Το Πύθιο, το χωριό του Κυρίλλου ΣΤ΄, του ευσεβούς ιεράρχη του γένους, δικαιωματικά διεκδικεί την ένταξη του στον προγραμματισμό της Επιτροπής "ΕΛΛΑΔΑ 2021"

Το Πύθιο, το χωριό του Κυρίλλου ΣΤ΄, του ευσεβούς ιεράρχη του Γένους, δικαιωματικά διεκδικεί την ένταξη του στον προγραμματισμό της Επιτροπής «ΕΛΛΑΔΑ 2021

Πέρσι στις 4 Αυγούστου 2019, με την πρωτοβουλία όπως και τα προηγούμενα καλοκαίρια του Πολιτιστικού Συλλόγου Πυθιωτών Αθήνας «Ο ΠΥΘΕΑΣ», είχε διοργανωθεί μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση με θέμα «Πύθιο, το χωριό του Κυρίλλου και η συμβολή του Τάκη Τσονίδη στην ανάδειξη του ευσεβούς ιεράρχη του Γένους», παρουσία της νέας δημοτικής αρχής με τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Διδυμοτείχου Ρωμύλο Χατζηγιάννογλου, την απερχόμενη αντιδήμαρχο Οικονομικών Μαρία Πετρίδου, εκπροσώπων της οικογένειας του Τάκη Τσονίδη και δεκάδων κατοίκων του χωριού και πολλών Πυθιωτών της εσωτερικής και εξωτερικής διασποράς. Μια εκδήλωση που θα έχει συνέχεια και θα δημιουργήσει μια ξεχωριστή παράδοση.

Η πρόταση που διατυπώθηκε αφορά στη δικαιωματική ένταξη του Πυθίου στον προγραμματισμό δράσεων και εκδηλώσεων της Επιτροπής «ΕΛΛΑΔΑ 2021», γιατί το Πύθιο μέσω του ιερού σκηνώματος του Πατριάρχη Κυρίλλου ΣΤ΄ θα συνδεθεί με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 με μια κορυφαία πράξη υψηλού κινδύνου αλλά υψηλού φρονήματος του Πυθιώτη μυλωνά Χρήστου Αργυρίου, Τρεις μέρες μετά τον απαγχονισμό του Κυρίλλου ΣΤ΄, που στο μεταξύ είχε καθαιρεθεί το 1818, τρία χρόνια πριν την έκρηξη της Επανάστασης, οι Τούρκοι έριξαν το πτώμα του στον Έβρο ποταμό, τα ορμητικά νερά του οποίου σε λίγες ώρες το παρέσυραν ως τον ξύλινο νερόμυλο του Χρήστου Αργυρίου στο Κούλελι Μπουργκάς, που έτσι ονομαζόταν το χωριό στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Μια πράξη που μας εντυπωσιάζει και σήμερα, αν αναλογιστούμε ότι εκείνες τις μέρες τίποτα δεν προμήνυε ότι θα πετύχαινε ο Αγώνας της Εθνικής Παλιγγενεσίας, ενώ η Απελευθέρωση της Θράκης θα αργούσε άλλα 100 χρόνια! Ο πρωταγωνιστής αυτής της ιδιαίτερου συμβολισμού πράξης, πέρα από το υψηλό θρησκευτικό και εθνικό φρόνημα του, είχε καλή γνώση των εξελίξεων και των προσώπων της εποχής, για να μπορέσει να διακρίνει ότι το σκήνωμα δεν ανήκε σε κάποιον άγνωστο συνάνθρωπο του, που είχε βρει έναν τραγικό θάνατο, αλλά ένα πολύ σημαντικό θρησκευτικό ποιμένα και δη ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Φιλικής Εταιρείας. Με την πράξη του αυτή ανέλαβε ένα τεράστιο ρίσκο, που ανά πάσα στιγμή μπορούσε να οδηγήσει στον απαγχονισμό του και στη θανάτωση μελών της οικογένειας του. Για οχτώ χρόνια το λείψανο του Κυρίλλου θα είναι θαμμένο στο σπίτι του, εκεί όπου σήμερα είναι το κενοτάφιο του με το υπερκείμενο παρεκκλήσι. Ένα μεγάλο μυστικό που θα το διαφυλάξει όλη η οικογένεια και μαζί τους όλο το χωριό, για τα επόμενα 100 χρόνια, ως την Απελευθέρωση της Θράκης το 1920! Από εκείνα τα χρόνια η λαϊκή πίστη και λατρεία των κατοίκων θα αναδείξει το σημείο της ταφής σε ένα προσκύνημα, σε ένα προσωπικό τάμα για όλους τους κατοίκους του χωριού στις μεγάλες δοκιμασίες της ζωής!

