Χρήστος Ιωαννίδης, από τους τελευταίους διαχειριστές του περιπτέρου στο Σπήλαιο Τριγώνου Ορεστιάδας

Επί τριάντα χρόνια το περίπτερο που είχε η γιαγιά μου Αποστολία Παπαθανάκη στην πλατεία του χωριού ήταν στο επίκεντρο της κοινωνικής ζωής του! Ήταν ο άτυπος δημόσιος χώρος συνάθροισης των γιαγιάδων, όπου μπορούσες να μάθεις τι ακριβώς συνέβαινε από τη μια άκρη μέχρι την άλλη του χωριού. Αν και ήμουνα πάντα παρών, ήταν σαν μην με λάμβαναν υπόψη και συνέχιζαν, ακόμη κι όταν η παρέα γινόταν άκρως αθυρόστομη και διονυσιακή! Δεν υπήρχε καμία αναστολή και φραγμός στη μεταξύ τους επικοινωνία, ένας παράλληλος κόσμος, που αγνοούσε τους κώδικες και τα στερεότυπα που κατά τα άλλα κυριαρχούσαν σε μια παραδοσιακή αγροτική κοινωνία.

Το περίπτερο ήταν μια παροχή της πολιτείας για την ενίσχυση του εισοδήματος των θυμάτων πολέμου μαζί με την πολεμική σύνταξη που είχε πάρει η γιαγιά για τον θάνατο του παππού μας Αθανασίου Παπαθανάκη από τους Γερμανούς. Το δεύτερο περίπτερο είχε δοθεί στη για γιαγιά «Αθανασούδαινα-Παναγιώτα Παπαδάκη για τον θάνατο του συζύγου της Αθανασίου Παπαδάκη και ήταν δίπλα στο Δημοτικό Σχολείο. Ένα άλλο προνόμιο τους και μια καλή πηγή εισοδήματος ήταν το αποκλειστικό δικαίωμα πώλησης τσιγάρων λόγω και των πολλών αρειμάνιων καπνιστών. Η άδεια ήταν ισόβια και τελείωνε με τον θάνατο της δικαιούχου και δεν υπήρχε δυνατότητα κληρονομικής μεταβίβασης της.

Τέλη της δεκαετίας η γιαγιά μου σταμάτησε να δουλεύει το περίπτερο και το πήρε ο Στέργιος Δεληγιαννίδης. Μετά το δούλεψαν ο γείτονας μας κυρ-Χρήστος Ιωαννίδης και ο πρώτος ξάδερφος μου Σάκης Τσακπίνης, που δυστυχώς έφυγε από τη ζωή τόσο νωρίς!

Σήμερα στα δύο σημεία δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει την ύπαρξη τους παρά μόνον οι λιγοστές φωτογραφίες και οι πάρα πολλές μνήμες από τα όμορφα παιδικά μου χρόνια στην πλατεία του χωριού!

Τη φωτογραφία μου την παραχώρησε προς δημοσίευση η αγαπητή φίλη Κατερίνα Ιωαννίδου!

Σταύρος Παπαθανάκης