Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019

Μια ζωή σαν μυθιστόρημα για τον καπετάνιο Κώστα Σιμιτσή, που δραπέτευσε από τους Τούρκους για να φτάσει κολυμπώντας από την Ίμβρο στη Μάκρη της Αλεξανδρούπολης


Ένας καπετάνιος από την Ίμβρο στη Μάκρη Αλεξανδρούπολης

Σαν μυθιστόρημα η ζωή του καπετάνιου κυρ-Κώστα Σιμιτζή από τη μια πλευρά του Θρακικού πελάγους από την Ίμβρο των Θρακικών Σποράδων δραπέτευε αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν οι συνθήκες ζωής ήταν πολύ δύσκολες για τον Ελληνισμό, αναζητώντας απάνεμο καταφύγιο στη φιλόξενη γη της Θράκης, για να βρει το λιμάνι του στη Μάκρη Αλεξανδρούπολης, όπου δίνει σαράντα χρόνια τη μάχη της ζωής με αξιοπρέπεια και αγώνα καθημερινά. Ξέρει καλά τα νερά και τους ψαρότοπους που με την αφθονία τους σε αλιεύματα του επέτρεψε να στηρίξει την οικογένειά του και τις επιλογές των παιδιών του. Τη χαρήκαμε την έξοδό μας στο Θρακικό πέλαγος με το καΐκι του κι ελπίζουμε ν’ ανταμώσουμε πολύ γρήγορα για καλή κουβέντα και τσίπουρο στην πλατεία της Μάκρης.


..................................................................................................................................................................
Αυτά έγραφα στον "Βορέα"(τεύχος 53) το Νοέμβριο του 2009, πριν δέκα χρόνια, για τον αγαπητό καπετάνιο της Μάκρης και ήταν μια ιδιαίτερη τιμή που μου εμπιστεύτηκε την ιστορία του, αν και δεν θέλει να μιλάει γι΄αυτήν. Μου τον γνώρισε ο Ορεστιαδίτης φίλος Γιώργος Γκουντενίδης, που είναι πια οργανικό μέλος της τοπικής κοινωνίας της Μάκρης και θέλω να του εκφράσω και δημόσια τις ευχαριστίες μου. Τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά τη δημοσίευση του ρεπορτάζ θα ζούσα μια έντονη και συναισθηματική φορτισμένη στιγμή, όταν με τη μεσολάβηση του Γιώργου ο Ίμβριος  διπλωμάτης και συγγραφέας Ιωάννης Αλατζάς θα ερχόταν για πρώτη φορά σε επικοινωνία με τον "αξέχαστο" παιδικό του φίλο Κώστα Σιμιτσή! Δεν περιγράφεται με λόγια η σκηνή της τηλεφωνικής επικοινωνίας τους μετά από 50 χρόνια! Όλα αυτά τα αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου του "ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΑΛΛ΄ΑΞΕΧΑΣΤΑ" ή καλύτερα σχεδόν όλα! Δεν αναφέρει τον Γιώργο Γκουντενίδη κι αυτό όφειλα να το αποκασταστήσω! Για το δεσμό του Ιωάννης Αλατζά με τον Κώστα Σιμιτσή μιλάει η αφιέρωση που του έκανε, όταν του αφιέρωσε το βιβλίο  γράφοντας "Στον καπετάν Κώστα της Μάκρης, το  Σιμιτσή το φίλο μου". Και σίγουρα αυτά τα σενάρια της ζωής δεν είναι συνηθισμένα και σίγουρα θα μείνουν αξέχαστα για όσους τα έζησαν! Όπως επίσης και το βιβλίο, αφού ένας τουρκικός εκδοτικός οίκος από τη γειτονική Αδριανούπολη θα έβγαζε για πρώτη φορά ένα ελληνικό βιβλίο και μάλιστα ενός Ομογενή συγγραφέα από την Ίμβρο και γι΄αυτό το λόγο ένα ξεχωριστό εκδοτικό γεγονός υψηλού και πολλαπλού συμβολισμού!
Σταύρος Παπαθανάκης













Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου