Ο Γιόσκα Φίσερ, ένας από τους πρωταγωνιστές της ίδρυσης του κόμματος των Πρασίνων στη Γερμανία

Ο Γιόσκα Φίσερ ήταν και παραμένει ακόμη και μετά την απόσυρση του ένας σταρ της πράσινης πολιτικής σκηνής στη Γερμανία και ήταν στο πάρτι της ίδρυσης του νέου κόμματος, που θα έφερνε στο προσκήνιο της γερμανικής πολιτικής ζωής τις οικολογικές και εναλλακτικές δυνάμεις "στον απόηχο του Μάη του 1968", όπως συνήθιζε να λέει ο έτερος Διόσκουρος πολιτικός συνοδοιπόρος του Ντάνιελ Κον-Μπεντίτ. Οι δυο τους ήταν οι κορυφαίοι εκπρόσωποι του ρεύματος των Realos(των πραγματιστών), που έβαλαν οριστικά και αμετάκλητα τους Πράσινους σε τροχιά κυβερνησιμότητας, άρα και εξουσίας και τους οδήγησαν στο σημερινό πολιτικό στάτους, που μπορεί να τους οδηγήσει σε πρωτοφανή επίπεδα δημοφιλίας και ποσοστά στις περιφερειακές και ομοσπονδιακές εκλογές!

Στο βιβλίο του με τίτλο "Για την πράσινη δύναμη και υπεροχή", που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Rowohlt το 1984, πριν 36 χρόνια, ο Γιόσκα Φίσερ έδινε το πολιτικό πλαίσιο και την δική άποψη για το νεοσύστατο πολιτικό οργανισμό. Από τις εξελίξεις μπορεί να αισθάνευαι δικαιωμένος και επιβεβαιωμένος! Αδιαμφισβήτητα χωρίς τον Γιόσκα Φίσερ και τον Ντάνιελ Κον-Μπεντίτ η εξέλιξη των Πράσινων θα ήταν διαφορετική!

Σταύρος Παπαθνάκης

...................................................................................................................................................................

ΓΙΟΣΚΑ ΦΙΣΕΡ

Για την πράσινη δύναμη

και υπεροχή

από τις γερμανικές εκδόσεις

Rowohlt το 1984

«Όπως πάντα, παραμένει το γενικό πρόβλημα για όλα τα ρεύματα των Πρασίνων από την ίδρυση αυτού του κόμματος. Πως και προπαντός ποιόν συστηματικό μεταρρυθμιστικό δρόμο θα επιλέξουμε προς την κατεύθυνση για μια οικολογική και ριζοσπαστική δημοκρατική οικονομική και κοινωνική δομή, χωρίς πολύ σύντομα να καταλήξουμε στις παγίδες του παλιού σοσιαλδημοκρατικού ρεφορμισμού;

»Μέχρι να φτάσουμε εκεί θα χρειαστούμε πολλές διαφωνίες και αρκετές αντιπαραθέσεις μεταξύ των Πρασίνων, και το γεγονός ότι αυτό οι ψηφοφόροι μας σαφέστατα κατανοούν και αποδέχονται, δείχνει πολύ περισσότερα απ’ ότι πολλές λέξεις τη διαφορά ανάμεσα στην πολιτική εναλλακτική κουλτούρα και εκείνον των συνήθη για τα δυτικογερμανικά μας ήθη ηλιθιότητα του στυλ «Να είστε ενωμένοι, ενωμένοι» των πλειοψηφικών κομμάτων. Στο τέλος το σημαντικότερο, και δεν πρέπει να ξεχνάμε το ιδιαίτερα εντυπωσιακό στην επιτυχία του πράσινου εγχειρήματος: μέσω αυτών ακριβώς των δημόσιων καβγάδων ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ κατάφεραν να βρίσκουν ξανά και ξανά την αναγκαία συναίνεση, που είναι απαραίτητη για την πολιτική πράξη»