ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ... ( ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ )

ΟΙ  ΜΥΘΟΙ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΩΝ  ΣΤΙΣ  ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ  ΤΟΥ  ΚΟΣΜΟΥ...

( ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ )

 

POSEIDON.../ centre sportif  ( WSL )

Ο Ποσειδώνας, ο Θεός της θάλασσας και του υγρού στοιχείου.

Ο Ποσειδώνας ήταν γιός του Κρόνου και της Ρέας και αδελφός του Δία.

Ήταν θεός της θάλασσας κι είχε το παλάτι του στα βάθη της, απ' όπου ανέβαινε κατά διαστήματα στον  Όλυμπο.  Σ' αυτόν ανήκαν επίσης οι λίμνες, οι πηγές και τα ποτάμια. Όταν ήταν χαρούμενος, η θάλασσα ήταν ήσυχη, όταν όμως θύμωνε, σηκώνονταν τρικυμίες, γι' αυτό οι θαλασσινοί επιζητούσαν τη συμπάθειά του με θυσίες.  θύμωνε με τους ανθρώπους κι έστελνε εναντίον τους φοβερά τέρατα, που τα δημιουργούσε ο ίδιος. Ακόμη και σεισμούς προκαλούσε στη γη.  Στο χέρι του κρατούσε πάντα την τρίαινα, ένα μεγάλο ραβδί, που κατέληγε σε τρεις μυτερές αιχμές, σαν καμάκι των ψαράδων.  Αγαπημένα του ζώα ήταν τα δελφίνια και συνοδοί του οι  Νηρηίδες (Νεράιδες).

 

Ποσειδώνας  και  Αθηνά

Κάποτε η  Αθηνά μάλωσε με τον  Ποσειδώνα για το ποιος θα είναι προστάτης της  Αθήνας. Οι άλλοι θεοί τότε τους υποσχέθηκαν να αναγνωρίσουν ως προστάτη της πόλης, αυτόν που θα πρόσφερε το πιο χρήσιμο δώρο στην πόλη. Ο Ποσειδώνας, τότε, χτύπησε δυνατά την τρίαινα του, στα χώματα και αμέσως ξεπήδησε από τη γη ένα δυνατό άλογο. Η Αθηνά, πάλι, χτύπησε με το δόρυ της, το βράχο της  Ακρόπολης κι αμέσως φύτρωσε μια ελιά. Οι θεοί έκριναν πως η ελιά είναι πιο χρήσιμο δώρο από το άλογο κι έδωσαν την προστασία της Αθήνας στην Αθηνά. Από τότε η  Αθηνά προστατεύει την πόλη στις δύσκολες στιγμές...

 

  AV.  ULYSSE

Οδυσσεύς (-εας) : Περίφημος ήρωας του Ομηρικού έπους, γιος του βασιλιά της Ιθάκης Λαέρτη και της Αντίκλειας. Στην Ιλιάδα είναι ο πιστός συνεργάτης του Αγαμέμνονα. Στην Οδύσσεια, στην οποία είναι και ο πρωταγωνιστής, εμφανίζεται γεμάτος νοσταλγία για την πατρίδα του και την οικογένειά του. Προσπαθεί να βρει τρόπους για να γυρίσει στην αγαπημένη του Ιθάκη.

Έχει πάντοτε την προστασία της θεάς Αθηνάς, και έτσι καταφέρνει να ξεπεράσει τις πολυάριθμες περιπέτειές του:  τους  Κίκονες, τους  Λωτοφάγους, τους  Κύκλωπες, τον  Αίολο, τους Λαιστρυγόνες, τη μάγισσα  Κίρκη, τους  Κιμμερίους, τις σκιές του  Άδη, τις Σειρήνες, τη Σκύλλα και τη Χάρυβδι, την Καλυψώ, τους Φαίακες...

Όταν επιστρέφει στην Ιθάκη, σκοτώνει με τη βοήθεια του γιού του, Τηλέμαχου, τους μνηστήρες της πιστής συζύγου του  Πηνελόπης και τιμωρεί αυστηρά τους άπιστους δούλους.

