Αμφίπολη και Αλέξανδρος...

...από τον Όλυμπο των προσδοκιών στα Τάρταρα της απόγνωσης και οι παθογένεις του νεοελληνικού μας μορφώματος.

Πολλά έχουν γραφεί και ειπωθεί για την ανασκαφή της Αμφίπολης και τα ευρήματά της. Περισσότερα ακόμη για τον τρόπο της πολιτικής και επικοινωνιακής διαχείρισης καθώς πέρα από τις σκοπιμότητές της υπάρχει και πραγματική ανάγκη λόγω του ευνόητου ζωηρού ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης. Υπερβολές και αφορισμοί από τις πιο διαφορετικές πλευρές. Δεν ξέρουμε, αν με τα υπάρχοντα ευρήματα, μπορούμε να πούμε ότι η μακεδονική γη μας αποκάλυψε όλα τα μυστικά της στο λόφο Καστά. Το πληγωμένο γόητρο του νεοέλληνα θα ήθελε το Άγιο Δισκοπότηρο της παγκόσμιας αρχαιολογίας, την αποκάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, για να γίνει ο από μηχανής Θεός που θα μας έβγαζε γρήγορα και εύκολα από τα αδιέξοδα που βιώνουμε. Μπορεί κάποια στιγμή να συμβεί και αυτό. Μόνο που αυτό μπορεί να αργήσει. Μέχρι τότε όμως μπορεί να εξελίσσεται μια αργόσυρτη και κοπιαστική διαδικασία παιδείας και πολιτισμού, που μας χρειάζεται πολύ περισσότερο για να πάμε μπροστά ως νεοελληνική κοινωνία. Με τόσα δώρα από την ιστορία, τη γεωγραφία, το περιβάλλον και τον πολιτισμό μας, εμείς συνεχίζουμε να υπερκαταναλώνουμε και να σπαταλάμε τους πλούσιους εθνικούς και πολιτιστικούς μας πόρους.

Η ανασκαφή της Αμφίπολης για πάρα πολλούς λόγους είναι σημαντική. Υπάρχει πολύς δρόμος για να ολοκληρωθούν οι εργασίες. Τα ευρήματα μοναδικά και πολύτιμα. Συνιστούν μια τεράστια συμβολή στην ανασύνθεση μιας ολόκληρης εποχής, που είναι ταυτισμένη με μια από τις πιο λαμπρές και θρυλικές μορφές της παγκόσμιας ιστορίας.

Ο Αλέξανδρος, τελικά, ζει. Όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς υπήρξαν χιλιάδες δημοσιεύματα για την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό. Μπορείτε να φανταστείτε, τι πρόκειται να συμβεί με την ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Θα είναι κάτι το πρωτοφανές. Κάτι το ασύλληπτο.

Αυτός ο τεράστιος πλούτος είναι μια μοναδική πολιτιστική κληρονομιά, που μπορεί να γίνει ένας προωθητικός μηχανισμός για την αναγέννηση της χώρας παντού: στην κοινωνία, την οικονομία και τον πολιτισμό. Αυτό είναι το μέγα θέμα των καιρών και ζωτικής σημασίας και αφορά το σύνολο των κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτιστικών δυνάμεων της πατρίδας μας. Δεν είναι θέμα μιας παράταξης, ενός κόμματος . Είναι υπόθεση όλων των Ελλήνων. Είναι μια πρόκληση να αφήσουμε πίσω τον 20ό αιών με τις αγιάτρευτες ακόμη πληγές μας, που καθορίζουν και επηρεάζουν το βηματισμό μας και στον 21^ο αιώνα. Αυτό που βιώνουμε είναι μια εθνική χρεωκοπία, στην οποία οδηγηθήκαμε και καταλήξαμε ως διαιρεμένοι, διχασμένοι, κατακερματισμένοι και λεηλατημένοι Έλληνες. Μέσα σε σύντομο ιστορικό χρόνο είχαμε από το 1916 ως το 1974 μια φοβερή πυκνότητα δραματικών και τραγικών γεγονότων με τις γνωστές επαχθείς και επώδυνες συνέπειες. Εύκολη υπόθεση είναι η περιχαράκωση όλων μας. Πρόκληση και τεράστια ευθύνη η εποικοδομητική και δημιουργική υπέρβαση όλων των παθογενειών που μας έφεραν στα όρια του εθνικού, κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού αδιεξόδου.

Όποιος πολιτικός σχηματισμός κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση κάνοντας τις δικές του υπερβάσεις, θα μπορέσει να κινηθεί με όρους μέλλοντος και θα του πιστωθεί μια νέα πολιτική εποχή, ένας νέος πολιτικός κύκλος, που όλο επαγγέλλεται και όλο παραπέμπεται στις καλένδες καθώς πολλά φαντάσματα και κακά ξωτικά στοιχειώνουν και καταδυναστεύουν το παρόν και το μέλλον του λαού και της χώρας μας.