Θανάσης και Χρήστος Παπαθανάκης, δίδυμες υγειονομικές εμπειρίες από το Σπήλαιο Τριγώνου Ορεστιάδας, με υπηρεσία και προσφορά 70 ετών στα Εθνικά Συστήματα Υγείας Γερμανίας και Ελλάδας

 

Κάθε οικογένεια από τα χωριά του Τριγώνου αλλά και όλου του Έβρου έχει να διηγηθεί τη δική της μεταναστευτική εμπειρία και πορεία. Για τις περισσότερες δεν έχει τελειώσει και συνεχίζεται πλέον με την πέμπτη γενιά και σε λίγα χρόνια θα έχουμε την έκτη, αφού ειδικά για τη δική μας ξεκίνησε από τη μετανάστευση του παππού μας Χρήστου Φραγκούδη στην Αυστρία και τώρα μεγαλώνει ο τρισέγγονος του στη Γερμανία!

Ένα σημαντικό κομμάτι της οικογενειακής μεταναστευτικής μας ιστορίας αφορά την εξέλιξη του Θανάση και του Χρήστου Παπαθανάκη, που έφυγαν για σπουδές στην Ιατρική Σχολή της Νάπολι, στην πρωτεύουσα του Ιταλικού Νότου και της Magna Grecia, στην αρχαιοελληνική Παρθενώπη, γι αυτό οι φίλαθλοι της, οι tifosi, αποκαλούνται Partenopei, δηλαδή Παρθενωπιώτες! Στη Νάπολι είχε δημιουργηθεί η μεγαλύτερη Ελληνική Κοινότητα μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης με σημαντική παρουσία στην κοινωνική και οικονομική ζωή της! Δυστυχώς για όλα αυτά δεν γνωρίζαμε απολύτως τίποτα. Είτε αυτό αφορά τη γενιά των αδελφών μου(1966-1972) είτε τη δική μου(1972-1978) δεν μας έμαθε κανένας την ιστορία του τόπου μας και την προσφυγική μας καταγωγή και πολύ περισσότερο κανένας δεν μας δίδαξε την ιστορία του Μείζονος Περιφερειακού Ελληνισμού! Όλα αυτά θα τα μαθαίναμε έξω από το εκπαιδευτικό σύστημα και εντασσόμενοι στο σωματειακό βίο της εσωτερικής και εξωτερικής Θρακικής Διασποράς! Και τώρα μετά από 41 χρόνια από την ολιγόμηνη δική μου παραμονή στη Νάπολι συνεχώς συλλέγω πληροφορίες κι όταν θα υπάρξουν οι συνθήκες για μια νέα επίσκεψη, θα μου αποκαλυφθεί εντελώς διαφορετικά, γιατί η υπόθεση του Παροικιακού Ελληνισμού είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο με καταπληκτική δυναμική σε όλους τους τομείς!

Οι σπουδές ολοκληρώθηκαν με την υποστήριξη των γονιών μας, του Γιώργου και της Αναστασίας Παπαθανάκη, που ποτέ δεν είπαν όχι σε καμία μας επιλογή και ήταν πάντα κοντά μας για να μας υποστηρίξουν σε κάθε βήμα μας! Έτσι και δικαιολογημένα το μνημόσυνο μας στα μνήματα τους στα νεκροταφεία του Σπηλαίου Τριγώνου Ορεστιάδας ήταν ιδιαίτερα φορτισμένο κι ένα συμβολικό δικό μας αντίδωρο για τα όσα αγόγγυστα έκαναν για όλους μας και σίγουρα από εκεί που βρίσκονται έχουν λόγους να καμαρώνουν για τα παιδιά και τα εγγόνια τους!

Είναι μια μικρή περιγραφή της δικής μας οικογενειακής μεταναστευτικής ιστορίας, που σηματοδότησε η υπογραφή της Ελληνο-Γερμανικής Σύμβασης το 1960, πριν 60 χρόνια, ένα γεγονός-ορόσημο, το οποίο λόγω της υγειονομικής απειλής και των μέτρων προστασίας δεν μπορέσαμε να το αναδείξουμε όσο θα έπρεπε.

Τώρα και για τον Θανάση και τον Χρήστο Παπαθανάκη κλείνει ο επαγγελματικός τους κύκλος και φτάνει η συνταξιοδότηση. Ο Θανάσης επί σειρά ετών διευθυντής Αναισθησιολογικής Κλινικής και υποδιοικητής του Πνευμονολογικού Νοσοκομείου του Loewenstein έχει ήδη παραιτηθεί από τα διοικητικά του καθήκοντα αλλά θα παραμείνει για λίγο ακόμη στο Γερμανικό Σύστημα Υγείας, ενώ ο Χρήστος, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Ορεστιάδας, την επόμενη χρονιά θα είναι κοντά στη συνταξιοδότηση του. Και οι δυο τους συμπληρώνουν 70 χρόνια υπηρεσίας και προσφοράς στα Εθνικά Συστήματα Ελλάδας και Γερμανίας.

Αυτός είναι ο υγειονομικός κύκλος των αδελφών μου  Θανάση και Χρήστου Παπαθανάκη, που έχει ήδη τη συνέχεια με τους εκπροσώπους της νεότερης γενιάς. Από το χωριό έφυγαν το καλοκαίρι του 1972 και μαζί στο ίδιο ταξίδι με πολλές ελπίδες και όνειρα ο Πασχάλης Παπαδάκης. Στη στάση του λεωφορείου, στο ραφείο και καφενείο του Στέλιου Ντουρανίδη και στο παρακείμενο περίπτερο της γιαγιάς μας Αποστολίας Παπαθανάκη, είχε συγκεντρωθεί όλο το χωριό για να τους αποχαιρετίσει. Συγκινητικές στιγμές και οι αγκαλιές έδιναν και έπαιρναν!

Οι ασπασμοί και οι αποχωρισμοί ήταν πλέον για τα καλά στη ζωή μας. Η μετανάστευση για την οικογένεια, όπως όλα δείχνουν, θα είναι μια βασική συνιστώσα της μνήμης και της ζωής όλων μας. Σε λίγες μέρες, στις 6 Σεπτεμβρίου 2020, στα γενέθλια του Θανάση και του Χρήστου, που γεννήθηκαν στο Σπήλαιο Τριγώνου Ορεστιάδας στις 6 Σεπτεμβρίου 1954, στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας θα έχει ένα ακόμη ορόσημο μιας ενδιαφέρουσας από πολλές απόψεις μεταναστευτικής διαδρομής.

Σταύρος Παπαθανάκης