Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΑΝΘΟΥΛΗΣ, Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ ΦΟΒΩΝ,

ΤΟ ΠΥΘΙΟ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΡΙΚΑΣ

 

«Με το τρένο η κατάσταση είναι πιο περιπετειώδης. Σε παραλαμβάνει τουρκική αμαξοστοιχία απ’ το Πύθιο και φτάνεις σε κάνα δεκάωρο στον «μυθικό» σταθμό του Σίρκετζι της Πόλης, μοιρολάτρης και εξασκημένος πια στη βαρεμάρα. Όση ώρα περιμένεις στο σταθμό του Πυθίου –σταθμό με την αρχιτεκτονική που επέβαλαν τα χρόνια όπου τα τρένα τα εκμεταλλεύονταν οι Γάλλοι –δεν είναι άσχημα να επισκεφθείς τον πύργο του Καντακουζηνού. Υψώνεται περήφανος ως βυζαντινό απολίθωμα, προκαλώντας σε να πληροφορηθείς πως ο Καντακουζηνός, που στη σκακιέρα του δυσοίωνου 14^ου αιώνα έπαιξε ρόλο «ευφυούς καταραμένου», υπήρξε κάτι παραπάνω από άλλο ένα άτυχο πυροτέχνημα που βοήθησε να συντομεύσει η ελληνική ζωή της Κωνσταντινούπολης. Σήμερα που αποκαθίσταται η Ιστορία, πήραμε να μαθαίνουμε πως ο Ιωάννης Καντακουζηνός, ως λόγιος, παρείχε ένα θησαυρό πληροφοριών για τον καιρό του μέσω των απομνημονευμάτων του.

 Και τι περίεργο! Ο αρχαιολόγος Θανάσης Μπρίκας, που ταυτίστηκε με την αναστήλωση του Πύργου στο Πύθιο, ζώντας σχεδόν μόνιμα εκεί, βρήκε τραγικό θάνατο στη ρίζα του μνημείου το καλοκαίρι του 2005 από ένα μοιραίο παραπάτημα…