Πολιτιστικό ορόσημο για το Βόρειο Αιγαίο και εικαστικό γεγονός εθνικής εμβέλειας η αναδρομική έκθεση για τον Ράλλη Κοψίδη στην Πινακοθήκη Σύγχρονης Βαλκανικής Τέχνης στον Κοντιά Λήμνου

Αδιαμφισβήτητα η αναδρομική έκθεση για τον Ράλλη Κοψίδη συνιστά ένα πολιτιστικό ορόσημο για τη Λήμνο και το Βόρειο Αιγαίο και ταυτόχρονα ένα εικαστικό γεγονός εθνικής εμβέλειας, που φιλοξενείται από τις 13 Ιουλίου έως τις 13 Σεπτεμβρίου 2019, στην Πινακοθήκη Σύγχρονης Βαλκανικής Τέχνης Κοντιάς Λήμνου, μια συνδιοργάνωση ΟΕΠΑ Δήμου Λήμνου και Συλλόγου Κοντιανών Λήμνου με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Μια αναδρομική έκθεση που γίνεται φέτος που συμπληρώνονται 90 χρόνια(1929-2019) από τη γέννηση του Ράλλη Κοψίδη στη Λήμνο, με καταγωγή από την Αλεξανδρούπολη, «ένας άνθρωπος που άφησε φεύγοντας ένα τεράστιο «σημάδι», γράφει στον πρόλογο της επιμελημένης έκδοσης ο πρόεδρος του Συλλόγου Κοντιανών Λήμνου Δημήτρης Γ.Λούσκος.

«Η διοργάνωση»-γράφει ο διδάκτορας Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών Σπύρος Μοσχονάς-«μιας έκθεσης του Ράλλη Κοψίδη στην Πινακοθήκη Σύγχρονης Βαλκανικής Τέχνης Κοντιά Λήμνου αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Αφενός επειδή είναι η πρώτη έκθεση του καλλιτέχνη στη γενέτειρα του, το νησί της Λήμνου, αφετέρου, διότι είναι η πρώτη αναδρομική έκθεση του Κοψίδη που διοργανώνεται μετά τον θάνατο του, τον Αύγουστο του 2010, επιχειρώντας να δώσει στο έργο του μια ιστορική διάσταση. Στην Πινακοθήκη Κοντιά παρουσιάζονται περισσότερα από εκατόν δέκα έργα ζωγραφικής και χαρακτικής(σχέδια, αγιογραφίες, τυπώματα σε λινόλεουμ, μεταξοτυπίες, μελέτες για εικονογράφηση, μακέτες για τοιχογραφίες), συνοδευόμενα από έντυπα(βιβλία εικονογραφημένα από τον Κοψίδη, άλλα γραμμένα από τον ίδιο και διακοσμημένα από το χέρι του, συλλογές διηγημάτων όπου κυρίαρχη θέση κατέχει η Λήμνος) αλλά και λιγοστό αρχειακό-φωτογραφικό υλικό».

«…Ο Ράλλης Κοψίδης»-γράφει η αρχαιολόγος και εκπαιδευτικός Άσπα Αρώνη-Κότσαλη-« νιώθει την ανάγκη να δηλώσει τον γενέθλιο τόπο του, αλλά κυρίως το βαθύ δεσμό του με αυτόν και την επιθυμία του να τον ξαναβρεί…Ο Κοψίδης κινείται ανάμεσα στο Κάστρο, το κάστρο και τις συνδηλώσεις τους. Κάστρο είναι η παλαιά ονομασία της Μύρινας, αυτή που ίσχυε όταν ζούσε κι ο ίδιος εκεί. Το κάστρο αποτελεί, συγχρόνως, ένα χαρακτηριστικό μνημείο της πόλης του, αγαπημένο τόπο εξερευνήσεων και καταφύγιο του. Η λειτουργία του κάστρου ως οχυρού διαπερνά όλα τα παραπάνω και το καθιστά φύλακα και της δικής του ζωής…Το κάστρο της Μύρινας και «τα κάστρα» του Κοψίδη βρίσκονται σε μια διαρκή διαλεκτική σχέση…Το Κάστρο είναι πάντα εκεί, ακόμη κι όταν δεν φαίνεται».

Σημαντική ήταν η συμβολή στην οργάνωση της έκθεσης, που παρακολουθεί όλη τη ζωή και την πορεία του καλλιτέχνη, της κόρης του, επίσης ζωγράφου, Σοφίας Κοψίδου.

Σταύρος Γ.Παπαθανάκης