Το «Κοινόν Θρακών» μας παραπέμπει σε μια αρχετυπική συσσωμάτωση ο συμβολισμός της οποίας φτάνει ως τις μέρες μας και μπορεί να βρει στην εποχή της παγκοσμιοποίησης πολλές εφαρμογές. Η αρχετυπική αυτή συσσωμάτωση απηχεί μια κοινότητα καταγωγής, μια ενιαία γεωγραφική και πολιτιστική περιοχή που μπορούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την ανάληψη πρωτοβουλιών κοινωνικού και οικονομικού χαρακτήρα και περιεχομένου.
Οι Θράκες ξεχωρίζουν για τη συλλογομανία τους. Είναι μια παράδοση της Θράκης από τον 19ο αιώνα που έχει εισέλθει στον 21ο αιώνα και η διάθεση για μορφές δράσης και οργάνωσης παραμένει κυρίαρχο στοιχείο της συλλογικής ταυτότητάς μας και του κοινωνικού μας βίου. Είναι ένα τεράστιο δίκτυο φορέων με απεριόριστες δυνατότητες προσφοράς και παρέμβασης.
Αυτόν ακριβώς τον πλούτο και τη δυναμική όφειλε να αναδεικνύει ένα Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών, ανεξαρτήτως της κεντρικής επιλογής που αποτελεί μια ανάγκη, μια απαίτηση συμπόρευσης και παρακολούθησης της αναπτυξιακής διαδικασίας στη Θράκη και των εκάστοτε προτεραιοτήτων της. Έχουμε μιλήσει γι’ αυτό και έχουν διατυπωθεί πάρα πολλές σκέψεις και προβληματισμοί. Κάποια στιγμή αυτός ο διάλογος θα πρέπει να οργανωθεί και να αποτυπωθεί μέσα σε ένα Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών. Να οργανώσουμε, λοιπόν, ένα συνέδριο που να είναι αφιερωμένο στην ιστορία, την πορεία και την εξέλιξή του. ΕΝΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΘΡΑΚΩΝ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ.
Οι ποικίλες συσσωματώσεις του συλλογικού μας βίου μας εντυπωσιάζουν. Είναι μια παράδοση που μας χαρακτηρίζει. Αυτήν ακριβώς ανακάλυπτε εντυπωσιασμένος ο συγγραφέας ………κατά την επίσκεψή του στη Θράκη. Να τι έγραφε : «………………». Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Σύλλογοι και σωματεία εντός και εκτός της Θράκης που συνιστούν ένα τοπικό κεφάλαιο και απόθεμα συλλογικής δράσης, κοινωνικής προσφορά ς και εθελοντισμού.
Η ύπαρξή τους συνιστά ένα ευρύ πλέγμα τοπικών εκφράσεων και μια δυνατότητα εκπροσώπησης της Θράκης. Είναι ένα πλεονέκτημα για τη Θράκη που θα πρέπει να αξιοποιηθεί ακόμη περισσότερο. Η δικτύωση όλων αυτών των φορέων είναι ένα μέγα ζήτημα. Έχουν γίνει αναμφίβολα βήματα και υπάρχουν δοκιμασμένες εταιρικές σχέσεις και συνεργασίες. Όσο θα περνάνε τα χρόνια, θα αντιλαμβανόμαστε την άξια της ύπαρξής τους και τις τεράστιες δυνατότητες ανάληψης κοινών πρωτοβουλιών.
Ήδη από την πλευρά μας έχει ξεκινήσει η προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός ΔΙΚΤΥΟ ΘΡΑΚΩΝ, το οποίο έχει δώσει το παρών του στη διοργάνωση των εκδηλώσεων υπό τον γενικό τίτλο «ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙ…». Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι το όλο εγχείρημά μας είναι μια υπόθεση στο πνεύμα αυτής της δικτύωσης και της συνεργασίας που στοχεύει στην ανάδειξη της Θράκης και ενός καταπληκτικού ανθρώπινου δυναμικού με τεράστιες δυνατότητες. Πολλά τα ρεπορτάζ και τα αφιερώματά μας στους Θράκες της εσωτερικής και της εξωτερικής διασποράς. Χωρίς τη βιωματική σχέση με τους Θράκες της εσωτερικής και της εξωτερικής διασποράς δεν θα είχαμε φτάσει μέχρι εδώ. Κάποια στιγμή θα χρειαστεί να κάνουμε ένα αφιέρωμα γι’ αυτή την ειδική και ξεχωριστή σχέση μας.
Αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοί οι φορείς, θα έπρεπε να τους επινοήσουμε και να τους υποστηρίξουμε. Η ύπαρξή τους είναι πλούτος για τη Θράκη που θα πρέπει να αξιοποιηθεί. Μπορούμε ως Έβρος και ως Θράκη να ενεργοποιήσουμε αυτό το τεράστιο δίκτυο που μπορεί να συμβάλει στην προβολή της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ταυτότητας της περιοχής. Είναι ένα τεράστιο δίκτυο μέσω του οποίου μπορούν να προωθηθούν και να επιτευχθούν ευρύτεροι κοινωνικοί, οικονομικοί και πολιτιστικοί στόχοι. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας χρειάζεται να γίνει ένας ουσιαστικός και ανοιχτός διάλογος και να διαμορφωθεί ένα νέο πλαίσιο συνεργασιών και πρωτοβουλιών. Υπάρχει μεγάλη και συσσωρευμένη εμπειρία πολλαπλά χρήσιμη για τον τόπο. Και το πιο ελπιδοφόρο είναι ένα κύημα επιστροφής στις ρίζες νέων παιδιών που γίνονται ένας δυνατός κρίκος μιας δυνατής αλυσίδας που μας επιτρέπει αισιοδοξία και ελπίδα για το παρόν και το μέλλον του τόπου μας.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Είχε δημοσιευτεί στον "Βορέα"(τεύχος 53) το Νοέμβριο 2009, πριν 15 χρόνια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου