Πέρασαν 11 χρόνια από το αφιέρωμα που είχε κάνει ο έντυπος "ΒΟΡΕΑΣ" για τον Νικόλα Αντωνιάδη από τα Κόκκαλα Καβάλας. Ένα ντοκουμέντο ζωής μιας πολύπαθης γενιάς που δούλεψε σκληρά "...στου Βελγίου τις στοές...", μια συγκλονιστική μεταναστευτική μαρτυρία της πρώτης γενιάς που σακάτεψε τα πνευμόνια της δουλεύοντας κάτω από αντίξοες συνθήκες. Εκεί στο Μουσείο Εξόρυξης Άνθρακα στο Σαρλερουά το 1966 είχε συμβεί το τρομακτικό δυστύχημα με τραγικό απολογισμό 262 νεκρούς! Μέρος της ιστορίας του έγινε με ένα ποίημα του ο συμπατριώτης μας Νικόλας Αντωνιάδης! Πριν λίγες μέρες έμαθα από την ανιψιά του, την αγαπητή Δήμητρα Καρακατσάνη, πως ο αγαπημένος θείος του δεν είναι πλέον στη ζωή...Μπορεί να έφυγε αλλά είναι σίγουρα ένα ιδιαίτερο κομμάτι της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ! Τεκμήριο συνθηκών εργασίας των ανθαρκωρ΄θχων. όταν ο Νικόλας Αντωνιάδης, ,μετά από ένα χιλιόμετρο μέσα στο ασανσέρ έβλεπε το φως της ημέρας και της ζωής του, το νεογέννητο γιο του! από το μαύρο στο ελπιδοφόρο λευκό της ζωής του!
Αντί μνημοσύνου!
Σταύρος Παπαθανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου