Έφυγε ο Στέφος Κελεμίδης, ένας από τους φωτογράφους των Πετρωτών Τριγώνου Ορεστιάδας και από τους πρώτους επιχειρηματίες στο χώρο της εστίασης και της διασκέδασης στη Στουτγάρδη

Εντελώς συμπτωματικά πληροφορήθηκα σήμερα τον θάνατο του Στέφου Κελεμίδη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν δυο μήνες, πλήρης ημερών στα 90 του χρόνια! Τον Στέφο Κελεμίδη τον γνώρισα καλύτερα όταν ασχολήθηκα με τη συλλογή φωτογραφιών με θέμα την κοινωνική και πολιτιστική ζωή των Πετρωτών. Κάποια στιγμή είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε για αρκετές ώρες στο σπίτι του στη Νέα Χηλή της Αλεξανδρούπολης και να μου εμπιστευτεί φωτογραφίες, που είχε τραβήξει ο ίδιος ως ένας από τους πρώτους φωτογράφους του χωριού. Πολλές φωτογραφίες που έχω ήδη παρουσιάσει είναι δικές του από τη δεκαετία του 1950. Με το που άνοιξε η Γερμανία μετανάστευσε, όπως και οι περισσότεροι συγχωριανοί του και εγκαταστάθηκε στη Στουτγάρδη. Είναι από τους λίγους Έλληνες μετανάστες της πρώτης γενιάς,"που δεν δούλεψε μεροκάματο ούτε μια μέρα στους Γερμανούς"! Είχε δώσει αυτή την υπόσχεση στον εαυτό του και την κράτησε! Ήταν ένας πολυμήχανος και δραστήριος επιχειρηματίας από τους πρώτους Πετρωτιώτες που δραστηριοποιήθηκαν στο χώρο της εστίασης και της διασκέδασης στην πρωτεύουσα της Βάδης Βυρτεμβέργης, τη Στουτγάρδη. Ο συγχωριανός του  Γιώργος Σαρουλίδης, με τον οποίο τα λέγανε καλά, μου ανέφερε ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του Στέφου Κελεμίδη ήταν όταν είχε το Bootshaus Restaurant στον ποταμό Νέκαρ, το οποίο τα Σαββατοκύριακα λειτουργούσε ως κέντρο διασκέδασης, δηλαδή μπουζουκτσίδικο! Είχε δυο παιδιά τη Σοφία Κελεμίδου-Παπάζογλου-γνωστή φαρμακοποιό των Φερών και της Αλεξανδρούπολης και τον Παναγιώτη-γυναικολόγο στην Αλεξανδρούπολη, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή νικημένος από την επάρατη νόσο. Δυο μήνες πριν ακούσει τα κλάματα του νεογέννητου δισέγγονου του στη Ζυρίχη της Ελβετίας, που ήρθε για να δέσει ένα νέο κρίκο στην αλυσίδα της οικογενειακής μεταναστευτικής παράδοσης, που μπήκε πλέον  στην τέταρτη γενιά της. Τα φωτογραφικά τεκμήρια που μας άφησε θα είναι μια ανεξίτηλη μνήμη για πρόσωπα και γεγονότα, έθιμα και παραδόσεις μιας εποχής, την αξία των οποίων θα εκτιμούμε και θα αξιοποιούμε ακόμη περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου!

Σταύρος Γ.Παπαθανάκης