Ήταν γείτονας μας και τον θυμάμαι από μικρό παιδί! Είχαμε μια καλή σχέση, γιατί από μικρός ήθελα να ακούω τις παλιές ιστορίες και ο κυρ-Παναγιώτης είχε πολλές να μου διηγηθεί. Για κάποιες εμπειρίες του, όμως, δεν ήθελε να μιλάει, όπως και οι υπόλοιποι της γενιάς του, που αφορούσαν τα δύσκολα χρόνια της εξορίας ! Γι΄αυτά θα μιλήσουμε και πάλι σε μια άλλη δημοσίευση μας! Τώρα είναι η σειρά της Μπάρας, που θα εγκαταλειπόταν από τους κατοίκους της μετά τη χάραξη της ελληνο-βουλγαρικής μεθοριακής γραμμής,όταν τα χωράφια τους έμειναν στο βουλγάρικο έδαφος και τα σπίτια στην ελληνική πλευρά! Οι κάτοικοι της Μπάρας εγκαταστάθηκαν στην Πλάτη και στο Σπήλαιο, στο Σανταρλί και στο Ισπιτλί της Οθωμανοκρατίας, Κάποια στιγμή ο κυρ-Παναγιώτης αποφάσισε σε ένα απλό τετραδιάκι να καταγράψει τις αναμνήσεις του και να μας διασώσει πολύτιμες πληροφορίες για τη Μπάρα και το Σπήλαιο! Οι κάτοικοι βρίσκονταν σε επαφή με το Ελληνικό Προξενείο της Αδριανούπολης για την προετοιμασία του αγώνα για την Απελευθέρωση της Θράκης.Μας λέει και πότε έφυγαν οι Βούλγαροι από το χωριό, το 1925, για να εγκατασταθούν, όπως θα προέκυπτε από δικό μου ρεπορτάζ στη Λαμπού, με το μοναστήρι της οποίας ήταν συνδεδεμένοι οι περισσότεροι κάτοικοι, που ασχολούνταν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την υλοτομία! Ένα ντοκουμέντο εποχής, που είχα τη χαρά και τη δυνατότητα να το φωτογραφίσω με τη βοήθεια γιου του Βαγγέλη και της νύφης του Ελένης Μπεζιργιαννίδου, με τον γάμο των οποίο ενώθηκαν δύο από τις μεγαλύτερες οικογένειες του χωριού μας. Φέτος, λοιπόν, που γιορτάζουμε τα 1οο χρόνια(1922-2022) από την εγκατάλειψη της Μπάρας και της εγκατάστασης στην Πλάτη και το Σπήλαιο, μια ξεχωριστή θέση θα ανήκει σ΄αυτό το ξεχωριστό ντοκουμέντο, που ανήκει στην ιστορία των δύο χωριών!
Σταύρος Παπαθανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου