Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

Ταξιδεύοντας με το HELLAS EXPRESS σε εξαθέσιο κουπέ η πρώτη μεταναστευτική διαδρομή και εμπειρία από Θεσσαλονίκη-Γερμανία

 Ποιος δεν έχει έντονη την εικόνα στη μνήμη του το 6θέσιο κουπέ του HΕLLAS EXPRESS με το οποίο ταξιδέψαμε για πρώτη φορά από Θεσσαλονίκη για Γερμανία περί τα μέσα της δεκαετίας του 1970; Αν και πέρασαν αρκετές δεκαετίες από τότε, νωπές είναι είναι ακόμη οι αναμνήσεις από το πρώτο μας ταξίδι, για να περάσουμε τις διακοπές του καλοκαιριού κοντά στους γονείς μας. Ήταν το 1974, όταν η αποστολή του Σπηλαίου, 12 μέλη μικροί και μεγάλοι, με συνοδό τον κυρ-Αγγελή Μπεζιργιαννίδη, θα ξεκινούσε με προορισμό τη Στουτγάρδη! Μια μεγάλη και αλησμόνητη εμπειρία για όλους μας! Ένα ολόκληρο χωριό μας περίμενε στο σιδηροδρομικό σταθμό της Στουτγάρδης, το ίδιο κι όταν θα παίρναμε το τρένο της επιστροφής με προορισμό το σιδηροδρομικό σταθμό των Δικαίων. Αυτό θα συνέβαινε πολλές φορές μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, για να μπει στη συνέχει στη ζωή μας το αεροπλάνο, που ποτέ δεν έγινε σύμβολο της μετανάστευσης! Αυτός συμβολισμός ταίριαζε απόλυτε στα τρένα και στα πλοία που ειδικά από το 1950 και μετά θα μετέφεραν κατά χιλιάδες τους Έλληνες μετανάστες στα πέρατα του κόσμου!

Για τριάντα και πλέον ώρες μέσα στο κουπέ δημιουργούνταν μια μικρή κοινωνία συνταξιδιωτών με έντονη εξωστρέφεια και διάθεση επικοινωνίας και ανταλλαγής και με επαρκή τροφοδοσία τροφίμων για να μας φτάσουν  ως το Ζάλτσμπουργκ, όπου πλέον επιβιβάζονταν οι Γερμανοί τελωνειακοί και αστυνομικοί, που πάντα μας ρωτούσαν για το πόσα μπουκάλια ούζο και ΜΕΤΑΞΑ είχαμε στις βαλίτσες μας και πάντα τους λέγαμε μόνο ότι είχαμε την επιτρεπόμενη ποσότητα φιαλών, που ποτέ δςν ήταν αυτή αλλά και πάντα μας έκαναν τη χάρη να τη δέχονται ως ειλικρινή τη δήλωση μας, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να πληρώσουμε ένα πολύ υψηλό πρόστιμο! Πάντα η βαλίτσα μας ήταν ασήκωτη από τα πολλά μπουκάλια ούζο για τους συγγενείς μας!

 Μαζί με τις βαλίτσες των ξενιτεμένων μας θα άρχιζε η διεθνοποίηση της ελληνικής γαστρονομίας, που με την ίδρυση των εστιατορίων στη συνέχεια θα δημιουργούσε ένα παγκόσμιο γαστρονομικό δίκτυο με τεράστια συνεισφορά στις εξαγωγές των ελληνικών αγροτικών προϊόντων και των τροφίμων, που στηρίζει ποικιλοτρόπως τις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες και το σύνολο της εθνικής οικονομίας!

Σταύρος Παπαθανάκης




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου