Δώδεκα χρόνια μετά το EVROS FEST πήραμε στη σωστή Ausfahrt(εξοδο) και βγήκαμε στο κατάλληλο σημείο για μια νέα επανεκκίνηση για την εξωτερική διασπορά μας, που συνεχίζει να είναι η καλύτερη παράδοση και συνέχεια του Μείζονος Περιφερειακού Ελληνισμού, μια κιβωτός αξιών, προτύπων και δυνατοτήτων!

Το EVROS FEST ήταν μια καλή πρωτοβουλία που δεν είχε τη συνέχεια που θα έπρεπε και μπορούσε να έχει! Δώδεκα χρόνια μετά(2012-2024) η συγκεκριμένη πρωτοβουλία είναι δύσκολο να νεκραναστηθεί! Ήδη αναπτύσσονται ποικίλες πρωτοβουλίες κι όπως στη φύση έτσι και σ΄αυτό τον τομέα το κενό γρήγορα καλύπτεται από τη δυναμική των εξελίξεων και των πολυάριθμων ethnic-συσσωματώσεων και εκπροσωπήσεων! Ούτως ή άλλως χωρίς το θεσμικό κέλυφος το etnic-γαστρονομικό δίκτυο είναι και υπαρκτό και δυναμικό! Από τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στη Γερμανία(τότε Δυτική αλλά Ομοσπονδιακή όπως και σήμερα), άρχισε και το αδιάκοπο πήγαινε΄΄ελα των ελληνικών προϊόντων πρώτα στις αποσκευές και μετά με τα πρώτα ελληνικά παντοπωλεία, που λειτουργούσαν στις περισσότερες πόλεις με ελληνικό στοιχείο! Από τότε έχουν αλλάξει πολλά κι αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι άνθρωποι της γαστρονομίας και της αγοράς! Πολύ πριν ανακαλύψουν οι αλλοδαποί τη νοστιμιά του «γκρικ μουζάκα» οι Έλληνες μετανάστες είχαν φροντίσει μαζί με τις βαλίτσες τους τις γαστρονομικές μνήμες, συνήθειες και παραδόσεις δημιουργώντας ένα τεράστιο γαστρονομικό δίκτυο που έχει προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στην ελληνική οικονομία και στην προβολή της ελληνικής κουζίνας!

Πολλές και ενδιαφέρουσες οι συναντήσεις και χρήσιμες συνομιλίες που άνοιξαν το δρόμο για επωφελείς συνεργασίες! Ο Γιάννης Ανδρεάδης με την ιδιότητα του εκπροσώπου της τοπικής παραδοσιακής ποτοποιίας, της ΕΠΑΠ, που στο μεταξύ είχε βγει στην αγορά και με το νέο της εμπορικό σήμα, ως SPARKY, είχε την ευκαιρία να γνωριστεί με τον Απόστολο Κελεμίδη, εκπρόσωπο της δεύτερης γενιάς της επιχειρηματικής οικογένειας από τα Πετρωτά, που είχε ιδρύσει ο Αθανάσιος Κελεμίδης, μετανάστης της πρώτης γενιάς, στηριζόμενος σε πρώτη φάση στους συμπατριώτες μας είτε ως μεμονωμένους καταναλωτές είτε ως επαγγελματίες στο χώρο της γαστρονομίας, για να χτίσει μια ισχυρή παρουσία στον κλάδο της διανομής ανψυκτικών και ποτών, ώστε σήμερα να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις μεγαλύτερες στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Βάδης Βυρτεμβέργης! Πάνω σ΄αυτή την παρουσία ήρθε να κουμπώσει η GREEN COLA, που από το εργοστάσιο της ΕΠΑΠ στη Νέα Ορεστιάδα ξεκίνησε μια εντυπωσιακή και δυναμική πορεία και με την ίδρυση της GREEN COLA DEUTSCHLAND GMBH να πετάξει στη Γερμανία και στην Ευρώπη!

