Ποιο μυστικό δεν μας αποκαλύπτουν οι σταυροί στο παλιό πέτρινο νεκροταφείο στα Πετρωτά Τριγώνου Ορεστιάδας;

Εντυπωσιάζουν οι ποικίλων σχημάτων σταυροί στο παλιό πέτρινο νεκροταφείο στα Πετρωτά Τριγώνου Ορεστιάδας και κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί συστηματικά με την καταγραφή και με την αποκωδικοποίηση των "κρυφών" συμβολισμών και μηνυμάτων τους! Πιο ειδικά μάτια που τους είδαν μίλησαν για "ξενική" επιρροή! Ποια όμως θα μπορούσε να είναι αυτή, κανένας δεν μας έχει δώσει μια τεκμηριωμένη επιστημονική απάντηση. Θα πρέπει να περάσει πολύς καιρός για να φτάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα. Το θέμα δεν υφίσταται για την αρχαιολογική κοινότητα και η αρμόδια υπηρεσία έχει να αντιμετωπίσει άλλες προτεραιότητες και μακάρι να δούμε πολύ σύντομα  δράσεις και έργα για την ανάδειξη του αρχαιολογικού πλούτου της περιοχής. Πάντως, οι ειδικοί που είδαν το σχετικό φωτογραφικό υλικό, μας είπαν για σταυρούς Κελτικής επιρροής, ενώ κάποιοι άλλοι μίλησαν επιρροές που είναι πιο κοντά στη Βογομιλική παράδοση, από την αίρεση των Βογόμιλων, που από το χώρο της ιστορικής Θράκης και της σημερινής Βουλγαρίας συνέβαλε στο κίνημα των Καθαρών, που εξαπλώθηκε στα δυτικά Βαλκάνια και στη Γαλλία, μ΄αποτέλεσμα ο πάπας Ιννοκέντιος Γ΄να οργανώσει σταυροφορία για την καταπολέμηση τους. Τους Βογόμιλους πρέπει να τους δούμε ως μετεξέλιξη των Παυλικιανών που μεταφυτεύτηκαν στη Θράκη, όταν η Βυζαντινή αυτοκρατορία μετέφερε πληθυσμούς από τη Μικρά Ασία! Μεγάλο και ενδιαφέρον το θέμα της παρουσίας αιρετικών ομάδων με σημαντική επιρροή στην περιοχή για μια μεγάλη περίοδο. Μην ξεχνάμε ότι στο χώρο των λαϊκών δρώμενων συνέχισαν να επιβιώνουν έθιμα με μακραίωνη παράδοση και σαφέστατη  διονυσιακή αφετηρία και προέλευση! Πάντως οι λιθοξόοι του 19ου αιώνα μας άφησαν περίτεχνα τεκμήρια και μια συνέχεια επεξεργασίας της πέτρας για  2.500 χρόνια στα Πετρωτά Τριγώνου Ορεστιάδας με γρίφους και συμβολισμούς που δεν θα μας αποκαλυφθούν πολύ σύντομα! Θα περιμένουμε μέσα στη δική μας χρονική κλίμακα και προσδοκία, ενώ η μνήμη της πέτρας έχει να ενσωματώσει το προσδόκιμο πολλών πολλών γενεών και μας παίζει τα δικά της παιχνίδια!

Σταύρος Παπαθανάκης