Τραγική ιστορία πίσω από τη φωτογραφία του Πετρωτιώτη Αδάμ Μερικίδη, που κάνει το γύρο του διαδικτύου ως δείγμα αυθεντικότητας της Θρακιώτικης παραδοσιακής ανδρικής φορεσιάς, η οποία από τον Ιανουάριο του 2020 θα ενταχθεί στην ιματιοθήκη της Προεδρικής Φρουράς

Εδώ κι ένα 24ωρο κάνει το γύρο του διαδικτύου η φωτογραφία του Πετρωτιώτη με την αυθεντική ανδρική φορεσιά των Πετρωτών, που είναι ευρύτατα διαδεδομένη και είχε φτάσει στο Στρατιωτικό Γραφείο της Προεδρίας της Δημοκρατίας με το αίτημα για την ένταξη της στην ιματιοθήκη των επίσημων στολών της Προεδρικής Φρουράς. Χάρη στον εγγονό του Παράσχο Κώστογλου πληροφορηθήκαμε ότι ο νέος εκείνης της εποχής δεν ήταν άλλος από τον παππού του Αδάμ Μερικίδη, που είχε το περίφημο χάνι και καφενείο στα Πετρωτά, το οποίο αργότερα ο πατέρας του Στρατής Κώστογλου θα το έκανε ιδιωτικό μουσείο, έχοντας συγκεντρώσει πολλά εκθέματα με χρηστικά αντικείμενα και εργαλεία που ήταν αναγκαία για λειτουργία του αγροτικού νοικοκυριού και είναι από τα πλέον καλοδιατηρημένα παραδοσιακά αρχιτεκτονικά μνημεία του χωριού και γι αυτό φροντίζει τώρα ο Παράσχος Κώστογλου τιμώντας τη μνήμη του πατέρα του. Η φωτογραφία είναι σίγουρα 100 και πλέον ετών, αφού έχει βγει πριν την Απελευθέρωση της Θράκης το 1920 και τραβηγμένη μάλλον σε επαγγελματικό φωτογραφικό στούντιο, το οποίο πιθανότερο να βρισκόταν στην Αδριανούπολη με την οποία οι Πετρωτιώτες είχαν συχνή επικοινωνία, αφού ήταν το μεγαλύτερο οικονομικό και εμπορικό κέντρο της περιοχής ενώ τα Πετρωτά ήταν ένα κομβικό σημείο του εμπορικού δρόμου Αδριανούπολη-Ορτάκιοϊ(σημερινό Ιβαήλοφγκραντ). Μάλλον θα πρέπει να την χρονολογήσουμε γύρω στα 1914-1915, όταν ο Αδάμ Μερικίδης ήταν 25 ετών! Η φωτογραφία μας δίνει πάρα πολλές πληροφορίες για την κοινωνική και οικονομική κατάσταση του αλλά και για το φρόνημα του! Είναι ένα πολύτιμο ντοκουμέντο-τεκμήριο εποχής που μας βοηθάει στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων.

Ο Αδάμ Μερικίδης του Μόσχου είχε γεννηθεί στα Πετρωτά(στο ιστορικό Καράμπαα τότε των λιθοξόων και των κτιστάδων) το 1889, πριν 130 χρόνια, και θα διαδραμάτιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στο χωριό μετά την απελευθέρωση από του Γερμανούς και κυρίως σ΄αυτό το κομμάτι του Τριγώνου από τους Βούλγαρους κατακτητές. Δυστυχώς για τον ίδιο και την οικογένεια του απαγχονίστηκε στις 23 Μαρτίου 1944, πριν 75 χρόνια, στη Φιλιππούπολη, μετά από πεντάμηνη παραμονή του σε κρατητήρια και φυλακές, με την κατηγορία της κατασκοπίας σε βάρος της Βουλγαρίας. Μετά από 75 χρόνια(1844-2019) από τον τραγικό θάνατό ο γύρος της φωτογραφίας του στο διαδίκτυο και το δικό μας θέμα εδώ στο voreasmagazin, ούτε προγραμματισμένο να το είχαμε δεν θα είχε τέτοια επιτυχία, ήταν το καλύτερο μνημόσυνο, ο ελάχιστος φόρος τιμής από τους συμπατριώτες του.

Σταύρος Παπαθανάκης