Νά και μια επέτειος με πολύ ξεχωριστό νόημα και χρώμα. Πολύ πέραν των καθιερωμένων της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου. Οπου είθισται, μετά το πέρας και των παρελάσεων,να στήνονται όλοι οι επικεφαλής των δημόσιων φορέων και να εκφωνούν, έκαστος τον εωθινό ξύλινο λογύδριό του. Ιδιο κι απαράλλαχτο,χρόνια τώρα,αλλά έκαστος κατά την διάνοιαν του κομματικού χώρου, που εκπροσωπεί... Και,που δεν συμφωνούν ούτε σε ένα...."γιώτα"! Τό'χουν σε κακό! Αλλά,με το ...ξελίγωμα,πού'χουν,πέφτουν στον μπουφέ σε πλήρη...σύμπνοια! Και δεν αφήνουν ψίχουλο, εκεί! Για να μην νοιώθετε "βαθειά" νυχτωμένοι,προχθές συμπληρώθηκαν 60 ολόκληρα χρόνια,από την ίδρυση και λειτουργία συνεχή την ΠΡΩΤΗΣ,σε πολλά, ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας,της ΕΛΠΕΝ ! Ονομα,που παραπέμπει έξοχα σε ...φάρμακα και γιατρούς! Από το ΕΛένη Μελά, του Εμμανουήλ και της Μαλαματένης,εκ Καλύμνου ΚΑΙ του ΠΕΝταφράγκα του Δημήτρη,του Κωνσταντίνου και της Ζωής, ορμωμένου εκ του Φυλακίου Ορεστιάδος της Θράκης! Μια απίστευτη επέτειος-γιορτή,που έγινε στο εκθεσιακό κέντρο ΜΕΚ της Παιανίας. Οπου, εκτός από όλα τα εορταστικά και τα... "συμβολικά", μοιράστηκαν δώρα και δωροεπιταγές, βραβεία και υποτροφίες και ταξίδια σε Ευρώπη και Αμερική... Και μοιράστηκαν εξ ίσου απλόχερα και τα εύσημα της ELPEN σε όλα τα σημαίνοντα και μή,τα στελέχη και ...μετόχους του συνόλου του στόλου της πρώτης ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας! Κι η ...ανοικονόμητη πρωτοχρονιάτικη πίτα, που κόπηκε , είχε κι από ένα κομμάτι για όλους και για τις οικογένειές τους! Και με το χρυσό φλουρί να βρίσκεται από κάτω απ'όλα τα κομμάτια! Και με τον Κωνσταντίνο τον Αργυρό,να δίνει αφιλοκερδώς το ρεσιτάλ της ζωής του και της...Ζωής ολωνών τους! Μια πανηγυρική επέτειος,με την σεμνότητα όλων των συντελεστών του θαύματος ΕΛΠΕΝ! Και που βάζει πλώρη και για...μελλοντικές! Ποιός θα μπορούσε να το περιμένει,πριν από 60,ακριβώς,χρόνια, φίλες μου και φίλοι! ΜΟΝΟΝ, Ο ΙΔΙΟΣ! Ο Δημήτρης ο Πενταφράγκας! Νεαρός και φιλόδοξος,ξεκίνησε...βαδιστής,στους δρόμους της Αθήνας! Ενώ θα μπορούσε να ανοίξει ένα καταπληκτικό φαρμακείο στην πρωτεύουσα ή και εδώ, στην Ορεστιάδα. Αλλά...ανήσυχος και οραματιστής, όσο κανείς άλλος, ξεκίνησε την πορεία προς το όνειρό του! Φτιάχνοντας σε εταιρείες "φασόν" κουτάκια με...καπάκια και μέσα...χαπάκια! Περιερχόμενος τα ανώνυμα ιατρεία, τότε, της Αθήνας, μα και τα νοσοκομεία. Και με την ολόψυχη βοήθεια,ιδίως τα καλοκαίρια,του κουνιάδου του Θεόφιλου Μελά,του γαμπρού μου... Φέρτε στην φαντασία σας τους σημερινούς ηρωικούς επαγγελματίες της "τσάντας", με την ευγένεια, το ήθος, την πειθώ, την...υπομονή και τα αυστηρά ήθη της εποχής και παίρνετε μια "ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ"! Κι αφού ο χώρος ήταν,σχετικά, παρθένος,αλλά δια πυρός και σιδήρου, άρχισε να χτίζεται η ΕΛΠΕΝ,πάνω σε πλάνα τολμηρά,αλλά σίγουρα! Μελετημένα και...προφητικά.Βασισμένη στην παράλληλη ενημέρωση, επιστημονική και επαγγελματική. Και με τα οικονομικά μεγέθη της εταιρίας να εκτινάσσονται τόσο ραγδαία και ψηλά,αλλά και τόσο "λελογισμένα", ώστε στο λογιστήριό της,ακόμα κι απ'την αρχή,να μπορεί κάποιος σπουδαστής Οικονομικών, να παίρνει ..."διδακτορικό"! Δείτε,πως διαμορφώθηκε,σιγά σιγά, η πυραμίδα . Ακτιβώς...κάτω απ'τον Δημήτρη και την Ελένη, κατά σειράν, ο Κωστής,ιθύνων νους μέσα στο εργοστάσιο και στα εργαστήρια. Να χαράσσει την πολιτική,που πρέπει να ακολουθείται και τους νέους στόχους. Με την Ζωή να αγωνίζεται νυχθημερόν, για να συνδέει όλους τους κρίκους της επιχειρηματικής καθημερινότητας μεταξύ τους και μέχρι το τελευταίο φαρμακείο της χώρας! Ο σύζυγος της Θεόδωρος Τρύφων εκ Μυτιλήνης να έχει αναλάβει το κομμάτι των δημοσίων σχέσεων και της επικοινωνίας όλης της εταιρίας με την έξω..."ωμή" πραγματικότητα. Αντιπρόεδρος και Συνδιευθύνων σύμβουλος,πρόεδρος του ΠΕΦ και μέλος του ΔΣ του ΣΕΒ. Και τρίτος , ο Μανώλης, να συμπληρώνει την δεύτερη γενιά. Κι από κει και πέρα, τα 4 παλληκάρια της Ζωής και του Θόδωρου, ο Λευθέρης , ο Δημήτρης και οι δίδυμοι Κωνσταντίνος και Μιχάλης. Τα παιδιά του Κωστή και της Μαρίας, η Ελένη, η Εργίνα κι ο Δημήτρης, να κλείνουν την τρίτη γενιά της πυραμίδας! Κι έτσι,δίχως,κανείς, να το...πολυκαταλάβει και ανεξάρτητα από την "πενία" σε άλλους τομείς, το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ,φέρνει την άνοιξη πολύ πρώιμα,ν απ' την δεκαετία του '80, κιόλας! Και μαζί με άλλες (δύο, τον αριθμό.. ) φέρνει και την "άνοιξη" μιας γενικότερης πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας μας και άρα μεγαλύτερης κερδοφορίας σε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ!'Μ'άλλα λόγια, η Ελλάδα αρχίζει να ...πρωταγωνιστεί, κάπου! Αλλά, να πούμε και του...στραβού το δίκιο. Το πιο καταπληκτικό σε όλη της την διαδρομή, η ΕΛΠΕΝ βασίστηκε στην απουσία της...πατροπαράδοτης ενοχοποιητικής φορολόγησης του έλληνος ( ! )! Και άρα στην κατάργηση των νοσηρών και ανεύθυνων και...ακριβών επιδομάτων,που βούλιαζε και βουλιάζει, ακόμα, την κάθε ικμάδα ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ! Να μπαίνουν στην σωστή σειρά,δηλαδή. Πρώτα ανάπτυξη κι έπειτα "επιδόματα"! Και στο τέλος οι δίκαιες απολαβές κι η μοιρασιά στα κέρδη! Αυτό είναι..."ΥΓΕΙΑ"! Σας ακούγεται πρωτάκουστο? Εμ'βέβαια, οι λα'ι'κιστές ταγοί του έθνους μας ( οι περισσότεροι...) πιπίλιζαν την καραμέλα : "-- Να δουλεύτε γκρινιάζοντας κι απαιτώντας και κάνοντας απεργίες, αλλά να απολαμβάνετε και να ζείτε...καπιταλιστικά! "!* Ετσι, όμως κι αντίθετα με όλες αυτές τις ..."εθνικές παθογένειες" χτίστηκε η ραχοκοκαλιά κι η πυραμίδα της θαυμαστής ΕΛΠΕΝ! Κι είναι εύκολο να κατανοήσετε, ότι στην ουσία γιγαντώνεται μια, καθαρά, οικογενειακή επιχείρηση,όπου και το διοικητικό συμβούλιο αποτελείται από μέλη της οικογένειας! Και για του λόγου το αληθές, να αναφέρω,εδώ, έστω και επιγραμματικά και την συμμετοχή του αείμνηστου γλυκού μας Νίκου Μελά. Με την ιδιότητα του μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου και με την εισαχθείσα τεχνογνωσία από διάσημα ιταλικά πολυτεχνεία... Φίλεςψμου και φίλοι, έτσι, όπως τα φάρμακα είχαν αρχίσει να οφείλουν την ανάδειξή τους στην υψηλή συμμετοχή του εξειδικευμένου δυναμικού, γίνεται κατανοητό, πως έγινε και το ΚΛΕΙΔΙ, για την βελτίωση της παραγωγικότητας και,άρα, της ανταγωνιστικότητας στις ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ! Με την ελληνική οικονομία, να παίρνει ανάσες και να ...ΕΛΠίζει!!! Σας φαίνεται πολύπλοκο? Εμένα, όχι! Το δόγμα "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΔΙΧΩΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ", το είχε πιάσει σε.. πρώιμα στάδια ο ιδρυτής Δημήτρης Πενταφράγκας και οι συν αυτώ. Και βάσει αυτού, πορεύθηκε όλος ο όμιλος-πρότυπο, εξισορροπώντας τα τελικά κέρδη και διαιρώντας τα ολοένα και δικαιότερα στους..."μετόχους"! Σαν τους παράλληλους ομόκεντρους κύκλους,που ..."απλώνονται" , όταν βοτσαλάκι πέφτει στην ήρεμη λίμνη! Για να καταλάβει, κάποιος την πολυσυμμετοχικότητα όλων των εργαζομένων στην "επιχείρηση", τότε, στην τραγική πυρκαγιά στα Σπάτα και στο Πικέρμι, στις ταράτσες του εργοστασίου, με τις μάνικες, είχαν φτιάξει..."υδάτινη ασπίδα"! Για να σώσουν το "σπίτι" τους! Και το είχαν καταφέρει, πιασμένοι χέρι-χέρι! Κι ας τους "έδιωχνε" ο Δημήτρης, να πάνε στο...πραγματικό τους σπίτι, να σωθούν!...Η ΕΛΠΕΝ,με τον συνεχή εκσυγχρονισμό σε κάθε επίπεδο ( έρευνα, ανακάλυψη νέων φαρμάκων, κυρίως, μελέτη όλων των βιο'ι'ατρικών μεγεθών...) συνδυάζοντας και την επιτάχυνση της αποδοτικότητας των ΝΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ,έχει καταφέρει να γίνει μια εταιρεία-ΟΜΙΛΟΣ,πρότυπο και σ'όλη την Ευρώπη,ακομα! Και να συμπαρασύρει προς τα πάνω κι άλλους " δείκτες" της οικονομίας! Με το οικονομικό της επιτελείο να συναγωνίζεται τα "άλλα", σε,ΣΤΟΧΟΥΣ και ΑΛΜΑΤΑ! Τώρα, πλέον κι ιδίως στο Ερευνητικό Εκπαιδευτικό και Πειραματικό κέντρο και σε συνεργασία με την "ΕNAGO" εργάζεται πλειάδα επιστημόνων , χημικοί, φαρμακοποιοί, γιατροί, μηχανικοί,βιολόγοι!... Κι είναι ισχυρή η θέληση της εταιρείας να διακριθεί στην ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ. Με την πιστοποίηση UEMS / NASCE! Αλλά,ερχόμαστε στο μοιραίο εκείνο σαββατοκύριακο, εδώ στην Ορεστιάδα. Σε ρεμπετάδικο της πόλης, λες και το προαισθάνονταν! Της κρατούσε, συνεχώς, το χέρι, της γυναίκας του... " Ελένη μου, γλυκιά μου Ελένη, πόσο όμορφα πέρασα μαζί σου.... Δεν μπορώ να φανταστώ τον κόσμο, χωρίς εσένα....."! Και πόσο μοιραίο και συγκλονιστικό! Την άλλη μέρα, Κυριακή, επέστρεψαν στο Πικέρμι Και την Δευτέρα,γυρίζοντας ΕΚΕΙΝΗ , απ' το πρωινό της μπάνιο ( χειμερινή κολυμβήτρια και φανατική.. ) και με τέρμα το κλιματιστικό στο αυτοκίνητό της, στη ζέστη....Αποκοιμήθηκε! Κι έπεσε σε δέντρο. Την είχαν αναγνωρίσει από δαχτυλίδια της! Αξέχαστη, τότε, η θλίψη! Αλλά η ζωή συνεχίσθηκε! Με όλην την οικογένεια, ενωμένη , να εργάζεται διπλά! Κι η ΕΛΠΕΝ, πλέον, να κάνει μια ΝΕΑ, ΠΙΟ ΟΜΑΔΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ! Για το κοινό όνειρο. Μα ναι! Για ν'ανοίξει μια χαραμάδα άνθησης, μια χαραμάδα ελπίδας. Μια διέξοδο χειραφέτησης της ΝΕΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ! Που να βάλλουν τα νέα τους στοιχήματα! Για τις προκλήσεις, που έρχονται! Στο κάτω κάτω για την Ελλάδα, ΟΛΗ! Για μια πρόοδο ΑΛΗΘΙΝΗ! Κι όχι στα λόγια! Ακόμα και γι'αυτούς τους πολιτικάντηδες της δεκάρας, που μιλούν για..."αναδιανομή του πλούτου"... Ακόμα και γι'αυτούς!.... Νά'χει και γι'αυτούς μερτικό! Την καλημέρα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου