Το 1993, πριν 26 χρόνια, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου η Εκκλησία της Ελλάδος προχωρούσε στην ένταξη του Αδριανουπολίτη Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου ΣΤ'(1813-1818), μετά από πολλές προσπάθειες του μακαριστού μητροπολίτη Διδυμοτείχου-Ορεστιάδας-Σουφλίου Νικηφόρου, ενώ σε λαϊκό επίπεδο η θεία του νυν μητροπολίτη Αλεξανδρούπολης Άνθιμου Λίνα Κάλλα-Χατζή είχε κρατήσει ψηλά τη λαϊκή πίστη και λατρεία των κατοίκων του ιστορικού χωριού με τη σπουδαία κληρονομιά! Αναζητώντας στοιχεία για τον Κύριλλο, τον "Καλόγερο" των Πυθιωτών, έπεσα πάνω στη σχετική εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και προς έκπληξη μου διαπίστωσα ότι την υπέγραφε ο τότε αρχιγραμματέας της Δαμασκηνός Καρπαθάκης, δηλαδή ο σημερινός μητροπολίτης μας! Η ζωή και ο Θεός του είχαν ήδη έτοιμο το σχέδιο τους, να εκλεγεί μητροπολίτης σε μια από τις ιστορικότερες της Θράκης και της Ελλάδας και να συνδεθεί με τον τόπο, οι άνθρωποι του οποίου με κίνδυνο της ζωής τους διαφύλαξαν το σκήνωμα του μαρτυρικού ιεράρχη και να το θάψει ο Πυθιώτης μυλωνάς Χρήστος Αργυρίου στο μοναδικό δωμάτιο του σπιτιού του, ώστε σήμερα να μπορούμε να υπερηφανευόμαστε για ένα ξεχωριστό θρησκευτικό-ιστορικό και εθνικό κεφάλαιο! Αν επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε την πράξη του μυλωνά Χρήστου Αργυρίου, αβίαστα θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι αναφερόμαστε σε μια πράξη ανυπέρβλητου πατριωτικού και θρησκευτικού φρονήματος σε μια πολύ σκοτεινή εποχή, όπου τίποτε δεν έδειχνε ότι ήταν κοντά η Απελευθέρωση! Το αντίθετο μάλιστα.Θα ερχόταν μετά από 100 χρόνια σε σχέση με τη νότια Ελλάδα. Ο Χρήστος Αργυρίου δεν πήρε φοβερό ρίσκο για τον εαυτό αλλά και για όλα τα μέλη της οικογένειας του! Κι αυτό το "κοινό" πλέον μυστικό το περιφρούρησαν για οχτώ χρόνια όλοι οι κάτοικοι του Πυθίου, μέχρι να έρθει η ώρα η μητρόπολη Αδριανουπόλεως να ζητήσει την ανακομιδή των οστών του. Είναι μια μοναδική κληρονομιά λαϊκής πίστης και λατρείας, που σε συνδυασμό με το ιστορικό-θρησκευτικό και εθνικό κεφάλαιο, που συνιστά η ζωή, το έργο και η προσφορά του Κυρίλλου ΣΤ', έχει όλες τις προϋποθέσεις για την ένταξη του στον εθνικό σχεδιασμό για το ΕΤΟΣ ΕΛΛΑΣ 2021! Γνωρίζω ότι ο μητροπολίτης Δαμασκηνός έχει δρομολογήσει για την ανακήρυξη του 2012 ΣΕ ΕΤΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΣΤ' ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ-ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ-ΣΟΥΦΛΙΟΥ, αλλά το μέγεθος του Θρακιώτη επιβάλλει την υιοθέτηση μιας άλλης και δη εθνικής διαχείρισης, πέρα από το δεδομένο τοπικό πλαίσιο δράσεων και πρωτοβουλιών. Αυτό υπογραμμίστηκε στην εκδήλωση "Πύθιο, το χωριό του Κυρίλλου ΣΤ΄και η συμβολή του ιστορικού ερευνητή Τάκη Τσονίδη στην ανάδειξη του ευσεβούς ιεράρχη του Γένους", που διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία την Κυριακή, 4 Αυγούστου 2019, στην κεντρική πλατεία του χωριού, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πυθιωτών Αθήνας "Ο ΠΥΘΕΑΣ", ενώ στο πάνελ ήταν η πρόεδρος του Κατερίνα Ρωμανιά-Μπουντζουκλή, οι ομιλητές Μόσχος Πολυσίου-ομότιμος καθηγητής Γεωπονικού πανεπιστημίου Αθηνών και Σταύρος Παπαθανάκης-δημοσιογράφος και στο συντονισμό και στην παρουσίαση η πολιτισμολόγος και ιστορικός Ελληνικού Πολιτισμού Φωτεινή Γραμμενίδου-Γκουντινάκη.
Σταύρος Γ.Παπαθανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου