Σε δύο κρίσιμους παράγοντες που ισοδυναμούν με επαναλαμβανόμενα λάθη αποδίδει ο δρ Γαβριήλ Ξανθόπουλος, διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ «Δήμητρα» και ειδικός σε θέματα πυρκαγιών, τη συνεχιζόμενη για 14η μέρα τη τρομακτική καταστροφή στον Έβρο και το μοναδικό οικοσύστημα της Δαδιάς

 

 

 

 

 

 

 

Η φωτογραφία είναι του Ορεστιαδίτη δικηγόρου Γιώργου Παπαδόπουλου

Ο διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ «Δήμητρα» εξηγεί τις συνεχιζόμενες αστοχίες

Σε δύο κρίσιμους παράγοντες που ισοδυναμούν με επαναλαμβανόμενα λάθη αποδίδει ο δρ Γαβριήλ Ξανθόπουλος, διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ «Δήμητρα» και ειδικός σε θέματα πυρκαγιών, τη συνεχιζόμενη για 14η μέρα τη τρομακτική καταστροφή στον Έβρο και το μοναδικό οικοσύστημα της Δαδιάς.

Ο διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ «Δήμητρα», με δηλώσεις του στην «Καθημερινή» επεσήμανε δύο λάθη.

Το πρώτο είναι ο λάθος τρόπος του σχεδιασμού της κατάσβεσης σε περιπτώσεις με ισχυρό άνεμο και συγκεκριμένα με το λεγόμενο μελτέμι. Το δεύτερο, είναι ο φαύλος κύκλος των «αυτόματων» εκκενώσεων που περιορίζουν τον ρόλο των πυροσβεστικών δυνάμεων και εναποθέτουν την κατάσβεση μόνο στα εναέρια μέσα με αποτέλεσμα τις συνεχείς αναζωπυρώσεις.

Όπως εξηγεί ο δρ Γαβριήλ Ξανθόπουλος:

-Τις φωτιές με μελτέμι, που είναι βόρειος – βορειοανατολικός άνεμος σταθερής κατεύθυνσης, πρέπει να τις κρατήσεις στενές

-Όταν η ένταση είναι μεγάλη και δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί το μέτωπο, δεν πρέπει να χάνονται χρόνος και δυνάμεις περιμένοντας την πυρκαγιά σε κάποιον δρόμο. Μέχρι να πλησιάσει η θερμότητα κάνει τους πυροσβέστες να υποχωρήσουν άπρακτοι

–Οι επίγειες δυνάμεις πρέπει να ενεργούν συνεχώς στο πίσω μέρος της περιμέτρου και στα πλάγια, όπου η θερμότητα που δέχονται είναι πολύ μικρότερη. Κρατώντας το μέτωπο της πυρκαγιάς στενό, αυξάνονται οι πιθανότητες να βρεθεί η ευκαιρία, όπως αγροτικές καλλιέργειες, αραιή δασική βλάστηση, αντιπυρικές ζώνες, προηγούμενες καψάλες, πλατιοί δρόμοι, υδάτινα σώματα, όπου θα μπορεί να αντιμετωπισθεί το μέτωπο.

-Όταν δεν γίνεται αυτό, όπως συγκλίνουν όλες οι μαρτυρίες ότι συνέβη στο Έβρο, η πυρκαγιά διαπλατύνεται, οι πιθανότητες να κινδυνέψουν οικισμοί μεγαλώνει και οι ευκαιρίες για έλεγχο του μετώπου εξανεμίζονται. Όσο αυξάνεται η περίμετρος, η δυσκολία ελέγχου της πυρκαγιάς αυξάνεται εκθετικά.

Το μοτίβο της «αυτόματης εκκένωσης»

Ο διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ «Δήμητρα», σχολιάζει και το μοτίβο της «αυτόματης εκκένωσης» οικισμών επισημαίνοντας τρεις σημαντικούς παράγοντες:

-Όσο συνεχίζεται το μοτίβο της «αυτόματης» εκκένωσης οικισμών, οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής επικεντρώνονται αναγκαστικά στη φύλαξη των χωριών και των οικισμών, αφήνοντας ουσιαστικά την πυρκαγιά να προχωρήσει ανεξέλεγκτα, θέτοντας σε κίνδυνο τα επόμενα χωριά.

-Η κατάσβεση αφήνεται στα πανίσχυρα εναέρια μέσα που διαθέτουμε, πλην όμως δεν εξασφαλίζεται από αέρος η πλήρης κατάσβεση.

–Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε συνεχείς αναζωπυρώσεις, κάτι που οδήγησε στην πυρκαγιά του Έβρου να συνεχίζεται ύστερα από 14 ημέρες.