Ο πίνακας απεικονίζει την Μητέρα Ελλάδα στην οποία ανήκει ένα μέρος της μεγάλης γης της Θράκης. Είναι η Δυτική Θράκη με τους νομούς Έβρου, Ροδόπης και Ξάνθης. Απεικονίζεται επίσης το νησί της Σαμοθράκης με την περίφημη Νίκη, το μοναδικό νησί των Θρακικών Σποράδων που είναι ελληνικό και διοικητικά υπάγεται στο νομό Έβρου.
Η Θράκη ενδεδυμένη με την πανέμορφη φορεσιά της προσφέρει στη μάνα Ελλάδα γέννημα – σιτάρι από τις εύφορες πεδιάδες της, υπενθυμίζοντας παράλληλα και την σημαντική γεωστρατηγική της θέση, η οποία αν αξιοποιηθεί κατάλληλα έχει πολλά να δώσει στην πατρίδα μας. Αυτή η σημαντική της θέση την καθιστά κέντρο της χερσονήσου του Αίμου στην οποία μπορούν να συναντηθούν πολιτισμός, θρησκείες, ήθη έθιμα, παραδόσεις. Να γίνουν συνεργασίες σε κάθε επίπεδο οι οποίες θα ωφελήσουν όλους τους λαούς εκατέρωθεν.
Κάτω και δεξιά απεικονίζεται και ο Νομός Έβρου. Ένα όμορφο παλικάρι με την παραδοσιακή του στολή. Αγέρωχος και αρχοντικός όπως και οι κάτοικοί του. Αξιοπρεπής και γενναίος Ακρίτας στέκει στο βορειοανατολικό σημείο της πατρίδας μας, άγρυπνος φρουρός των συνόρων. Στα χέρια του κρατάει στάμνα που συμβολίζει το ομώνυμο ποτάμι το οποίο είναι δημιουργία της συμβολής των τριών ποταμών Μαρίτσας, Άρδα και Τούντζα που πηγάζουν από τη βόρεια Θράκη. Νοτιότερα συναντάει τον Ερυθροπόταμο στο Διδυμότειχο και τον Εργίνη που έρχεται από την Ανατολική Θράκη. Τα ποτάμια αυτά αφού διασχίσουν όλη τη Θράκη, Ανατολική Δυτική και Βόρεια εκβάλλουν στο Αιγαίο πέλαγος μεταφέροντας στην Ελλάδα αλλά και στη Μεσόγειο τα μηνύματα της Θρακικής Γης. Δίπλα στον Έβρο η φτερωτή Νίκη της Σαμοθράκης ως «φύλακας άγγελος» του θα λέγαμε, να μαρτυράει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Στο κέντρο πλησίον του έβρου καθήμενη πάνω στην οροσειρά της η Ροδόπη, ακουμπάει το χέρι της στον ώμο του γειτονικού νομού. Ντυμένη με την όμορφη νυφική φορεσιά της να μαρτυράει την αξιοσύνη των κατοίκων της. Η Μαρώνεια, το Παππίκιον όρος, το βυζαντινό κάστρο της Κομοτηνής μαρτυρούν την ιστορία της. Δίπλα στη Ροδόπη η Ξάνθη, γνέθει το μαλλί, δείγμα της εργατικότητας των κατοίκων της. Ντυμένη και αυτή με την πλούσια φορεσιά της από το κάστρο της Ξανθίππης να ατενίζει την υπόλοιπη Θράκη έχοντας στα πόδια της τη λίμνη Βιστωνίδα με την πλούσια βιοποικιλότητά της. Άβδηρα ,Τόπειρος , Περιθεώριο και άλλα μαρτυρούν την ιστορία και αυτού του Νομού.
Αυτή είναι η Ελληνική Θράκη που εικονίζεται στον πίνακα που έχουμε μπροστά μας. Ενωμένη με τη μητέρα Ελλάδα και όλοι εμείς που ζούμε σ΄ αυτόν τον τόπο τα τέκνα της. Τα παιδιά της που γεννήθηκαν και αναστηλώθηκαν σε τούτη την ευλογημένη γη. Όμως παιδιά της Θράκης δεν είναι μόνο οι γηγενείς, είναι και όλοι εκείνοι που ζουν σ΄αυτόν τον τόπο και οι Θράκες τους αγκάλιασαν, γιατί και αυτοί έγιναν Θρακιώτες αγαπώντας την περιοχη, δημιουργώντας οικογένειες , σπίτια, επιχειρήσεις, έργο σημαντικό. Η Θράκη έχει πάντοτε την αγκαλιά της ανοιχτή να δεχτεί τους πάντες, να αγαπήσει τους πάντες, να συνδράμει σε όλους. Παράλληλα περιμένει επίσης υπομονετικά να αξιοποιήσουν τον πλούτο της , τη γη της και το δυναμικό της. Προσμένει και τα άλλα τέκνα της που βρίσκονται σ΄ολόκληρο τον κόσμο. Δεν τους ξεχνάει. Δεν τους ξεχνάμε. Ελπίζουμε, ευχόμαστε και προσευχόμαστε μια μέρα και γιατί όχι πολύ σύντομα να δούμε το θαύμα στη Θράκης μας. Να γεμίσουν ξανά τα χωριά μας με τους δικούς μας ανθρώπους. Να ανοίξουν και πάλι όλα τα σπίτια .Να ξαναγεμίσουν οι εκκλησιές και τα σχολέια.
Η σημερινή επέτειος της Γενοκτονίας των Θρακών, αν και θλιβερή μας δίνει το μήνυμα ότι μόνο ενωμένοι θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε. Διεκδικώντας, δουλεύοντας και αξιοποιώντας κατάλληλα όλα εκείνα που θα φέρουν την ανάπτυξη και την ευημερία στον τόπο μας.
Γένοιτο.
(Απόσπασμα παρουσίασης από τον Αρχιμ. Βαρθολομαίο Αστεριάδη του πίνακα «Η Θράκη μετά των τέκνων της», έργο του αγιογράφου Σωτ. Αθανασιάδη)
Νέα Ορεστιάδα, 6 Απριλίου 2025.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου