Εξαιρετικό το βιβλίο της Γερμανίδας ιστορικού Heike B. Goertemker που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στη Γερμανία πριν πέντε χρόνια το 2019 και στην Ελλάδα από το 3032 από τις εκδόσεις GUTENBERG! Τον χιτλερισμό πολλοί ή οι περισσότεροι καταδικάζουν δημόσια αλλά η μελέτη δείχνει ότι πολλοί αντλούν παραδείγματα χειραγώγησης των μαζών και των λαών και σ΄αυτό τον τομέα ο προπαγανδιστικός μηχανισμός και η ναζιστική ιδεολογία που συνέβαλαν στη γιγάντωση του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος παραμένουν για τους μελετητές μια ανεξάντλητη πηγή με ενδιαφέρουσες αναγωγές στην πολιτική πραγματικότητα πολλών χωρών! Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί και σίγουρα θα οδηγηθείτε σε χρήσιμα συμπεράσματα όχι μόνο για το ιστορικό παρελθόν αλλά και για το παρόν! Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!
HEIKE B.GOERTEMAKER
Η ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
Ο στενός κύκλος του Φύρερ
και το Τρίτο Ράιχ και μετέπειτα
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΛΟΓΛΟΥ
Από την Επιτελική Φρουρά στη Δύναμη Κρούσης
Στο μεσοδιάστημα, ωστόσο, ο Χίτλερ κατόρθωσε να πυκνώσει τις γραμμές του. Καθώς η Ες-Α ως τμήμα της «σύμπραξης» του Ρεμ διέφευγε εν πολλοίς από τον έλεγχο του, σύστησε τον Μάιο του 1923 από το τάγμα της Ες-Α στο Μόναχο που διοικούσε ο Βίλχελμ Μπρίκνερ μια νέα, πιστή στο κόμμα, προσωπική φρουρά: τη λεγόμενη «Επιτελική Φρουρά», που ονομάστηκε αργότερα Δύναμη Κρούσης Χίτλερ. Ήδη αυτή τη δάνεια από τη στρατιωτική γλώσσα ονομασία φανερώνει ότι δεν επρόκειτο για απλούς σωματοφύλακες, αλλά για αφοσιωμένους εθελοντές έτοιμους για τον εμφύλιο πόλεμο. Μόνο όποιος είχε «θητεύσει στο μέτωπο» και ήταν τουλάχιστον έναν χρόνο μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος γινόταν δεκτός στην Επιτελική Φρουρά ή αλλιώς Δύναμη Κρούσης. Έμβλημα τους ήταν το περιβραχιόνιο με τον μαύρο αγκυλωτό σταυρό και φορούσαν μαύρα πηλήκια με καρφιτσωμένη πάνω τους μια ασημένια νεκροκεφαλή, σύμβολα του κινδύνου και του θανάτου που εξέπεμπαν το μήνυμα ότι αυτοί που τα έφεραν ήταν αποφασισμένοι να φτάσουν στα άκρα και να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή τους στον αγώνα για τον Χίτλερ. Ψς γνωστόν, αργότερα η νεκροκεφαλή έγινε το έμβλημα των Ες-Ες.
Η Δύναμη Κρούσης, που αρχικά αποτελούνταν από περίπου είκοσι άτομα, υπαγόταν μεν τυπικά στην Ανώτατη Διοίκηση της Ες-Α-και συνεπώς στον Γκέρινγκ-, αλλά ήταν κομμένη και ραμμένη πλήρως στις ανάγκες του Χίτλερ. Τον συνόδευε στις συγκεντρώσεις του κόμματος εντός και εκτός του Μονάχου και ήταν ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του προσωπικά. Αρχηγός του αποσπάσματος ήταν στην αρχή ο εμπλεκόμενος στη δολοφονία του Μαρίας Ερτσμπέργκερ ανθυπολοχαγός Ούλριχ Κλιντς, που είχε ήφη διακριθεί στη στρατιωτική συγκρότηση της Ες-Α. Από τον Αύγουστο του 1923 διοικητής του αποσπάσματος ήταν ο βαθμοφόρος της Ες-Α Γιόζεφ Μπέρχτολντ(Josef Berchtold), δοκιμασμένο κομματικό στέλεχος πρώτης γραμμής. Ο Μπέρχτολντ ήταν 26 ετών, παλαίμαχος ανθυπολοχαγός του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, πτυχιούχος αρχαιολόγος και συντάκτης της εφημερίδας Der Nationalsozialist. Έβγαζε οριακά τα προς το ζην δουλεύοντας σε ένα καπνοπωλείο που στεγαζόταν στο κτίριο της ζυθοποιίας Στέρνεκερ, εκείνης της χαρακτηριστικής βαυαρικής μπιραρίας κοντά στην Πύλη του ϊζαρ που τα πρώτα χρόνια του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος χρησίμευε ως ανεπίσημη έδρα του κόμματος. Συμπαραστάτη του είχε τον κατά έναν χρόνο νεότερο οδηγό Γιούλιους Σρεκ. Ο οποίος είχε καταταγεί στην Ες-Α και τα Φράικορπς και είχε ξεχωρίσει στο συλλαλητήριο του Κόμπουργκ με τη μαχητική παρουσία του. Οι έμπιστοι του Χίτλερ Κρίστιαν Βέμπερ και Έμιλ Μορίς ανήκαν επίσης στη Δύναμη Κρούσης. Σε αυτούς ήρθαν να προστεθούν ο διοικητικός υπάλληλος στο Δήμο Μονάχου Κάρλ Φίλερ(Karl Fiehler) που το 1933 έγινε δήμαρχος της πόλης, όπως και ο Γιούλιους Σάουμπ, ιδιοκτήτης του καταστήματος καλλυντικών και φαρμάκων-για να αναφέρουμε μόνο αυτούς που θα έμεναν στο εξής στενά συνδεδεμένοι με τον Χτλερ.
Θα μπορούσε λοιπόν η Δύναμη Κρούσης να θεωρηθεί ένα είδος σπέρματος της μεταγενέστερης «Αυλής», αυτής που σχηματίστηκε μετά το 1933: μάλλονόχι. Γιατί ως το 1933, εκτός από τους Σρεκ και Σάουμπ, οι περισσότεροι άντρες αυτής της δολοφονικής ένπολης συμμορίας αποχώρησαν και πάλι από το στενό περιβάλλον του Χίτλερ. Το 1923 όμως ένας πρόεδρος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος που ήθελε να είναι «Φύρερ» και επ’ ουδενί ένας ακόμη «ξεπεσμένος κοινοβουλευτικός» όφειλε να δείχνει ότι διέθετε περιθώρια προσωπικών χειρισμών-παρά την εξάρτηση του από τον Λούντεντορφ, τον Ρεμ και τη Βαυαρική Ράιχσβερ. Η σκηνοθεσία της μορφής του «Φύρερ» απαιτούσε δηλαδή ακτιβισμό και μια δημόσια ορατή ακολουθία. Εκτός από τη Δύναμη Κρούσης, τον ίδιο στόχο υπηρετούσε το Τάγμα Εφόδου της Ες-Α Μονάχου και με αυτή την έννοια ήταν μέρος της ηγεμονικής προβολής του Χίτλερ. Έτσι, ο Βίλχελμ Μπρίκνερ, με αφορμή τα τριακοστά τέταρτα γενέθλια του «Φύρερ» στις 20 Απριλίου 1923, στις επτά η ώρα παρέταξε στο τσίρκο Κρόνε το σύνολο των περίπου πεντακοσίων αντρών της Ες-Α Μονάχου για τον «εορτασμό». Η ομοιόμορφη στολή των εκατονταρχιών με πηλήκιο, γκρίζο χιτώνιο ή αντιανεμικό επενδύτη, ζωστήρα και φαρδύσκελα παντελόνια μέχρι το γόνατο, τα αγήματα των σημαιοφόρων καθώς και η παρέλαση ολόκληρου του συντάγματος στο πέρας της εκδήλωσης ενώπιον του Χίτλερ υπό το φως των πυρσών είχαν σκοπό να αφήσουν στους θεατές εντύπωση Ρωμαίου στρατηγού(Triumphator). Μεγαλύτερη αντίθεση μεταξύ αυτού και της πραγματικής ζωής του επαρχιώτη πολιτικού Χίτλερ δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
Πέραν τούτου, το ολιγομελές άγημα των αντρών με τις νεκροκεφαλές δημιουργούσε την εντύπωση ότι ο Χίτλερ διέθετε ιδιωτικό στρατό. Έτσι, οι άντρες που μετέβησαν στα μεγάλα συλλαλητήρια των εθνοφυλετικών οργανώσεων της Νυρεμβέργης και του Χοφ και σ’ εκείνο της 29ης Σεπτεμβρίου 1923 για τη «Γερμανική Ημέρα» στο Μπαϊρόιτ της Φραγκονίας πάνω σε ανοιχτά καμιόνια που έφεραν τη διακριτική σήμανση Δύναμη Κρούσης Χίτλερ Μονάχου. Στο Μπαϊρόιτ οι ακόλουθοι του Χίτλερ τον υποδέχτηκαν με θορυβώδεις επευφημίες στο σταθμό της πόλης ΄ταν έφτασε εκεί τα μεσάνυχτα. Η πόλη ήταν ήδη γνωστή τότε παγκοσμίως ως έδρα ρου Ρίχαρντ Βάγκερ και του περίφημου Φεστιβάλ. Βεβαίως, ο Χίτλερ, παρά τις άκρως θορυβώδεις εκδηλώσεις πίστεως των δικών του. Στο Μπαϊρόιτ δεν ήταν παρά ένας μόνο από τους πολλούς εκπροσώπους των εθνοφυλετικών οργανώσεων που στο τέλος της επόμενης ημέρας μίλησαν στον Ιππικό Όμιλο του μαργραβάτου, στη σημερινή Δημοτική Αίθουσα Τελετών, ενώπιον πολλών χιλιάδων ακροατών. Όμως στο περιθώριο της επίσημης εκδήλωσης ο πρόεδρος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος κατόρθωσε ήδη το βράδυ της 30ής Σεπτεμβρίου να αυτοπροβληθεί ως ηγετική φυσιογνωμία, ανερχόμενη από τα ερείπια του παλαιού πολιτικού συστήματος, επισκεπτόμενος τον Βρετανογερμανό φυλετιστή θεωρητικό Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν(Houston).
......................................................................
ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ HEIKE B. GOERTEMAKER.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου