"Ζωή μέχρι χθες", το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη, που κυκλοφορεί από σήμερα Τετάρτη, 4 Νοεμβρίου, από τις εκδόσεις Διόπτρα

...ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΠΩΣ ΥΠΗΡΞΑ. Ή, και να υπάρχει, ούτε που θα με θυμάται. Σκόρπιες και οι αναμνήσεις μου, αλλά τα βράδια, επειδή αργεί ο ύπνος, τις ταξινομώ κατ' αλφαβητική σειρά. Κι ας μπερδεύω το ελληνικό με το γαλλικό αλφάβητο. Έτσι άλλες αναμνήσεις μουσκεύουν σ' ένα βρόμικο ποτάμι σαν τον Σηκουάνα, άλλες σ' ένα δήθεν καθαρότερο νερό, όπως του Χάντσον στη Νέα Υόρκη, κι άλλες στην ασυδοσία του Αιγαίου με το πηχτό γαλάζιο και την αφέλεια των καλοκαιρινών αφρών, εκεί δηλαδή που χοροπηδούν τα ελληνικά αφρόψαρα.

Με βαραίνει ο χρόνος, όπως και τα ονόματα που βιάζονται να βγουν στην επιφάνεια. Τα πιο πολλά βυθίζονται στη λάσπη της κούρασης που κουβαλώ. Άλλα ξεγλιστρούν και χώνουν τα κεντριά τους στη σάρκα μου. Ξεγελώ τον εαυτό μου λέγοντας ότι είναι οι πόνοι που φέρνει η ηλικία, όταν παίρνει και κυοφορεί τα εφτάρια της όγδοης δεκαετίας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Είναι που τα ονόματα σέρνουν ακόμη τα δολοφονικά τους υπολείμματα. Δηλητήρια συμπαγή μιας ζωής μοιρασμένης σε νερά και στεριές. Ταξίδια με απειλή μονιμότητας κι ο χρόνος να τρέχει, κάνοντας σχήματα που καταλήγουν σε φτερούγες αγγέλων.

(η πρώτη σελίδα - και σε χειρόγραφο - από το νέο βιβλίου του Γιάννη Ξανθούλη "Ζωή μέχρι χθες" που κυκλοφορεί αύριο 4/11/2020 από τις εκδόσεις Διόπτρα)