"Ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε στο χωριό μας".

«Άκουσα δε τότε επανειλημμένα και από τον Τοκμακίδη και από τον γέρο Σαρμίδη και από τον Καλιάτη ( το θυμάμαι σαν σήμερα, διότι μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση  ότι το ονόμασαν Ρήγιο, γιατί ένας Ρήγας ( βασιλιάς ) έμενε στο χωριό, ο δε γέρο Σαρμίδης ( ο Σαρμπέζης ) που λέγαμε, πέταξε μια φορά το ακόλουθο από το στόμα του και δεν το ξέχασα ποτές και ασχολήθηκα μ’ αυτό αργότερα: «Ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε στο χωριό μας». ΒΑΡΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ, που δεν ζυγίζεται με την αλήθεια ή μεταβάλει την αλήθεια ή μεγαλοποιεί την αλήθεια ή μεταβάλει την ιστορία ή μεγαλοποιεί την ιστορία».

Είναι ένα απόσπασμα από την καταγραφή του Βασίλη Λιανουρίδη για τις διηγήσεις των γερόντων του Σπηλαίου Τριγώνου Ορεστιάδας, περί τα τέλη της δεκαετίας του 1950 με αρχές της δεκαετίας του  1960, που μας δίνει τους θρύλους και τις δοξασίες, οι οποίες πύρωναν τη φαντασία των λαϊκών ανθρώπων, στον απόηχο και την παράδοση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που επί είκοσι τρείς και πλέον αιώνες επιδρά καταλυτικά στη λαϊκή συνείδηση και λατρεία των πιο διαφορετικών λαών και πολιτισμών.