Πήγα στην πολυαγαπημένη ξαδέρφη της μητέρας μου στην 101 ετών θεία μου Αθηνά για να της πω ότι θα μιλήσω γι΄αυτήν στην ομιλία μου στο πανηγύρι της Πλάτης και με ρώτησε "Γιατί"; Και της απάντησα: "Για όλα όσα μας χάρισες"!

 Η Θεία Αθηνά, πρώτη ξαδέρφη της αείμνηστης μητέρας μας Αναστασίας, κόρη του Χρήστου Δερνεκτσή, χήρα του Χαρίση Κανταρίδη, που σκοτώθηκε στα δύσκολα χρόνια του Εμφύλιου Πολέμου, ένα ακόμη κοινό στοιχείο, που τη συνέδεε με τη μητέρα μας, ένας ιδιαίτερος κώδικας στη μεταξύ τους σχέση! Ήταν η πολυαγαπημένη πρώτη ξαδέλφη της η γλυκύτατη θεία Αθηνά, την οποία πάντα θα επισκεπτόμασταν στο πανηγύρι της Πλάτης, τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου, που τον έφεραν οι κάτοικοι της Μπάρας, όταν το 1922 αποφασίστηκε η εγκατάλειψη της Μπάρας και η εγκατάσταση τους στην Πλάτη, Σανταρλί στα χρόνια της Οθωμανοκρατίας! Οι υπόλοιποι που εγκαταστάθηκαν στο Σπήλαιο πήραν τα άλλα κειμήλια του ναού του Αγίου Γεωργίου της Μπάρας με εικονίσματα αγιογραφημένα τον 19ο αιώνα, όταν λόγω και των μεταρρυθμίσεων που είχαν επιβληθεί, οι ελληνο-ορθόδοξες κοινότητες γνώρισαν μια ιδιαίτερη άνθηση. Όλες αυτές τις παραδόσεις, τραγούδια και άλλα ήθη και έθιμα μας τα διέσωσε η θεία Αθηνά! Πριν το "Παραδοσιακή Πανηγύρι για την τουριστική προβολή του Τριγώνου", που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, 2 Ιουλίου, στην πλατεία του χωριού, ούτε τριακόσια μέτρα από το σπίτι της, δεν υπήρχε περίπτωση να μην πάω να την δω, ήταν ένα μικρό τάμα στη μνήμη της μητέρας μου και μια εκδήλωση απεριόριστου σεβασμού στη γλυκύτατη θεία Αθηνά! Παρά τα 101 χρόνια της όχι μόνο με θυμήθηκε αλλά είχαμε κι έναν άκρως φορτισμένο συναισθηματικά διάλογο! Όταν της είπα ότι θα αναφερθώ σ΄αυτήν στην ομιλία μου, της έκανε μεγάλη εντύπωση κι αμέσως με ρώτησε το "Γιατί" γι΄αυτήν την πρωτοβουλία μου! Της είπα ότι σε μια γιορτή για τα 100 χρόνια(1922-2022) της Μπάρας όφειλα να μιλήσω για τη δική της προσφορά στη διάσωση των παραδόσεων και των τραγουδιών της Μπάρας και της Πλάτης, ήταν μια δική μου οφειλή και ευγνωμοσύνη για τις δικές μου ιδιαίτερες και όμορφες παιδικές αναμνήσεις! Το χάρηκε και χαμογέλασε! Πάντα ήμουν ένας αγαπημένος ανιψιός και κυρίως ο μικρός γιος της πολυαγαπημένης ξαδέλφης της. Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω να κάνω το καλύτερο δυνατό για να αναδείξω και να τιμήσω την πολύτιμη προσφορά της στη διάσωση ενός ατόφιου κομματιού του λαϊκού μας πολιτισμού!

Άγγελε, Κούλα, Χάρη και Μαρία, σας ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να έχω αυτή την έντονη και συναισθηματική φορτισμένη συνάντηση με τη λατρεμένη μητέρα και γιαγιά σας!

Σταύρος Παπαθανάκης