Τότε έγινε και δική μου η γνωριμία με τον αγαπητό πλέον Μιχάλη Μερικίδη, αν και για τις δραστηριότητες του ήμουν ενημερωμένος από πολύ νωρίς, όταν ο δραστήριος Σύλλογος Πετρωτών Στουτγάρδης είχε αναπτύξει αξιοθαύμαστες πρωτοβουλίες ακόμη και με την αναβίωση του εθίμου του «βασιλιά», που είναι το πιο χαρακτηριστικό δρώμενο λαϊκής πίστης και λατρείας του ιστορικού χωριού! Ο σύλλογος είχε προχωρήσει και στην  έκδοση περιοδικού, που ήταν και παραμένει μια ξεχωριστή πρωτοβουλία, που δεν την επιχείρησε άλλος σύλλογος της Θρακικής εξωτερικής διασποράς στο χώρο της Ευρώπης! Ο Μιχάλης Μερικίδης είναι ένα ακόμη παράδειγμα προκομ΄πενου συμπατριώτη μας, που προχώρησε στη ζωή του και δημιούργησε πολύ καλές συνθήκες για την οικογένεια του/ Η δεύτερη και Τρίτη γενιά έχουν αφήσει πολύ πίσω στο παρελθόν τα βιώματα, τις συνθήκες και τις εμπειρίες της πρώτης γενιάς των “GASATARBEITER”! Η δεύτερη και η Τρίτη γενιά έχουν μπει σε μια άλλη κοινωνική τροχιά και εξέλιξη και δημιουργούν τους δικούς τους κρίκους αστικής παράδοσης σ΄αντίποδα με την αγροτική και εργατική προέλευση της πρώτης γενιάς! Το παράδειγμα του Μιχάλη Μερικίδη είναι ο κανόνας για τη συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας μεταναστών-μεταναστριών, που πήγαν να δουλέψουν για να έχουν μια καλύτερη ζωή ατοί και τα παιδιά τους! Και το πέτυχαν! Τα κατάφεραν! Δημιούργησαν τις συνθήκες για να έχουν τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα τους μια καλύτερη ζωή και εξέλιξη! Σήμερα υπάρχει ένα τεράστιο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό κεφάλαιο, που παραμένει στην ουσία άγνωστο και αναξιοποίητο! Γιατί πολύ απλά κανένας φορέας δεν ασχολήθηκε σοβαρά πέρα από τα πρόσκαιρα οφέλη κι ενίοτε τις «καιροσκοπικές» συμπεριφορές που είχαν ως στόχο την εύκολη και γρήγορη εκμετάλλευση των καταθέσεων και των αποθεμάτων τους! Αυτή ήταν η πεπατημένη και τώρα που έχουν αλλάξει πολλά και πολύ περισσότερα έχουν διαφοροποιηθεί οι φορείς της ελληνικής πολιτείας πρέπει να ξαναδούν σε μια άλλη βάση τη σχέση τους να τον Ελληνισμό της Γερμανίας και της Ευρώπης! Το έχουμε πολύ περισσότερο ανάγκη εδώ στην ελληνική περιφέρεια και ειδικά σε έναν Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπως ο Δήμος Ορεστιάδας! Την επόμενη 10ετίας ή 20ετία τα περισσότερα χωριά μας δεν θα υπάρχουν ως οντότητες στο έδαφος και στη γεωγραφία αλλά στο εξωτρικό και στο διαδίκτυο! Αυτή είναι μια πραγματικότητα, που θέτει νέες προκλήσεις, που οφείλουν να κατανοήσουν τις συντελούμενες αλλαγές και στην εξωτερική μας διασπορά! Ως πρώτο βήμα θα πρότεινα σε όλους τους αυτοδιοικητικούς και σε όλους τους πολιτικούς παράγοντες, σε όλη τη θεσμική κοινωνία, την ανάγνωση του μυθιστορήματος της Κυριακής Καζακίδου «Ο κρίκος»! Θα είναι ένα μεν πρώτο αλλά πολύ σημαντικό βήμα για την κατανόηση των διεργασιών και εξελίξεων σε ένα πολύτιμο κομμάτι του Ελληνισμού! Ας τους γνωρίσουμε κι ας συστηθούμε ξανά! Τους το χρωστάμε! Κυρίως όμως στον τόπο μας και στις δυνατότητες του!