Η προτομή της Σοφίας Βέμπο, της μεγάλης τραγουδίστριας της Νίκης, μια εμβληματική μορφή της εποποιίας του 1940-1944, έργο του γλύπτη Στρατή Φιλιππότη, μια δωρεά του μακαριστού μητροπολίτη Διδυμοτείχου-Ορεστιάδας-Σουφλίου Νικηφόρου στην έδρα της διακονίας του και την πόλη των θρύλων και των κάστρων

Η Σοφία Βέμπο είναι μια εμβληματική μορφή της εποποιίας του 1940-1944 και η φωνή της συνώνυμο του αγώνα των Ελλήνων, που συνεχίζει να αποτελεί ένα παράδειγμα ηρωισμού και πατριωτισμού κατά των συντριπτικά υπέρτερων δυνάμεων του φασιστικού άξονα. Μια τεράστια συμβολή στον εθνικό αγώνα για τη Θρακιώτισσα από την Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης(1910-1978) με τη λαμπρή καριέρα ως ερμηνεύτρια και ως ηθοποιός. Αυτή την προσφορά της στην εθνική υπόθεση θέλησε να τιμήσει ο Φεριώτης μακαριστός μητροπολίτης Διδυμοτείχου-Ορεστιάδας-Σουφλίου Νικηφόρος(κατά κόσμον Αθανάσιος Αρχαγγελίδης, 1931-2009) και ανέθεσε την κατασκευή της προτομής της στον καταξιωμένο γλύπτη Στρατή Φιλιππότη, εκπρόσωπο μιας μεγάλης οικογενειακής παράδοσης μαρμαρογλυπτών από την Τήνο. Τα αποκαλυπτήρια της προτομής έγιναν το 1993, πριν 26 χρόνια, και βρίσκεται δίπλα στο Ηρώο του Διδυμοτείχου. Ήταν μια δωρεά του μακαριστού Νικηφόρου στην έδρα της διακονίας του, στην πόλη των θρύλων και των κάστρων. Ένα έργο στο πνεύμα του ακαδημαϊκού ρεαλισμού, που ακολουθεί στην κοσμική του γλυπτική ο Στρατής Φιλιππότης. Ένα τέχνης υψηλού και πολλαπλού συμβολισμού, το οποί θα πρέπει να γνωρίσουν οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες του Έβρου.

..............................................................................................................................................................

                                         ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΛΥΠΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΤΗΣ

«Τα πρώτα μαθήματα κατεργασίας μαρμάρου τα πήρε κοντά στον πατέρα του μαρμαρογλύπτη 

Ι.Φιλιππότη. Αργότερα σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ.(19551960) γλυπτική με δάσκαλο το Μ.Τόμπρο, εργαζόμενος τα απογεύματα στο εργαστήριο του Γ.Κουλουρή. Δούλεψε 10 χρόνια στο καλλιτεχνικό τμήμα του ΓΕΣ. Το 1963 ανοίγει εργαστήριο στη Φιλοθέη και το 1977 μεταφέρεται στο Χαλάνδρι. Συνεργάστηκε με το μαρμαρογλύπτη αδελφό του Θεολόγο(γεν.1942) και τον ξάδελφο του Βαγγέλη(γεν.1961).

»Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση μαρμαρογλυπτικής, επεξεργάζεται με άνεση το μάρμαρο. Στην κοσμική γλυπτική του παραμένει συνεπής στον ακαδημαϊκό ρεαλισμό, ενώ στην εκκλησιαστική αναπτύσσει το νεοβυζαντινό ρυθμό.

»Φιλοτέχνησε πλήθος προτομών, ανδριάντες και εκκλησιαστικά γλυπτά. Από τις προτομές του ξεχωρίζουν εκείνες των Τηνίων καλλιτεχνών(μάρμαρο, άλσος Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου), από τους ανδριάντες του αυτός του Λυκούργου(μάρμαρο, Μολάοι Λακωνίας) και από τα εκκλησιαστικά γλυπτά του αυτά του ναού της Αγ. Βαρβάρας Πατησίων», γράφει στο ΛΕΞΙΚΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ(ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΛΙΣΣΑ) ο ιστορικός της Τέχνης-Δρ Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Παυλόπουλος

..................................................................................................................................................................

Τα παραπάνω αποτέλεσαν στοιχεία της ομιλίας μου με θέμα "Η συμβολή των Θρακών στο ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940", που έγινε τη Δευτέρα, 28 Οκτωβρίου 2019, στο ΚΑΠΗ Φερών με την πρωτοβουλία της Χορευτικής Ομάδας Φερών.

Σταύρος Παπαθανάκης