημα έγραψα!, μη ξεχνάμε...).
(Ναι, η κυρία Μαρία Γκουγκουσκίδου έδειξε μια ανωτερότητα!, και είπε αυτό που γράφεις χαριτολογώντας μάλλον. Όμως, "είδε" πέρα από τον τοπικό μουντό ορίζοντα!... Είδε το Φως της Αλήθειας - για το οποίο μάχεται ο ταπεινός συγγραφέας - να προβάλει μέσα από το επίμετρο-κατακλείδα:
"Ναι! Η Παιδεία θα είναι το τσεκούρι του μέλλοντος για τους λαούς, που θα κόβει τα δάχτυλα της κάθε μορφής παραπαίουσας εξουσίας...".
(Αχ!... Αρκετά τραβήξαμε από όλο αυτό το χαμό της πανελλήνιας αρπαχτής! Κάθε νομός έχει τους "επάρχους" και τους "νομάρχες" που έκαναν κατάχρηση εξουσίας κάποιοι από αυτούς, αλλά και τους υπαλλήλους-λαμόγια, βέβαια. Τέλος, πέρα από λίγους γνωρίζοντες πράγματα κανένας άλλος δεν ασχολείται με τους τίτλους,που δεν είναι αυτοί που μας ενδιαφέρουν αλλά οι συμπεριφορές των αιρετών, υπαλλήλων κλπ. Και να το διασκεδάσουμε: Ποιος ασχολείται με τα μπινελίκια που αντάλλαξαν ο Καζαντζάκης με το Ζορμπά όταν είχαν κάνει εταιρεία εξόρυξης κάρβουνου, και πήγαν χάλια;... Αυτό που έμεινε είναι οι χαρακτήρες και η φιλία τους η μεγάλη!, τελικά, γι αυτά έγραψε ο ίδιος, και έμαθε όλος ο ντουνιάς...). Ας αφήσουμε το Μύθο να πει την Αλήθεια του, το Λόγο να εμφυσήσει εντός μας Αξίες που χάθηκαν στη "χλιδή των δανεικών"... Όλοι φταίξαμε... Γέμισε η Ελλάδα μας η έρμη από "έπαρχους", και από "νομάρχες", και από υπαλλήλους τρωκτικά... Όλοι μας είμαστε ολίγον "έπαρχοι" και... ολίγον... υπάλληλοι τρωκτικά, αλλά και ιδιώτες που καταχράστηκαν επιδοτήσεις και έμειναν κτίρια-σκελετοί, για άλλο λόγο πήραν επιδοτήσεις και αλλιώς κατέληξαν...).
Σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία. (Μυθιστόρημα έγραψα(!), όχι... άρθρο(!)... Ένα βιβλίο δεν ποινικοποιείται!, αλλά αξιολογείται σύμφωνα με την Αλήθεια του από τους αναγνώστες, και παίρνει τη θέση που του πρέπει). Ας γίνουμε όλοι καλύτεροι...
Αυτά, τα μύρια "εγώ" - τα τόσο εγωιστικά!-αν βάλλουν ένα κομμάτι τους στην κλεψύδρα του "Εμείς"!...: Τότε θα δούμε να μετουσιώνονται σε Ανθρωπιά, σε Αγάπη, σε Δίκαιο, σε αξιοπρέπεια... Ας πούμε όχι στη μιζέρια! Καλό Ξημέρωμα!...: Σε κάθε του έκφανση...
Και πάλι ευχαριστώ από εδώ, όλους όσους ήρθαν να ακούσουν την Αλήθεια, την Ομορφιά του Λόγου, και το όραμα να γίνει η Παιδεία το σκαλοπάτι που θα μεταμορφώσει τον άνθρωπο-θεριό του σήμερα, σε Άνθρωπο (άνω θρώσκοντα).
Εύχομαι τα καλύτερα στη Δημοσιογραφική σου ενασχόληση, στο Βορέα, και σε σένα προσωπικά... Με εκτίμηση. Γιώργος