Ο μυλωνάς, ο «Τσιορμπατζής»-Χρήστος Αργυρίου συνιστά ένα κορυφαίο παράδειγμα υψηλού εθνικού και θρησκευτικού φρονήματος υπερτοπικής εμβέλειας. Αυτή καθαυτή η πράξη θα ήταν επαρκής λόγος για την ένταξη του Πυθίου στις εορταστικές εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια(1821-2021) από την Ελληνική Επανάσταση αλλά οι συμβολισμοί δεν τελειώνουν εδώ.

 Στον Κύριλλο ΣΤ΄, που ήταν μια σημαίνουσα μορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και του νεότερου Ελληνισμού χρωστάμε ουσιαστικά τη δημιουργία του ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ, που όπως γράφει στον επίλογο του βιβλίου του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ-Μυθιστορηματική βιογραφία», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ», ο καθηγητής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Ζυρίχης-τ. καθηγητής Ιστορίας της Ιατρικής στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Στέφανος Γερουλάνος, «ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή(1873-1950), ο μαθηματικός, αδελφός της μητρογιαγιάς μου Ιουλίας Στρέιτ, είναι χωρίς συζήτηση, ο πλέον λαμπερός αστέρας του αστερισμού που λέγεται Οικογένεια Καραθεοδωρή, ακολουθούμενος από τον αστέρα του Ιωάννη Χατζηαργύρη. Είναι συνέχεια των μεγάλων προσωπικοτήτων της οικογενείας του 19^ου αιώνα Στεφάνου Αντωνίου Καραθεοδωρή, ιατροφιλόσοφου, Κωνσταντίνου Αντωνίου Καραθεοδωρή, ιατρού, και Αλέξανδρου Στεφάνου Καραθεοδωρή, διπλωμάτη και πολιτικού…Η οικογένεια Καραθεοδωρή όμως διέσπειρε τα γονίδια της μέσω των πολλαπλών θήλεων μελών της και ανέδειξε όχι μόνο σειρά μεγάλων ανδρών, αλλά και λαμπερών γυναικών. Εντυπωσιάζουν οι αριθμοί των διαφορετικών ιδιοτήτων των 355 μελών της οικογενείας που γεννήθηκαν πριν από το 1951».

Το Πύθιο με το κάστρο του, ένα εμβληματικό οχυρωματικής αρχιτεκτονικής και αριστοκρατικής ισχύος, συνδέεται μς τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ΄Καντακουζηνό(1295/6-1383), μια μεγάλη μορφή της Βυζαντινής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας, με ττο ΓΕΝΟΣ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΩΝ να εξαπλώνονται και να εδραιώνονται στα Παραδουνάβιες ηγεμονίες, να συμμετέχουν στην έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτική και πολιτιστική ζωή της Ρουμανίας και παρακλάδια του να δραστηριοποιούνται στο Νοτιοανατολική, στη Νοτιοδυτική και στη Νότια Ευρώπη μέχρι τις μέρες μας.

Το Πύθιο με το εμβληματικό κάστρο του Ιωάννου ΣΤ΄Καντακουζηνού, με τον τάφο του Πατριάρχη Κυρίλλου ΣΤ΄και το Γένος των Καντακουζηνών συγκεντρώνει τόσους πολλούς λόγους για την επιλογή και την ένταξη του στο σχεδιασμό της Επιτροπής «ΕΛΛΑΔΑ2021», που λίγοι τόποι της κλίμακας του έχουν μα παρουσιάσουν στον ελληνικό χώρο!

Σταύρος Παπαθανάκης