Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός της Όλγας Ρενταρή στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη:Όλος ο κόσμος σε αποχαιρετά με θλίψη,αναγνωρίζει την μεγάλη παρακαταθήκη που μας άφησες και με την αθρόα παρουσία του σου φωνάζει ότι καμαρώνει έναν πολιτικό, ένα κοινωνιολόγο,έναν διανοούμενο που δεν ήταν όμοιος με κανένα

@Αντιο φίλε

Αναπαραχα ( ξαφνικά) επιστρέφεις στον αγαπημένο γενέθλιο τόπο για να αναπαυτείς στη φιλόξενη γη του.

Τόπος λατρεμένος ,το Αετοχωρι ,με την γραφικότητα του τοπίου, τους ανθρώπους και τις ιστορίες τους επηρέασε την ψυχή και το πνεύμα σου και διαμόρφωσε τη συνθέτη πολιτική και ιδεολογική οντότητα σου

.Η απλοϊκότητα , η ηρεμία και η πεντακάθαρη ομορφιά του χώρου αποκρυσταλλωθήκαν στο πράο πρόσωπο σου, στην στωικότητα και την εκλεπτυσμένη συμπεριφορά αλλά και στον απλό καθαριο λόγο σου.

Οι άνθρωποι ,,η ζωή τους και οι μαρτυρικές ιστορίες τους καθόρισαν τους στόχους της ζωής σου μέσα από ένα σύστημα αξιών που αντιλαμβάνεται την πολιτική ως προσφορά με αδιαπραγμάτευτους όρους ηθικής.

Ήθος προσδιόριζες το να ζητάς την ανθρώπινη ομορφιά του κόσμου για τους ανθρώπους

Έκανες κανόνα της ζωής σου το μοιράζομαι ότι αξίζει :την γνώση, την έρευνα ,την δράση, τα ερωτήματα τις αναζητήσεις ότι δηλαδή κρατά ανοικτή την ψυχή και έγινες αρχηγός ήθους μ ένα έργο που το εύρος και το βάθος του είναι δύσκολο να μνημονευθεί σε τούτον τον περιορισμένο χώρο.

Οι μαυροφορεμένες, λιανές, αεικίνητες και άοκνες γυναίκες του χωριού , πρόσφυγες από την Σ'αντα,πρωταγωνίστησαν στην πολιτική φιλοσοφία σου γιατί σου έδειξαν πως η ζωή βιώνεται δύσκολα, με στερήσεις, με αγωνία και πάθος για επιβίωση.

Σου έμαθαν πως να ζεις ελεύθερος χωρίς να συνδέεις τα όνειρα σου με υλικά αγαθά ,να αναζητάς αδιάκοπα την ομορφιά της απλότητας.Έτσι πορεύτηκες.  Έτσι ξεχώρισες από τους άλλους.

Οι ηρωίδες σου ,αλύγιστες από το βαρύ φορτίο ,που εναπόθεσε η ιστορία στην πλάτη τους με διωγμούς, ξεριζωμούς , κατοχή, εμφύλιο ,εξορίες έδωσαν φωνή στα πιο γνήσια δημοκρατικά σου ένστικτα ,

Ο ασταμάτητος λυγμός της γιαγιάς σου για το βρέφος της που βάρβαρα θανατώθηκε μπροστά της αλλά και οι διηγήσεις των ανδρών από τα βασανιστήρια που υπέστησαν στα τάγματα εργασίας του Αμελε Ταμπουρο ατσάλωσαν το πείσμα σου να διαδώσεις την άγνωστη ιστορία του ποντιακού πολιτισμού να διατρανώσεις τις θηριωδίες που υπέστησαν οι Πόντιοι από τους Νεότουρκους και με αγώνες να εξασφαλίσεις την αναγνώριση της γενεοκτονιας των Ποντίων.

Έγινες πρόσωπο αγαπημένο σύμβολο και αναφορά του ποντιακού ελληνισμού

Επίγονος του Γιάννη Πασσαλιδη διδάχτηκες από τον ίδιο και τους αγώνες του να αναζητάς μια πιο ώριμη κατανόηση της δημοκρατίας, να αποκτήσεις μια δυνατή φωνή διεκδίκησης,να δίνεις περιεχόμενο στη ζωή σου με μια πνευματικότητα που ξυπνά τις δημιουργικές δυνάμεις σου και ικανοποιεί την ανάγκη σου για εμβάθυνση της γνώσης και καλύτερη κατανόηση του κόσμου.

Η σταθερότητα σου, η τιμιότητα ,η απλότητα, η φιλομάθεια ήταν τα πιο ευανάγνωστα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας σου κι αυτά απετέλεσαν τη πιο ισχυρή ασπίδα απέναντι στον οπορτουνισμο, τον εγωκεντρισμό τις επιφανειακές σχέσεις το κυνήγι της εξουσίας.

Άλλωστε εσυ πάντα μου έλεγες ότι εξουσία σημαίνει έξω από την ουσία και προσπάθησες να με αποτρέψεις να ασχοληθώ με την πολιτική γιατί έλεγες ότι ήμουν από καλή στόφα και δεν μου Επρεπαν κακιες συναναστροφές.

Όλος ο κόσμος σε αποχαιρετά με θλίψη,αναγνωρίζει την μεγάλη παρακαταθήκη που μας άφησες και με την αθρόα παρουσία του σου φωνάζει ότι καμαρώνει έναν πολιτικό, ένα κοινωνιολόγο,έναν διανοούμενο που δεν ήταν όμοιος με κανένα