Ο Οδυσσέας από μυθικό πρόσωπο κατάληξε να γίνει το σύμβολο του αιώνιου ανθρώπου που αγωνίζεται να υψωθεί πάνω από τις δυσκολίες και να ανυψωθεί φτάνοντας τους μεγάλους του σκοπούς... 

 

La  tour d'  HECTOR

Έκτωρ:  Ο μεγαλύτερος ήρωας της Τροίας  που τον αποθανάτισε ο Όμηρος στην  Ιλιάδα.

Γιος του Πριάμου, βασιλιά της Τροίας, και της Εκάβης. Σύζυγος της  Ανδρομάχης και πατέρας του Αστυάνακτα, σκοτώθηκε σε μονομαχία με τον  Αχιλλέα, ο οποίος ατίμασε ύστερα το πτώμα του για να εκδικηθεί το θάνατο του φίλου του, του  Πατρόκλου. Ο Έκτωρας με την προστασία του  Άρη και του  Απόλλωνα, είναι ο πιο ανθρώπινος από τους ομηρικούς ήρωες, με την εξαιρετική αίσθηση του καθήκοντος και της τιμής που τον διέκρινε και με την αγάπη του στην οικογένεια. Ο αποχαιρετισμός του Έκτωρα με τη γυναίκα του την Ανδρομάχη, λίγο πριν μπει στο πεδίο της μάχης ( Ιλιάς  Ε ), είναι μια από τις πιο ανθρώπινες σελίδες του έπους.

Την ίδια καλλιτεχνική αρτιότητα παρουσιάζουν και οι στίχοι που αναφέρονται στη μονομαχία του με τον  Αχιλλέα και στο θάνατό του.

 

 

Av. TOISON  D' OR

Χρυσόμμαλο  δέρας (δέρμα) : Κάποτε, στην αρχαία εποχή, βασιλιάς στον  Ορχομενό της  Βοιωτίας ήταν ο Αθάμας ο οποίος  κυβερνούσε το λαό του με τη γυναίκα του τη βασίλισσα  Νεφέλη. Απέκτησαν με τον καιρό δύο παιδιά το  Φρίξο και την  Έλλη.

Τα παιδιά μεγάλωναν χαρούμενα και ευτυχισμένα ώσπου μια μεγάλη συμφορά βρήκε το παλάτι. Η αγαπημένη τους μητέρα πέθανε, έτσι τα χαριτωμένα αδερφάκια έμειναν ορφανά, ο πατέρας τους, πήρε άλλη γυναίκα, τη μάγισσα  Ινώ.  Η Ινώ έκανε κι εκείνη δικά της παιδιά, επειδή όμως ήθελε ο θρόνος να πάει στα δικά της παιδιά, σκέφτηκε να εξοντώσει τους νόμιμους κληρονόμους που ήταν ο Φρίξος και η  Έλλη.  Έπεισε τον άντρα της με διάφορα τεχνάσματα να θυσιάσει τα παιδιά του στο θεό  Δία για να προοδεύσει ο λαός του.

Εκεί που όλα ήταν έτοιμα για τη θυσία, και ενώ οδηγούσαν οι ιερείς τα παιδιά στο βωμό, βρέθηκε μπροστά τους ένα ωραίο, καλοθρεμμένο κριάρι, που το μαλλί του έλαμπε στον ήλιο σαν να ήταν χρυσό!... Φαινόταν πολύ ήμερο, τα παιδιά άρχισαν να το χαιδεύουν κι εκείνο γονάτισε μπροστά τους, και ανέβηκαν στην πλάτη του...Αμέσως το ζώο σηκώθηκε άρχισε να περπατά στην αρχή σιγά - σιγά  μετά πιο γρήγορα και στο τέλος υψώθηκε στον αέρα, τότε ένα σύννεφο σκέπασε το κριάρι με τα παιδιά και εξαφανίστηκαν...Το κριάρι ανέβηκε ψηλά στον ουρανό και τράβηξε προς την Ανατολή...Όταν περνούσε πάνω από ένα στενό πέρασμα της θάλασσας, η Έλλη δεν άντεξε το μεγάλο ύψος, ζαλίστηκε, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε...από τότε η θάλασσα αυτή ονομάστηκε Ελλήσποντος δηλαδή θάλασσα της  Έλλης.

Ο Φρίξος συνέχισε και βρέθηκε στη χώρα των Κόχλων, όπου τον δέχτηκε ο βασιλιάς Αιήτης, που αργότερα του έδωσε γυναίκα του την κόρη του. Το κριάρι το θυσίασαν στο  Δία και το χρυσόμαλλο δέρμα του το φύλαξαν σαν ένα πολύτιμο θησαυρό στο βασίλειο τους.

Πέρασαν τα χρόνια, ο Φρίξος πέθανε στην Κολχίδα μακριά από την αγαπημένη του πατρίδα.

Η ψυχή του όμως δεν έβρισκε ησυχία, έτσι παρουσιαζόταν πολλές φορές στους ήρωες της εποχής και τους ζητούσε να έρθουν στην Κολχίδα να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας, να το πάνε πίσω και μαζί με αυτό θα ερχόταν και η δική του ψυχή.

Ύστερα από πολλά χρόνια στην  Ιωλκό ναυπηγήθηκε  η Αργώ,  το καράβι που θα έφερνε τον  Ιάσσονα και τους συντρόφους του στην Κολχίδα για να φέρουν το χρυσόμαλλο δέρμα...

Είναι η πρώτη ναυτική εκστρατεία του ανθρώπου...η Αργοναυτική εκστρατεία...

 

      "Pomme  d'  Amour"   620   Chaussée de Waterloo

Το μήλο είναι ένας γλυκύτατος καρπός, που συνδέεται πρώτα με την αγάπη αλλά αργότερα μπορεί και να φέρει αρκετές συμφορές στους ανθρώπους.

 

 

·                     Μήλο πρόσφερε ο Πάρης, κατ' εντολή του  Δία, στην  Αφροδίτη κρίνοντας την, ωραιότερη από την  Ήρα και την  Αθηνά στο διαγωνισμό ομορφιάς, που προκάλεσε η  Ήρα στον  Όλυμπο. Όμως η  Ήρα θύμωσε και συγκρούστηκε με τις άλλες θεές. Έτσι το μήλο της αγάπης έγινε μήλο της  Έριδος, δηλαδή της διαμάχης και της φιλονικίας.

·                     Μήλο πρόσφερε και η  Εύα στον  Αδάμ, παρασύροντας τον στην παράβαση της θεικής εντολής . Η απειθαρχία αυτή οδήγησε στην οριστική απομάκρυνση των πρωτόπλαστων από τον παράδεισο.

·                     Μήλο πρόσφερε, kata thn paradosh, και ο Θεόφιλος, ο Αυτοκράτωρ του  Βυζαντίου στην αγαπημένη του  Κασσιανή, για να την κάνει γυναίκα του. Όταν όμως ο Θεόφιλος της είπε:  Από τη γυναίκα προέρχονται όλα τα βάσανα του κόσμου, (εννοώντας την Εύα), η αποστομωτική απάντηση της  Κασσιανής : κι απο τη γυναίκα προέρχονται όλα τα καλά, (εννοώντας την  Παναγία), τον έκανε να αλλάξει γνώμη, θεωρώντας ότι τον προσέβαλε, έτσι  το μήλο το έδωσε στη  Θεοδώρα... Η  Κασσιανή απεσύρθη σε μοναστήρι όπου  έγραψε ποίηση και πολλούς ύμνους. Έναν από αυτούς είναι και το γνωστό  "Τροπάριο της  Κασσιανης"  που ψέλνεται κάθε  Μ.Τρίτη  βράδυ στις Ορθόδοξες εκκλησίες μας, και που ίσως να θυμίζει το περιστατικό αυτό...