Λεωνίδας Τερζούδης, μια ξεχωριστή προσωπικότητα της εκπαιδευτικής ιστορίας του Σουφλίου και της Εθνικής Αντίστασης του Έβρου!

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΕΡΖΟΥΔΗΣ

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

 

Ο δάσκαλος Λεωνίδας Τερζούδης γεννήθηκε στο Σουφλί στις 25/5/1910. Φοίτησε στο γυμνάσιο Σουφλίου καις το τριτάξιο διδασκαλείο Αλεξανδρούπολης. Διορίστηκε δάσκαλος το 1928 και δίδαξε διαδοχικά στο Δωρικό, στο Λυκόφωτο και στα Γ΄ και Β΄ δημοτικά σχολεία Σουφλίου.

Υπήρξε ξεχωριστή προσωπικότητα με πολλά θετικά χαρακτηριστικά (άρτια κατάρτιση, μεράκι, υπομονή), ιδανικά για το επάγγελμα του δασκάλου. Λάτρευε τη μάθηση την πολύπλευρη ενημέρωση και μελετούσε αδιαλείπτως τις εξελίξεις της παιδαγωγικής της ψυχολογίας και τους σύγχρονους τρόπους διδασκαλίας. Ήθελε να συμβάλλει όχι μόνο στην πνευματική εξέλιξη των μαθητών του αλλά και στην σωματική και ψυχική τους ακεραιότητα.

Η διδασκαλία του υπήρξε κάθε μέρα υποδειγματική, άρτια προετοιμασμένος ενθάρρυνε τους μαθητές του να μαθαίνουν, να αυτενεργούν, να αποκτούν εμπειρίες συμμετέχοντας στην κάθε διδασκαλία, αποτέλεσμα οι μαθητές του (ιδίως οι μετέπειτα δάσκαλοι) να τον έχουν σαν πρότυπο.

Η δράση του δάσκαλου Τερζούδη δεν σταματούσε στην σχολική αίθουσα. Πρωτοστάτησε στις σχολικές γιορτές, στις εθνικές επετείους και κυρίως στις θεατρικές παραστάσεις και τις γυμναστικές επιδείξεις.

Οι ομιλίες του στις εθνικές γιορτές πάντα λογοτεχνικότατες εμπεριστατωμένες σε ακριβή γεγονότα και καταστάσεις ενθουσίαζαν και ικανοποιούσαν και το πλέον πνευματικό και δύσκολο ακροατήριο.

Πιστεύοντας βαθιά ότι το θέατρο ανεβάζει το πολιτιστικό επίπεδο συνέχισε τη θεατρική κίνηση στο Σουφλί ανεβάζοντας με ταλαντούχους συνεργάτες πολλά αξιόλογα θεατρικά έργα.

Ο δάσκαλος Λεωνίδας Τερζούδης ήταν ένας από τους έλληνες που έγραψαν το έπος του 40. Σαν έφεδρος αξιωματικός πολέμησε με τόλμη και ηρωισμό στις ένδοξες μάχες στα βουνά της Ηπείρου. Η ομιλία του σε εθνική εορτή, «η πολεμική αρετή των ελλήνων» σημάδεψε διαχρονικά την εποχή εκείνη. Στα χρόνια της κατοχής παρόν και πάλι στον ένδοξο αγώνα της εθνικής αντίστασης στα βουνά του Έβρου και της Ροδόπης, μάχεται σκληρά μαζί με άλλους πατριώτες για την απελευθέρωση της ακριτικής μας περιοχής από τους σκληρούς κατακτητές.

Πολλά χρόνια μετά μαζί με τον δάσκαλο Φώτη Βλάχο συγκέντρωσε πληροφορίες και κατέγραψε τα γεγονότα της εθνικής αντίστασης σε ένα βιβλίο, τα έσοδα του οποίου διατέθηκαν στην ανέγερση του μνημείου της εθνικής αντίστασης του Έβρου στην Αλεξανδρούπολη.

Ο Λεωνίδας Τερζούδης ήταν παντρεμένος με τη δασκάλα Ζαφειρώ Αραμπατζή. Από το 1964 έζησε στην Αθήνα κοντά στην κόρη στα εγγόνια και τα δισέγγονα του. Πέθανε στις 13.9.1998, πλήρης ημερών, αισιόδοξος για τους νέους μέχρι την τελευταία του πνοή.