Το χωριό επιστρέφει θριαμβευτικά και πεντανόστιμα-Της Ιωάννας Παρασχάκη

Το χωριό επιστρέφει θριαμβευτικά και πεντανόστιμα

Oι αλλεπάλληλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, φέρνει   στο προσκήνιο πολλές συζητήσεις και προβληματισμούς για  το  μοντέλο της ζωής της επόμενης  μέρας.

Οι πόλεις φαίνεται πως  οικονομικά, περιβαλλοντικά, κοινωνικά και ψυχολογικά πιέζουν τους κατοίκους τους με συνέπειες που όλοι γνωρίζουμε.

Αν σκεφτούμε τα λόγια του Ιπποκράτη, ο οποίος είπε πως «για τον άνθρωπο μεγάλη σημασία έχει η διατροφή, η κίνηση, το περιβάλλον, ο  τρόπος σκέψης ο τρόπος ζωής. Eτσι μπορεί το σώμα να αυτοθεραπευτεί» τότε εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε πώς και γιατί οι πόλεις είναι μακριά απ’ αυτό ο Ιπποκράτης μας προτείνει.

Μήπως στο  νέο κόσμο που ανατέλλει μπορούμε με θαυμασμό και ευγνωμοσύνη να στρέψουμε την προσοχή μας στην ύπαιθρο και στα χωριά μας;

«Γιατί  χωριό» με ρωτάνε πολλές φορές οι συνάδελφοί μου που γνωρίζουν πως η έρευνα μου για τη δεύτερη φάση του βιβλίου μου συνεχίζεται.

 Ζω κοντά στους ανθρώπους του χωριού και μοιράζομαι μαζί τους τις ευλογίες της γης και της ζωής.

Στο χωριό λοιπόν λέμε ΝΑΙ  γιατί ;

Το πρωινό ξύπνημα με την έκρηξη της ανατολής,  το  θρόισμα των φύλλων και τα τιτιβίσματα των πουλιών δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για κάθε ζωντανό πλάσμα.

Η τροφή παράγεται στο λαχανόκηπο, τα φρούτα ελεύθερα και άφθονα  προσφέρονται από τη φύση γιατί έτσι γινόταν πάντα.

Τα βότανα στις άκρες των μονοπατιών  και τα άγρια  χόρτα  υπογραμμίζουν τη μεγάλη ευλογία.

Η κίνηση για την καλλιέργεια των κήπων, το φύτεμα, το σκάλισμα τη φροντίδα των οικόσιτων κάνει τη ζωή ευχάριστη και προσθέτει στα επίπεδα υγείας.

Οι άνθρωποι στα χωριά είναι πάντα αλληλέγγυοι. Αυτό  τους κάνει   να  αισθάνονται χρήσιμοι. Τους κάνει να νιώθουν πως ανήκουν στην  κοινότητα και νοιάζονται για την κοινότητα.

Η τροφή μοιράζεται (γιατί κάνεις δεν μπορεί να φάει ένα ταψί πίτας μόνος του). Έτσι μοιράζεται στη γειτονιά το αχνιστό πεντανόστιμο  ζυμαρένιο έδεσμα.

Η αγάπη για τη ζωή και για όλα τα ζωντανά  φυσικά συστήματα  που υπάρχουν στο χωριό κάνει σίγουρα τη διαφορά .

Οι επιστήμονες μας βεβαιώνουν πως η παρατήρηση του νερού, των δέντρων και των λουλουδιών μειώνει στο στρες και το άγχος.

 Υπάρχουν μετρήσιμες φυσιολογικές αλλαγές στην αρτηριακή πίεση στην καρδιακή και εγκεφαλική λειτουργία.

Η λίστα είναι ευχάριστη.

Μπορούμε να  κρατήσουμε την ελπίδα ζωντανή με οξυγόνο, αλληλεγγύη

Της Ιωάννας Παρασχάκη, συγγραφέα της Ρόδινης Ζωής