\
«Υπάρχει και φιλότιμο»
του Αλέκου Σακελλάριου (1965)
Μια παραγωγή της Φίνος Φίλμ / Θ. Δαμασκηνός –Β. Μιχαηλίδης.
Το σενάριο είναι του Αλέκου Σακελλάριου.
Η φωτογραφία του Παύλου Φιλίππου.
Η μουσική του Μίμη Πλέσσα.
Παίζουν οι ηθοποιοί : Λάμπρος Κωνσταντάρας, Ανδρέας Ντούζος, Νίκη Λινάρδου, Μέλπω Ζαρόκωστα, Διονύσης Παπαγιαννόουλος, Νικήτας Πλατής, Τάκης Χριστοφορίδης, Χρήστος Δοξαράς, Γιώργος Γαβριηλίδης και άλλοι.
Για την ιστορία του έργου : Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας υποδύθηκε έναν από τους πλέον εμβληματικούς πολιτικούς τύπους που χαρακτήρισαν μια μεγάλη περίοδο της ελληνικής πολιτικής ζωής. Ένα μικρό αυτοκινητιστικό ατύχημα γίνεται η αιτία για τον υπουργό Ανδρέα Μαυρογιαλούρο να ανακαλύψει ένα μικρό χωριό της εκλογικής περιφέρειάς του και πρώτα απ’ όλα τις ρεμούλες και τις απάτες που είχαν στήσει ο ιδιαίτερος του πολιτικού γραφείου του Γιώργος (Ανδρέας Ντούζος) και ο κομματάρχης του στην περιοχή Γκρούεζος (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος). Ο ίδιος ο υπουργός γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της κομματικής εκμετάλλευσης και της κοροϊδίας που υφίστανται όσοι από τους κατοίκους του χωριού δεν ανήκουν στους «ημέτερους».
Α΄ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
(Ο κομματάρχης Γκρούεζος και ο ιδιαίτερος του υπουργού πρωτοστατούν στην υποδοχή για τα εγκαίνια του νεόκτιστου μαιευτηρίου της Πλατανιάς …)
Β΄ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Ντούζος : Πως πάνε οι ετοιμασίες για την υποδοχή;
Παπαγιαννόπουλος : Τα έχω κανονίσει όλα.
Ντούζος : Α, μπράβο! Γιατί πρέπει να υπάρχει παλμός … αυθορμητισμός.
Παπαγιαννόπουλος : Και τον αυθορμητισμό, τον έχω κανονίσει!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου