Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος παραμένει ένα θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία και πολιτική!-Ένα δίτομο έργο από τις εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ!

Ο Εμ­φύ­λι­ος άφη­σε ανε­ξί­τη­λη τη σφρα­γί­δα του στους πα­λαι­ό­τε­ρους. Εμείς οι νε­ό­τε­ροι πή­ρα­με τη μυ­ρω­διά που μας άφη­σαν εκεί­νοι που έζη­σαν τα γε­γο­νό­τα.

Ο Σά­κης, λοι­πόν, είχε μία δι­α­φο­ρε­τι­κή ιστο­ρία να μας πει για τον Εμ­φύ­λιο από εκεί­νη που επι­κρα­τού­σε μέ­χρι τα πρώ­τα μνη­μο­νι­α­κά χρό­νια. Πριν δη­λα­δή ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ανα­λά­βει την εξου­σία. Και αυτό έχει τη ση­μα­σία του, υπό την έν­νοια ότι ο αστι­κός μύ­θος σε μία χώ­ρα όπου η Αρι­στε­ρά είχε κυ­ρι­αρ­χή­σει ιδε­ο­λο­γι­κά έλε­γε ότι η Ελ­λά­δα θα ήταν μια κα­λύ­τε­ρη χώ­ρα αν τον Εμ­φύ­λιο τον είχαν κερ­δί­σει οι κομ­μου­νι­στές.

Σή­με­ρα, έπει­τα από 4,5 χρό­νια ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, οι αυτα­πά­τες έχουν ξε­πε­ρα­στεί. Χρει­ά­στη­κε πρώ­τα να δι­α­ψευ­στούν. Ήταν αναμ­φί­βο­λα μία επί­πο­νη δι­α­δι­κα­σία. Ίσως απ’ όλη αυτή την ιστο­ρία να βγει στο τέ­λος κά­τι κα­λό. Σαν να θά­βου­με, επι­τέ­λους, τον νε­κρό και να απο­φα­σί­ζου­με έτσι να συ­νε­χί­σου­με τη ζωή μας.

Η ιστο­ρία που έχει να μας πει ο Σά­κης για τον Εμ­φύ­λιο προ­σφέ­ρει με­γά­λη υπη­ρε­σία στην ίδια τη Δη­μο­κρα­τία. Η γνώ­ση του πα­ρελ­θό­ντος δεν ανα­μο­χλεύει τα πά­θη. Το θά­ψι­μο της αλή­θει­ας ήταν αυτό που επέ­τρε­ψε στην Αρι­στε­ρά να δι­εκ­δι­κή­σει τη ρε­βάνς στον λε­γό­με­νο τρί­το γύ­ρο.

(Από τον Πρό­λο­γο του Θα­νά­ση Μαυ­ρί­δη)

---

O Σά­κης Μουμ­τζής γεν­νή­θη­κε το 1953 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Απο­φοί­τη­σε από το Πει­ρα­μα­τι­κό Σχο­λείο το 1971 και πή­ρε το πτυ­χίο της Νο­μι­κής το 1976. Δρα­στη­ρι­ο­ποι­ή­θη­κε πο­λι­τι­κά στο χώ­ρο του Ρή­γα Φε­ραίου, στη Σπου­δά­ζου­σα και στη συ­νέ­χεια στις γραμ­μές της Κομ­μα­τι­κής Ορ­γά­νω­σης Θεσ­σα­λο­νί­κης του ΚΚΕ εσω­τε­ρι­κού με­τέ­χο­ντας στη συ­ντα­κτι­κή επι­τρο­πή του πε­ρι­ο­δι­κού Αγώ­νας. Επί 30 χρό­νια ασχο­λή­θη­κε με την οικο­γε­νει­α­κή επι­χεί­ρη­ση. Συ­νέ­γρα­ψε τα βι­βλίο «Κόκ­κι­νη βία 1943-1946'' (2013), '' Κόκ­κι­νη βία 1947-1950'' (2015), ''ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, απά­τες και αυτα­πά­τες'' (2016), ''ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, το τέ­λος της βαρ­βα­ρό­τη­τας'' (2019), ''Πώς η Ελ­λά­δα πα­ρέ­μει­νε στον ελεύ­θε­ρο κό­σμο'' (2018, τό­μοι δύο). Αρ­θρο­γρα­φεί κα­θη­με­ρι­νά στο Liberl.GR και στις εφη­με­ρί­δες ''ΚΑ­ΘΗ­ΜΕ­ΡΙ­ΝΗ'' και ''ΜΑ­ΚΕ­ΔΟ­ΝΙΑ'', συ­νερ­γά­ζε­ται με το Δη­μο­τι­κό Ρα­δι­ό­φω­νο της Θεσ­σα­λο­νί­κης. Έχει γρά­ψε δε­κά­δες βι­βλι­ο­κρι­τι­κές. Ζει στη Θεσ­σα­λο­νί­κη.

---

«Ο Μουμ­τζής προ­χω­ρεί με προ­σε­κτι­κά βή­μα­τα. Ανα­συν­θέ­το­νται τα γε­γο­νό­τα, αυτά τον οδη­γούν στις ερ­μη­νεί­ες του, οι οποί­ες δεν είναι πά­ση θυ­σία 'ανα­θε­ω­ρη­τι­κές'». — Ηλί­ας Κα­νέλ­λης, Εφη­με­ρί­δα ΤΑ ΝΕΑ, 23-01-2016

«Η αμοι­βαία κα­χυ­πο­ψία Αμε­ρι­κα­νών-Ελ­λή­νων δεν ξε­πε­ρά­στη­κε πο­τέ, γρά­φει ο Σ. Μουμ­τζής, κι όμως τα δο­λά­ρια ήρ­θαν. Μά­λι­στα, 'τα 865,2 εκα­τομ­μύ­ρια δο­λά­ρια που εισέρ­ρευ­σαν στη χώ­ρα από το 1948 έως το 1963 απο­τε­λού­σαν ένα επι­πλέ­ον ετή­σιο ΑΕΠ'… Πα­ρά τις προ­φα­νείς δι­α­φο­ρές, στο βά­θος δεν σας θυ­μί­ζουν κά­τι απ’ το σή­με­ρα όλα τα πα­ρα­πά­νω;» — Ηλί­ας Μα­γκλί­νης, Εφη­με­ρί­δα ΚΑ­ΘΗ­ΜΕ­ΡΙ­ΝΗ, 05-01-2016

«Ένα άλ­λο μυ­θο­λο­γι­κό στοι­χείο είναι η, υπο­τί­θε­ται, παλ­λα­ϊ­κή υπο­στή­ρι­ξη της Αρι­στε­ράς που συν­δέ­ε­ται με την πί­στη πε­ρί αυθόρ­μη­της 'λα­ϊ­κής συμ­με­το­χής' στον Δη­μο­κρα­τι­κό Στρα­τό. Και ο μύ­θος αυτός κα­τα­λύ­ε­ται από τη συ­στη­μα­τι­κή έρευ­να του Μουμ­τζή, ο οποί­ος αμ­φι­σβη­τεί τους αριθ­μούς που συ­χνά ανα­φέ­ρο­νται. Κα­τά τον συγ­γρα­φέα, ο λα­ός αρ­νή­θη­κε να στη­ρί­ξει τις βλέ­ψεις του ΚΚΕ δι­ό­τι, απλού­στα­τα, δεν ήθε­λε τον κομ­μου­νι­σμό». — Δη­μή­τρης Β. Τρι­α­ντα­φυλ­λί­δης, Πε­ρι­ο­δι­κό THE BOOKS’ JOURNAL, Μάρ­τι­ος 2016

«Στα­δι­α­κά, οι απο­λο­γη­τές των θέ­σε­ων της Αρι­στε­ράς κα­τα­σκεύ­α­σαν μια νέα ορ­θο­δο­ξία που βα­σί­στη­κε σε με­γά­λο βαθ­μό στην κα­κή συ­νεί­δη­ση των γό­νων των νι­κη­τών πέ­ραν των φυ­σι­κών οπα­δών της αρι­στε­ράς. Έτσι δη­μι­ουρ­γή­θη­κε η δι­α­δε­δο­μέ­νη εντύ­πω­ση ότι τον εμ­φύ­λιο τον κέρ­δι­σαν οι αντι­κομ­μου­νι­στές στο πε­δίο της μά­χης, αλ­λά η αρι­στε­ρά στο πε­δίο της ειρή­νης. Τού­το το σχή­μα, το 'ασπρό­μαυ­ρο', ο Σά­κης Μουμ­τζής επι­χει­ρεί να το ανα­τρέ­ψει». — Θά­νος Βε­ρέ­μης, Ιστο­σε­λί­δα Capital.gr, 05-03-2014

«Κα­τά τον συγ­γρα­φέα το 1947, η πα­ρα­τα­κτή δύ­να­μη του Εθνι­κού Στρα­τού ήταν λί­γο με­γα­λύ­τε­ρη από την αντί­στοι­χη του ΔΣΕ, ο οποί­ος όμως υπερ­τε­ρού­σε σε συ­γκε­κρι­μέ­να είδη οπλι­σμού. Έτσι, σε αυτήν την πρώ­τη χρο­νιά του εμ­φυ­λίου πο­λέ­μου κά­θε απο­τέ­λε­σμα ήταν δυ­να­τό, κα­θώς η αμε­ρικaνι­κή βο­ή­θεια δεν είχε αρ­χί­σει να φθά­νει στα πε­δία των μα­χών». — Ιστο­σε­λί­δα Liberal, 10-01-2016

«Ό,τι ακο­λού­θη­σε, ήταν απο­τέ­λε­σμα μι­ας τυ­φλής ιδε­ο­λη­ψί­ας, στην οποία σύρ­θη­κε ο κό­σμος της Αρι­στε­ράς δί­χως να έχει κα­μιά δι­ά­θε­ση να ξα­να­πο­λε­μή­σει, σε αντί­θε­ση με τον ανεκ­δι­ή­γη­το Ζα­χα­ρι­ά­δη που από τον Μάρ­τιο του 1946 ανα­ζη­τού­σε με­θο­δι­κά, μέ­σω των επα­φών σε δι­ά­φο­ρες γει­το­νι­κές χώ­ρες, εκεί­να τα στρα­τι­ω­τι­κά ερεί­σμα­τα και τις συμ­μα­χί­ες που θα του επέ­τρε­παν να ορ­γα­νώ­σει τον ένο­πλο και κα­τά φα­ντα­σία τα­ξι­κό αγώ­να του, που στοί­χι­σε και εξα­κο­λου­θεί να στοι­χί­ζει ανυ­πο­λό­γι­στα στη χώ­ρα». — Ξε­νο­φών Α. Μπρου­ντζά­κης, Εφη­με­ρί­δα ΤΟ ΠΟ­ΝΤΙ­ΚΙ, 26-10-2016

«Ο συγ­γρα­φέ­ας δι­ε­ρευ­νά αν η εμ­φύ­λια βία που ξέ­σπα­σε από τα μέ­σα του 1943 ήταν απόρ­ροια των το­πι­κών ιδι­ο­μορ­φι­ών και της Κα­το­χής ή απο­τέ­λε­σμα του τρι­το­δι­ε­θνι­στι­κού χα­ρα­κτή­ρα του ΚΚΕ. Προ­σπα­θεί να απα­ντή­σει αν ο γε­νι­κευ­μέ­νος εμ­φύ­λι­ος πό­λε­μος ήταν προ­ϊ­όν ψυ­χρής πο­λι­τι­κής επι­λο­γής του ΚΚΕ ή προ­έ­κυ­ψε από κοι­νω­νι­κές συ­γκρού­σεις». — Εφη­με­ρί­δα ΤΟ ΒΗ­ΜΑ, 29-12-2013

«Ο Σά­κης Μουμ­τζής δεν είναι, υπο­χρε­ω­τι­κά, ένας ανα­θε­ω­ρη­τής της ιστο­ρί­ας. Αλ­λά προ­σεγ­γί­ζει ανα­λυ­τι­κά, ως τραύ­μα, τον εμ­φύ­λιο και, ανα­σκευ­ά­ζο­ντας βή­μα βή­μα την αρι­στε­ρή ιστο­ρι­ο­γρα­φία που κυ­ρι­άρ­χη­σε ιδί­ως με­τά τη με­τα­πο­λί­τευ­ση, επι­δι­ώ­κει την απο­μυ­θο­ποί­η­σή του. Σε αυτό συμ­βάλ­λουν η ευρύ­τα­τη πρό­σβα­ση σε πρω­το­γε­νείς πη­γές, η γνώ­ση της λει­τουρ­γί­ας των κομ­μου­νι­στι­κών κομ­μά­των και η συ­στη­μα­τι­κή, τολ­μη­ρή δου­λειά τεκ­μη­ρί­ω­σης. Συ­μπέ­ρα­σμα; Δεν είναι ότι ξέ­ρου­με μυ­θο­λο­γία, αλ­λά η ιστο­ρι­ο­γρα­φία έχει πολ­λή δου­λειά στο μέλ­λον, στην προ­σπά­θειά της να προ­σεγ­γί­σει και να ξε­κα­θα­ρί­σει τα ιστο­ρι­κά δε­δο­μέ­να, απο­συν­δέ­ο­ντάς τα από την ιδε­ο­λο­γι­κή εκ­με­τάλ­λευ­σή τους και απο­δί­δο­ντας στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δή­θεν μάρ­τυ­ρες για την υπό­θε­ση 'του δί­κιου'». — Δη­μή­τρης Β. Τρι­α­ντα­φυλ­λί­δης, Πε­ρι­ο­δι­κό THE BOOKS’ JOURNAL, Μάρ­τι­ος 2016

«Οι δι­α­θε­σι­μό­τη­τες και οι συ­νει­δη­το­ποι­ή­σεις απο­τε­λούν τον βα­σι­κό άξο­να της σκέ­ψης του συγ­γρα­φέα, που χω­ρίς να πα­ρα­βλέ­πει τις ηρω­ι­κές συ­μπε­ρι­φο­ρές των ολί­γων ασχο­λεί­ται με τις συ­μπε­ρι­φο­ρές των πολ­λών. Έτσι, με ανα­τρε­πτι­κή μα­τιά αντι­με­τω­πί­ζει τη Μα­κρό­νη­σο και τα έκτα­κτα στρα­το­δι­κεία, ενώ με τεκ­μη­ρι­ω­μέ­νο τρό­πο ανα­φέ­ρε­ται στην εξάρ­θρω­ση των πο­λι­τι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων του ΚΚΕ το 1943». — Χ.Α., Εφη­με­ρί­δα ΜΑ­ΚΕ­ΔΟ­ΝΙΑ, 03-01-2016