Η φωτογραφία είναι από τα εγκαίνια του κυνηγετικού περιπτέρου σε μια όμορφη περιοχή του παρόχθιου δάσους στον Έβρο ποταμό στη Φτελιά Τριγώνου Ορεστιάδας αλλά οι μαστραπάδες μας πάνε ακόμη πιο πίσω. Οι κυνηγοί του χωριού ξεσήκωσαν το παλιό εποπτικό υλικό του Δημοτικού Σχολείου για να διακοσμήσουν τις επιφάνειες του περιπτέρου και σίγουρα οι μαθητές εκείνων των χρόνων θα θυμούνται τις φωτογραφίες από το ζωικό και το φυτικό βασίλειο, οι οποίες έχουν αποτυπωθεί στη μνήμη μας για τα ζωηρά χρώματα και και τη δύναμη της ρεαλιστικής απεικόνισης των ζώων και των φυτών! Οι μαστραπάδες όμως ήταν το πλέον χρηστικό αντικείμενο μιας ολόκληρης εποχής, ένα εμβληματικό, θα έλεγα, αντικείμενο της καθημερινότητας μας, αφού με τον μαστραπά θα πίναμε το νερό, το τσάι, το γάλα και το κρασί μας! Οι μαστραπάδες της φωτογραφίας ήταν τα απομεινάρια μιας μεγάλης συλλογής, αφού χρησιμοποιούνταν στα μαθητικά συσσίτια, για τα πρωινά ροφήματα, τσάι ή γάλα και μάλιστα από σκόνη της αμερικανικής βοήθειας, που γίνονταν στο Δημοτικό Σχολείο της Φτελιάς, όπως και στα άλλα σχολεία του Τριγώνου και όλης της ελληνικής περιφέρειας. Τα μαθητικά συσσίτια γίνονταν μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1960 και ήταν στα δύσκολα χρόνια μεγάλη υπόθεση για τα φτωχά ελληνόπουλα. Τα συσσίτια ήταν ένα μέσο επιβίωσης σε διαφορετικές περιόδους δοκιμασίας του ελληνικού λαού, που δυστυχώς έγιναν επίκαιρα και στα χρόνια της μνημονιακής Ελλάδας των κραυγαλέων κοινωνικών αντιθέσεων και ανισοτήτων. Οι αλουμινένιοι μαστραπάδες από μουσειακό είδος και χρηστικό αντικείμενο μιας άλλης εποχής απέκτησαν και στις μέρες μας μια νέα επικαιρότητα και αξία! Δεν ξέρω πόσοι από αυτούς τους μαστραπάδες διασώθηκαν, σίγουρα ο συμβολισμός τους δεν πρόκειται να χαθεί, γιατί θα θυμίζει έναν παλιό τρόπο που κράτησε στη ζωή τους ανθρώπους των χωριών μας και της ελληνικής περιφέρειας!
Σταύρος Γ.Παπαθανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου