ΣΕ ΞΕΝΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

Η  ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ  ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ

Ως εκπρόσωπος της νεότερης γενιάς μεταναστών περιγράφει στο βιβλίο της «ΣΕ ΞΕΝΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ» τη διαδρομή της προς την καταξίωση και την αναγνώριση

Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου πριν γίνει γνωστή στο ευρύ κοινό με τη συμμετοχή της στο θεσμό της Eurovision  ήταν μια από τις ιδιαίτερα δημοφιλείς παρουσιάστριες της Σουηδικής τηλεόρασης. Πριν προσληφθεί στην ΕΤ-1 με στόχο την καλύτερη δυνατή προώθηση της ελληνικής συμμετοχής στο φεστιβάλ της Eurovision με την Έλενα Παπαρίζου με το γνωστό αποτέλεσμα, το ελληνικό κοινό άρχισε να τη γνωρίζει από τις αλλεπάλληλες προσκλήσεις των τηλεοπτικών σταθμών που την είχαν ανακαλύψει και ήταν αναπόφευκτο να επιχειρήσουν να την καταναλώσουν ή να την αξιοποιήσουν όπως συμβαίνει με όλα τα πρόσωπα του τηλεοπτικού σταρ σίστεμ και του θεάματος. Η συνταγή είναι πάγια και συνήθης. Το πρόσωπο ή το προϊόν καταναλώνεται μέχρι εξαντλήσεως  και κίνδυνος να καταγραφεί κάποιος ως διάτων αστέρας είναι άμεσος και συγκεκριμένος.  Το μέσο είναι αδηφάγο και η λογική του αμείλικτη. Το λαμπερό και εξωτικό πρόσωπο της Αλεξάνδρας Πασχαλίδου υπερκαταναλώθηκε και η ίδια δοκιμάστηκε άγρια επιδεικνύοντας ωστόσο σωστά αντανακλαστικά και χαρακτήρα. Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για τη ζωή της αποτελεί η εμπειρία με την ελληνική τηλεόραση. Ας μείνουμε όμως στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της «Σε ξένες γειτονιές» που κυκλοφόρησε τον Μάιο 2004 από τις εκδόσεις «ΩΚΕΑΝΙΔΑ», μας περιγράφει τη μοναδική της διαδρομή προς την κοινωνική επαγγελματική καταξίωση και πάνω απ’ όλα προς την οικονομική επιτυχία που θα τη βγάλει οριστικά από το γκέτο των μεταναστών …

Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου δεν είναι ένα τυπικό παράδειγμα για την δεύτερη ή την Τρίτη γενιά μεταναστών. Έχει ξεφύγει από τον μέσο όρο λειτουργεί ως πρότυπο και σύμβολο. Μας δίνει όμως ένα ισχυρό παράδειγμα της ζωντάνιας και της δημιουργικότητας του μεταναστευτικού στοιχείου που έχει να επιδείξει λαμπρά παραδείγματα συμπατριωτών μας που έχουν προχωρήσει πάρα πολύ και χαίρουν εκτίμησης και αναγνώρισης στις χώρες όπου ζουν, εργάζονται και δραστηριοποιούνται. Είναι σαφές ότι έχουν αλλάξει θεαματικά τα χαρακτηριστικά της δεύτερης και τρίτης γενιάς μεταναστών σε σχέση και σύγκριση με την πρώτη. Οι Έλληνες έχουν να επιδείξουν όλες αυτές τις δεκαετίες έναν πολύ ικανοποιητικό βαθμό προσαρμογής στις νέες συνθήκες ζωής ενώ οι επιδόσεις τους στα γράμματα είναι από τις καλύτερες αφού έχουν ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά φοίτησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι ένα καταπληκτικό ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να προσφέρει στην προσπάθεια για ανάπτυξη και πρόοδο στην πατρίδα.